اعتماد ضرورت هر رابطه سالمی است

اعتماد اساس همه ارتباطات ما را تشکیل می دهد. وقتی اعتماد قوی است، روابط شکوفا می شود، ارتباطات شفاف است و افراد احساس امنیت و ارزش می کنند. از سوی دیگر، عدم اعتماد می تواند منجر به فاصله عاطفی، سوء تفاهم و حتی از هم گسیختگی روابط شود.
علیرغم نقش محوری اعتماد، بسیاری از مردم در تلاش هستند تا ایمان خود را به دیگران نشان دهند، اغلب به دلیل خیانت های گذشته. این تجارب ناامید کننده می تواند بی میلی به اعتماد نسبت به افراد جدید را ایجاد کند و مانعی در توسعه روابط معنادار ایجاد کند.
مطالعه ای که در Journal of Personality and Social Psychology منتشر شده است نشان می دهد که چگونه اعتماد بر حافظه تأثیر می گذارد. افرادی که اعتماد کمی به شریک زندگی خود دارند معمولا اشتباهات شریک خود را به طور منفی به یاد می آورند و بر محافظت از خود بیش از وابستگی به رابطه تأکید می کنند. برعکس، کسانی که اعتماد بالایی دارند، هنگام یادآوری تخلفات شریک زندگی خود، سوگیری مثبتی از خود نشان می دهند.
با این حال، اجازه دادن به ترس که توانایی ما را برای اعتماد دیکته کند، می‌تواند مانع رشد فردی شود و از توسعه روابط معنادار جلوگیری کند.
در حالی که نمی‌توانیم خیانت‌های دیگران را کنترل کنیم، اقداماتی وجود دارد که می‌توانیم به طور پیشگیرانه برای ایجاد درک قوی و حس اعتماد انجام دهیم، به طوری که دفعه بعد که تصمیم گرفتیم به کسی اعتماد کنیم، می‌توانیم سخاوتمند و در عین حال حواس‌ جمع باشیم. در ادامه سه راهکار وجود دارد.
عهد شکنی به خودتان را متوقف کنید.
بی اعتمادی به دیگران اغلب زمانی به وجود می آید که به طور مکرر تعهدات خود را زیر پا بگذارید. در مورد آن فکر کنید، اگر نمی توانید به خودتان اعتماد کنید که به قول هایی که به خودتان می دهید عمل کنید، چگونه می توانید به دیگران اعتماد کنید که به قول هایی که به شما داده اند عمل کنند؟ برای شروع اعتماد به دیگران، با احترام گذاشتن به قول های خود شروع کنید.

• اهداف و تعهدات قابل دستیابی را برای خود تعیین کنید. این نه تنها اعتماد به نفس شما را افزایش می دهد، بلکه سابقه عمل به وعده ها را نیز به شما می دهد، حتی اگر آنها فقط برای خودتان باشند.
  ایجاد یک سیستم پاسخگویی به عنوان ابزاری قوی برای ایجاد اعتماد به نفس. اهداف و تعهدات خود را با فردی قابل اعتماد در میان بگذارید که بتواند شما را حمایت و تشویق کند. از طرف دیگر، یک دفترچه داشته باشید یا از نرم‌افزار های بهره وری برای نظارت بر پیشرفت خود استفاده کنید.

روی پذیرش کامل خود کار کنید.
یکی دیگر از دلایل ترس از اعتماد به دیگران، ترس از قضاوت و انتقاد است. آنچه می ترسید دیگران درباره شما نقد کنند اغلب منعکس کننده انتقاد از خود شماست. عزت نفس پایین و شک به خود می تواند مانع اعتماد به دیگران شود. برای ایجاد اعتماد با دیگران، ابتدا باید یاد بگیرید که خود را به طور کامل بپذیرید و دوست داشته باشید.

• شفقت به خود را تمرین کنید. با خود مهربان و بخشنده باشید، همانطور که با یک دوست صمیمی رفتار می کنید. بپذیرید که هیچ کس کامل نیست و اشتباه کردن یا داشتن نقص اشکالی ندارد. این می‌تواند چرخه انتقاد از خود و قضاوت را بشکند. تحقیقات نشان می‌دهد که شفقت به خود نه تنها به افراد در مدیریت موقعیت‌های چالش‌برانگیز کمک می‌کند، بلکه اثرات مفید خود را برای افزایش لذت از رویدادهای مثبت گسترش می‌دهد.
  خودگویی منفی را به چالش بکشید و افکار مثبت و تایید کننده را جایگزین آن کنید. گفتگوی درونی ما نقش مهمی در عزت نفس و توانایی ما برای اعتماد به دیگران دارد. این به تدریج یک تصویر مثبت از خود و یک خودپنداره سالم ایجاد می کند.
  نقاط قوت و فردیت خود را قدر بدانید. ویژگی‌هایی را که شما را منحصر به فرد می کند در آغوش بگیرید. این کار باعث می شود که برای خود ارزش قائل شوید و این اعتماد به ارزش خود را به دیگران گسترش دهید.

اعتماد بدون ریسک ایجاد نمی شود.
نگهبانی و شکاک ماندن آسان است، اما اعتماد بدون ریسک ایجاد نمی شود. اعتماد یک خیابان دو طرفه است که نیازمند تلاش و آسیب پذیری است. در زیر نحوه شروع اعتماد همراه با ریسک آمده است:

• جهش کنید و معتبر باشید. اصالت پایه و اساس اعتماد است زیرا نشان می دهد که شما پشت یک نما پنهان نمی شوید. وقتی شما اصیل هستید، دیگران با دیدن صمیمیت شما احتمال بیشتری دارد که صمیمیت متقابل از خود نشان دهند.
  درک کنید که اعتماد یک فرآیند تدریجی است. اعتماد یک شبه ایجاد نمی شود. توسعه و تقویت آن زمان می برد. تحقیقات از این ایده حمایت می کند که اعتمادسازی تدریجی مؤثرتر از تلاش برای ایجاد اعتماد در یک رویارویی است. بنابراین صبور باشید و به خود و دیگران زمان لازم برای نشان دادن قابل اعتماد بودن بدهید. پذیرای این واقعیت باشید که اعتماد در طول زمان تکامل می‌یابد، عمیق‌تر می‌شود و انعطاف‌پذیرتر می‌شود.

در حالی که برای اعتماد سازی تلاش می‌کنید، برای احتمال ناامیدی آماده باشید. هر فرد یا موقعیتی به نتیجه مثبتی منجر نمی شود. به‌جای تمرکز بر ناامیدی‌ها، آنها را به‌عنوان تجربیاتی در نظر بگیرید که می‌توانند قضاوت‌تان را در آینده اصلاح کنند و در معرض پتانسیل ارتباطات قابل اعتماد باشند.
نتیجه
اعتماد بستر هر رابطه سالمی است، اما ترس اغلب ما را از ایمان آوردن به دیگران باز می دارد. ایجاد اعتماد به نفس یک فرآیند افزایشی است. یک شبه اتفاق نخواهد افتاد اما با برداشتن گام‌های پیشگیرانه، می‌توانید موانعی را که شما را از ایجاد ارتباطات عمیق و معنادار باز می‌دارد، از بین ببرید. ایجاد اعتماد یک سفر است و پاداش روابط قوی تر و رضایت بخش تر ارزش تلاش را دارد.