چرا موقع خواب عطسه نمی کنیم؟
عطسه نوعی واکنش دفاعی بدن (رفلکس) به مواد محرک تنفسی یا التهاب مجاری تنفسی یا برای دفع ترشحات در هنگتم بیماری است. مکانسیم عطسه خروج سریع هوای بازدمی بر اثر انقباض عضلات تنفسی است. عطسه کردن رفلکس اتوماتیک ما در زمانی است که یکدفعه هوا را از ریه‌ها به بینی و دهان وارد می‌کنیم. وقتی شروع به این کار می‌کنیم، قطع کردن آن دیگر غیرممکن خواهد بود.
اگر همیشه سعی می‌کنید جلوی عطسه‌تان را با گرفتن بینی‌تان بگیرید، دیگر هیچوقت این کار را تکرار نکنید زیرا این کار ممکن است تخریب پرده گوش را به دنبال داشته باشد. کسانیکه سعی می‌کنند به این طریق عطسه‌شان را متوقف کنند، ممکن است دچار این مشکلات نیز بشوند: خونریزی بینی، تخریب رگ‌های خونی، و حتی کوری در عطسه کردن، بخش پایینی مغز درگیر است. زمانی که این بخش دچار آسیب شود، فرد دیگر قادر به عطسه کردن نخواهد بود.
عطسه کردن بخش مهمی از فرایند ایمنی بدن است زیرا از بدن ما دربرابر پادتن‌ها و عفونت‌های مختلف محافظت می‌کند. همچنین به بهبود سلامت ما کمک می‌کند. آداب عطسه کردن شامل گرفتن جلوی دهان و بینی با دستمال است. اگر این کار به درستی انجام نشود، میکروب‌ها به ۱۵۰ نفر دیگر که در نزدیکی فرد قرار داشته باشند، منتقل خواهند شد.
در زمان خواب، عطسه اتفاق نمی‌افتد زیرا سیستم عصبی بدن که مسئول این رفلکس است نیز در حال استراحت است.
۱۸ – ۳۵ درصد افراد در زمان قرارگیری با نور مستقیم آفتاب، عطسه می‌کنند.
عطسه کردن ممکن است علتی روانشناختی داشته باشد. ترس، ناراحتی، حساسیت و سایر احساسات ممکن است موجب تحریک عطسه شوند .
ایگوانا حیوانی است که بیشتر از سایر حیوانات عطسه می‌کند. این حیوان با کمک عطسه از شر برخی نمک‌ها از بدنش خلاص میشود.
