تاب آوری معتادان نیازمند حمایت اجتماعی

محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در یادداشتی اختصاصی برای هاژه نوشت : درمان اعتیاد شامل رویکردهای مختلفی است که هدف آنها کمک به افراد برای غلبه بر اختلالات مصرف مواد مخدر است.

درمان مؤثر معمولاً ترکیبی از داروها، درمان‌های رفتاری و روانشناختی و حمایت مداوم برای مدیریت اعتیاد به عنوان یک بیماری مزمن است.

در این میان میتوان به ساده ترین شکل تقسیم بندی های درمان اعتیاد که شامل درمانهایی دارویی و غیر دارویی و درمانهای سرپایی و بستری شدن است اشاره کرد .

 

درمان با کمک دارو (MAT) ممکن است شامل داروهایی مانند بوپرنورفین، متادون، نالترکسون، دی سولفیرام و آکامپروسات برای اختلالات مواد افیونی، الکل و سایر اختلالات مصرف مواد باشد.

درمان های رفتاری و روانشناختی هم، مانند درمان شناختی- رفتاری (CBT)، مدیریت اقتضایی یا احتمالی، و مصاحبه انگیزشی، با هدف تغییر نگرش ها و رفتارهای مرتبط با مصرف مواد انجام میشود.

 

سم زدایی یا درمان سو مصرف مواد مخدر میتواند همراه با بستری شدن و یا درمان سرپایی بسته به شدت اعتیاد و شرایط فرد مبتلا به اعتیاد در نظر گرفته شود.

 

برنامه‌های بستری مراقبت‌های شبانه‌روزی را در یک محیط تحت نظارت ارائه می‌دهند، در حالی که برنامه‌های سرپایی برای افراد مبتلا به اعتیاد اجازه و امکان درمان در خانه و محل سکونت خویش زندگی را فراهم میکنند ، بهرحال هر دو روش برای معتادان مصمم به رهایی از اعتیاد امکان سم زدایی و قطع مصرف را تدارک میبینند و انتخاب روش به میزان و شدت مصرف و سایر ملاحضات دارد.

 

شایسته است که توجه داشته  باشیم بطور کلی تاب آوری معتادان در حال بهبودی به حمایت اجتماعی مستمر نیازمند است 

دکر این نکته  ضروری است که سم زدایی و روند درمان و بهبودی افراد معتاد به هر شکلی که دنبال شود برنامه های حمایتی گروههای همتا همانند گروههای دوازده قدم میتواند بر توسعه توانایی و تاب آوری معتادان بسیار موثر واقع شوند چرا که گروههای دوازده قدم  شامل ( الکلی های گمنام و معتادان گمنام) نقش مهمی در ارائه پشتیبانی و حمایت مستمر از معتادان در حال بهبودی دارند.

 

حمایت مستمر و برنامه ریزی برای مراقبت های های طولانی مدت برای تاب آوری و تکامل معنوی معتادان در حال بهبودی ضروری است. این اقدامات ممکن است شامل خدمات آموزشی، خدمات حرفه ای و شغلی، آموزش مهارت های زندگی، و برنامه های ارتقا سلامت روان باشد.

 

 

 در خاتمه نباید غافل باشیم که عود یک اتفاق رایج در بهبودی و درمان اعتیاد است، اما نشان دهنده شکست فرایند درمان نیست. در عوض، میتواند اهمیت تاب آوری و تعهد به برنامه بهبودی را گوشزد نماید که قدرت آسیب از غفلت است عود میتواند ما را به تعهد بیشتر و یا بازنگری در برنامه های درمان و تنظیم مجدد استراتژی های درمان دعوت کند.