یک روش درمانی جدید برای بیماران مبتلا به پارکینسون
نوعی ضربان ساز(پیس میکر) مغزی که تحریک عمیق مغزی (DBS) خوانده می شود می تواند درمان موثری برای بیماری پارکینسون باشد.
به گزارش مهر، در حالی که بهبود در عملکرد حرکتی، ثابت باقی می ماند اما کاهش تدریجی در کیفیت زندگی و توانایی های شناختی بیماران مبتلا به پارکینسون به وجود می آید.
یکی از محققان این پروژه فرانسیس ویور است که در مطالعات خود در سال 2010 دریافت عملکرد حرکتی در بیماران DBS به مدت دو سال ثابت باقی می ماند.
تحلیل و بررسی های بیشتر و جدیدتر نشان داد این مدت زمانی، 36 ماه است.
تحریک عمیق مغزی درمانی برای بیماران مبتلا به پارکینسون است که دیگر استفاده از دارو برای آنها موثر نیست و یا دچار عوارض جانبی دارویی شده اند. تحریک عمیق مغزی یک درمان نیست و مانع از روند پیشرفت بیماری نمی شود.
اما در بیمارانی که صحیح انتخاب شوند این شیوه می تواند به طور موثر و چشمگیری نشانه های بیماری بویژه لرزشها را کاهش دهد.
DBS همچنین می تواند سفت شدگی عضلات را که ناشی از کاهش تحرک است، بهبود بخشد.
در روند DBS ، یک مته جراحی عصبی یک حفره بسیار کوچک بر روی جمجمه ایجاد و الکترودی به اندازه چهار اینچ وارد مغز می کند.
یک سیم رابط از الکترود ها و از زیر پوست به یک باتری که نزدیکی ترقوه کاشته می شود، وصل می شود.
این الکترود سیگنال های الکتریکی خفیفی را منتقل می کند که به طور موثری پیام های مغزی را سازماندهی مجدد می کند. این روند را می توان در یک یا هر دو سمت مغز انجام داد.
محققان این شیوه را بر روی بیماران آزمایش کرده و به نتایج امیدوار کننده ای در بهبود نشانه های بیماری و کیفیت زندگی بیماران دست یافتند.
نتایج این تحقیقات درنشریه Neurology منتشر شده است.
به گزارش مهر، در حالی که بهبود در عملکرد حرکتی، ثابت باقی می ماند اما کاهش تدریجی در کیفیت زندگی و توانایی های شناختی بیماران مبتلا به پارکینسون به وجود می آید.
یکی از محققان این پروژه فرانسیس ویور است که در مطالعات خود در سال 2010 دریافت عملکرد حرکتی در بیماران DBS به مدت دو سال ثابت باقی می ماند.
تحلیل و بررسی های بیشتر و جدیدتر نشان داد این مدت زمانی، 36 ماه است.
تحریک عمیق مغزی درمانی برای بیماران مبتلا به پارکینسون است که دیگر استفاده از دارو برای آنها موثر نیست و یا دچار عوارض جانبی دارویی شده اند. تحریک عمیق مغزی یک درمان نیست و مانع از روند پیشرفت بیماری نمی شود.
اما در بیمارانی که صحیح انتخاب شوند این شیوه می تواند به طور موثر و چشمگیری نشانه های بیماری بویژه لرزشها را کاهش دهد.
DBS همچنین می تواند سفت شدگی عضلات را که ناشی از کاهش تحرک است، بهبود بخشد.
در روند DBS ، یک مته جراحی عصبی یک حفره بسیار کوچک بر روی جمجمه ایجاد و الکترودی به اندازه چهار اینچ وارد مغز می کند.
یک سیم رابط از الکترود ها و از زیر پوست به یک باتری که نزدیکی ترقوه کاشته می شود، وصل می شود.
این الکترود سیگنال های الکتریکی خفیفی را منتقل می کند که به طور موثری پیام های مغزی را سازماندهی مجدد می کند. این روند را می توان در یک یا هر دو سمت مغز انجام داد.
محققان این شیوه را بر روی بیماران آزمایش کرده و به نتایج امیدوار کننده ای در بهبود نشانه های بیماری و کیفیت زندگی بیماران دست یافتند.
نتایج این تحقیقات درنشریه Neurology منتشر شده است.
