جرم گیری دندان موجب کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی در افراد مسن می شود
پژوهشگران علوم پزشکی با بررسی ۲۲ هزار بزرگسال ۵۰ ساله و مسن تر در مدت هفت سال متوجه شدند احتمال ابتلاء به حمله قلبی و یا سکته مغزی در افرادی که در سال قبل از انجام این مطالعه دندان های خود را جرم گیری کرده بودند کمتر است.
به گزارش سایت پزشکان بدون مرز، مطالعه ای که به تازگی انجام شده است نشان می دهد افراد مسنی که به بهداشت دهان و دندان خود اهمیت می دهند نسبت به هم سن و سالان خود که به این موضوع توجهی ندارند کمتر در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی قرار می گیرند.
محققان با بررسی ۲۲ هزار بزرگسال ۵۰ ساله و مسن تر در مدت هفت سال متوجه شدند احتمال ابتلاء به حمله قلبی و یا سکته مغزی در افرادی که در سال قبل از انجام این مطالعه دندان های خود را جرم گیری کرده بودند کمتر است.
در جرم گیری دندان پلاک های بسته شده بر روی دندان و یا لثه پاک می شود. این پلاک ها محل تجمع باکتری هایی است که می تواند به بیماری لثه منجر شود.
دکتر ‘زو- یین چن’ متخصص قلب و عروق در بیمارستان عمومی ‘تایپه ویترانز’ در تایوان گفت: این مطالعه در راستای تحقیقی است که بیماری لثه را با افزایش خطر بیماری قلبی ارتباط داده است.
از آنجا بیماری لثه توسط عفونت باکتریایی ایجاد می شود محققان تصور می کنند که این بیماری می تواند با حمله قلبی و یا سکته مغزی ناشی از بیماری مزمن التهاب رگ های خونی ارتباط داشته باشد.
چن به ‘رویترز هلث’ گفت: مطالعات نشان داده است که درمان بیماری لثه می تواند سطح مواد التهابی در خون را کاهش دهد.
با این وجود هنوز کسی مطمئن نیست که آیا معاینه مرتب توسط دندانپزشک می تواند از بروز حمله قلبی پیشگیری کند یا خیر.
در این مطالعه که به تازگی انجام شده است، حدود نیمی از افراد سال قبل از آغاز این تحقیق، دندان های خود را جرم گیری کرده بودند و بقیه افراد این کار را انجام نداده بودند.
در طول هفت سال بعد از آغاز این مطالعه، ۶/۱ درصد از افراد گروهی که دندان های خود را جرم گیری کرده بودند به حمله قلبی و ۹/۸ درصد به سکته مغزی مبتلا شدند.
این در حالی است که در گروهی که دندان های خود را جرم گیری نکرده بودند ۲/۲ درصد به حمله قلبی و ۱۰ درصد به سکته مغزی مبتلا شدند.
محققان سپس سایر عوامل خطر ساز مانند بیماری های مزمن از جمله دیابت، فشار خون بالا و بیماری کلیه را بررسی کردند.
این مطالعه نشان داد که جرم گیری دندان با ۳۱ درصد کاهش خطر حمله قلبی در آینده و ۱۵ درصد کاهش سکته مغزی ارتباط دارد.
این مطالعه در شماره ۵ آوریل ۲۰۱۲ مجله “American Journal of Medicine” منتشر شده است.
به گزارش سایت پزشکان بدون مرز، مطالعه ای که به تازگی انجام شده است نشان می دهد افراد مسنی که به بهداشت دهان و دندان خود اهمیت می دهند نسبت به هم سن و سالان خود که به این موضوع توجهی ندارند کمتر در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی قرار می گیرند.
محققان با بررسی ۲۲ هزار بزرگسال ۵۰ ساله و مسن تر در مدت هفت سال متوجه شدند احتمال ابتلاء به حمله قلبی و یا سکته مغزی در افرادی که در سال قبل از انجام این مطالعه دندان های خود را جرم گیری کرده بودند کمتر است.
در جرم گیری دندان پلاک های بسته شده بر روی دندان و یا لثه پاک می شود. این پلاک ها محل تجمع باکتری هایی است که می تواند به بیماری لثه منجر شود.
دکتر ‘زو- یین چن’ متخصص قلب و عروق در بیمارستان عمومی ‘تایپه ویترانز’ در تایوان گفت: این مطالعه در راستای تحقیقی است که بیماری لثه را با افزایش خطر بیماری قلبی ارتباط داده است.
از آنجا بیماری لثه توسط عفونت باکتریایی ایجاد می شود محققان تصور می کنند که این بیماری می تواند با حمله قلبی و یا سکته مغزی ناشی از بیماری مزمن التهاب رگ های خونی ارتباط داشته باشد.
چن به ‘رویترز هلث’ گفت: مطالعات نشان داده است که درمان بیماری لثه می تواند سطح مواد التهابی در خون را کاهش دهد.
با این وجود هنوز کسی مطمئن نیست که آیا معاینه مرتب توسط دندانپزشک می تواند از بروز حمله قلبی پیشگیری کند یا خیر.
در این مطالعه که به تازگی انجام شده است، حدود نیمی از افراد سال قبل از آغاز این تحقیق، دندان های خود را جرم گیری کرده بودند و بقیه افراد این کار را انجام نداده بودند.
در طول هفت سال بعد از آغاز این مطالعه، ۶/۱ درصد از افراد گروهی که دندان های خود را جرم گیری کرده بودند به حمله قلبی و ۹/۸ درصد به سکته مغزی مبتلا شدند.
این در حالی است که در گروهی که دندان های خود را جرم گیری نکرده بودند ۲/۲ درصد به حمله قلبی و ۱۰ درصد به سکته مغزی مبتلا شدند.
محققان سپس سایر عوامل خطر ساز مانند بیماری های مزمن از جمله دیابت، فشار خون بالا و بیماری کلیه را بررسی کردند.
این مطالعه نشان داد که جرم گیری دندان با ۳۱ درصد کاهش خطر حمله قلبی در آینده و ۱۵ درصد کاهش سکته مغزی ارتباط دارد.
این مطالعه در شماره ۵ آوریل ۲۰۱۲ مجله “American Journal of Medicine” منتشر شده است.
