استاندارد ساعت کاری پرستاران چقدر است؟
به گزارش میگنا محمد شریفی مقدم در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث مهاجرت این صنف از کشور میشود، میزان رفاهی است که برای پرستاران در کشورهای دیگر در نظر گرفته می شود. علاوه بر آن میزان پرداختی و شان اجتماعی که در این کشورها برای پرستار قائل میشوند نیز موثر است. دنیا به این نتیجه رسیده است که به صورت ویژه‌ای به این حرفه نگاه کند، اما پرستاری در کشور ما متفاوت‌تر است و استانداردهای پایین‌تری دارد.
وی ادامه داد: کشورهایی مانند کانادا و استرالیا که پرستاران به آنها مهاجرت می‌کنند، کمبود پرستار ندارند و نیروها در یک بخش عادی فقط از چهار بیمار و در بخش ویژه از یک بیمار مراقت می‌کنند. این طور نیست که پرستاران مراقبت از سه یا چهار بیمار را در بخش ویژه یا ۱۰ بیمار را در طول روز بر عهده داشته باشند.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری همچنین اضافه کرد: در ایران پرستار گاهی ۳۶ ساعت و معادل چند شیفت کار می‌کند، اما در کشورهای دیگر این اجازه داده نمی‌شود؛ چراکه اگر ساعت کاری پرستار از حد معینی بالاتر رود، دچار خطا میشود. خطای او نیز بیمار را دچار ضرر می‌کند؛ به همین دلیل می‌گویند پرستار بیمار نباید بالای سر مریض برود. اما اینجا گاهی به پرستار استعلاجی داده نمی‌شود. در دنیا میانگین ساعات کاری پرستاری ۳۵ تا ۴۰ ساعت در هفته است و اضافه کار نیز اجباری نیست. برای انجام یک بررسی در زمینه تاثیر ساعات کاری بر میزان خطای پرستاران، مطالعه‌ای در آمریکا انجام شد که طی آن ساعت کار پرستاری را از هفت به ۹ ساعت رساندند؛ نتایج نشان داد میزان خطای پرستاران ۱۴ درصد افزایش یافت.
شریفی مقدم، کمبود شدید نیرو، اضافه کاری‌های اجباری و وضع معیشتی نامناسب را از جمله دلایل دیگر مهاجرت پرستاران اعلام کرد و گفت: ممکن است خانواده‌ای چهار نفره برای اداره زندگی خود به پنج میلیون تومان نیاز داشته باشد. پرستار اگر بخواهد این سطح از درآمد را داشته باشد باید دو و گاهی سه شیفت کار کند. در حال حاضر میانگین پرداختی به پرستاران در بیمارستان‌های بخش دولتی بین دو تا سه میلیون تومان همراه با کارانه است. آنها اگر بخواهند این درآمد را به پنج میلیون تومان برسانند، باید دوشیفت و معادل ۳۸۰ ساعت در ماه در بخش‌های دولتی و خصوصی کار کنند. گاهی نیز مجبور میشوند سه شیفت در ماه کار کنند. در این صورت خطا اجتناب ناپذیر است.
وی ادامه داد: کشورهایی مانند کانادا و استرالیا که پرستاران به آنها مهاجرت می‌کنند، کمبود پرستار ندارند و نیروها در یک بخش عادی فقط از چهار بیمار و در بخش ویژه از یک بیمار مراقت می‌کنند. این طور نیست که پرستاران مراقبت از سه یا چهار بیمار را در بخش ویژه یا ۱۰ بیمار را در طول روز بر عهده داشته باشند.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری همچنین اضافه کرد: در ایران پرستار گاهی ۳۶ ساعت و معادل چند شیفت کار می‌کند، اما در کشورهای دیگر این اجازه داده نمی‌شود؛ چراکه اگر ساعت کاری پرستار از حد معینی بالاتر رود، دچار خطا میشود. خطای او نیز بیمار را دچار ضرر می‌کند؛ به همین دلیل می‌گویند پرستار بیمار نباید بالای سر مریض برود. اما اینجا گاهی به پرستار استعلاجی داده نمی‌شود. در دنیا میانگین ساعات کاری پرستاری ۳۵ تا ۴۰ ساعت در هفته است و اضافه کار نیز اجباری نیست. برای انجام یک بررسی در زمینه تاثیر ساعات کاری بر میزان خطای پرستاران، مطالعه‌ای در آمریکا انجام شد که طی آن ساعت کار پرستاری را از هفت به ۹ ساعت رساندند؛ نتایج نشان داد میزان خطای پرستاران ۱۴ درصد افزایش یافت.
شریفی مقدم، کمبود شدید نیرو، اضافه کاری‌های اجباری و وضع معیشتی نامناسب را از جمله دلایل دیگر مهاجرت پرستاران اعلام کرد و گفت: ممکن است خانواده‌ای چهار نفره برای اداره زندگی خود به پنج میلیون تومان نیاز داشته باشد. پرستار اگر بخواهد این سطح از درآمد را داشته باشد باید دو و گاهی سه شیفت کار کند. در حال حاضر میانگین پرداختی به پرستاران در بیمارستان‌های بخش دولتی بین دو تا سه میلیون تومان همراه با کارانه است. آنها اگر بخواهند این درآمد را به پنج میلیون تومان برسانند، باید دوشیفت و معادل ۳۸۰ ساعت در ماه در بخش‌های دولتی و خصوصی کار کنند. گاهی نیز مجبور میشوند سه شیفت در ماه کار کنند. در این صورت خطا اجتناب ناپذیر است.
