زنان كارتن‌خواب هم آمدند + عکس
اگر تا چندي پيش تنها تصور ما از يك بي‌خانمان، مردي با مو و ريش بلند و نامرتب، ظاهري چرك و كثيف و لباس‌هاي كهنه و پاره بود، حالا بايد به اين تصوير، پيرزن‌هاي رنجور و تنها يا زنان معتاد بي‌خانمان را هم اضافه كنيم، اما اين پايان اين ماجراي غم‌انگيز نيست.
بي‌خانمان‌هاي شهرمان جوان‌تر شده‌اند، آنقدر جوان كه بعضي‌هايشان به زحمت 20 سالشان مي‌شود، حالا ديگر كارتن‌خوابي در پايتخت مرد و زن نمي‌شناسد؛ از مردان و زنان سالمند گرفته تا دختران جوان كم‌سن و سال.
اگر تا چندي پيش تنها تصور ما از يك بي‌خانمان، مردي با مو و ريش بلند و نامرتب، ظاهري چرك و كثيف و لباس‌هاي كهنه و پاره بود، حالا بايد به اين تصوير، پيرزن‌هاي رنجور و تنها يا زنان معتاد بي‌خانمان را هم اضافه كنيم، اما اين پايان اين ماجراي غم‌انگيز نيست.
سن كارتن‌خوابي زنان در كلانشهر بي‌در و پيكري به نام تهران بسرعت رو به‌كاهش است؛ حالا شايد در تاريكي شب نگاهمان به دختران كم‌سن و سالي هم بيفتد كه از روي ناچاري جز پارك‌ها، زير پل‌ها، ساختمان‌هاي نيمه‌كاره و داخل جوي‌ها، سرپناه ديگري ندارند تا در آن شب را به صبح برسانند؛ سرپناهي كه خودشان خوب مي‌دانند چندان هم امن نيست.
بي‌خانماني فقط درد زنان بي‌خانمان شهر ما نيست، زنان و دختراني كه ناچار اين نوع زندگي را انتخاب كرده‌اند، خوب مي‌دانند كه بايد تاوان سختي در اين راه بپردازند.
اين همان موضوعي است كه مديرعامل سازمان رفاه و خدمات اجتماعي شهرداري تهران از آن به عنوان زنگ خطري براي كاهش سن آسيب‌هاي اجتماعي زنان در پايتخت تعبير مي‌كند و مي‌گويد: زنان معتاد كارتن‌خواب در پايتخت رو به افزايش هستند.
نيمه دوم سال كه از راه مي‌رسد، داستان تكراري و نخ‌نماي بي‌خانمان‌ها و كارتن‌خواب‌هاي شهرمان با چاشني آماري از بي‌خانمان‌هاي جمع‌آوري شده از سوي شهرداري توسط دستگاه‌هاي مسوول اعلام مي‌شود بدون اين‌كه طرح اين مساله به ارائه راهكاري بينجامد كه در نهايت باعث تغيير محسوسي در وضع زندگي كارتن‌خواب‌هاي شهرمان شود.
حالا ديگر براي كارتن‌خواب‌هاي شهر ما تابستان يا زمستان فرقي نمي‌كند؛ در گرماي تابستان يا سرماي زمستان، آنها هميشه هستند هر چند مسوولان سازمان‌هاي متولي فقط هنگام سرماي هوا به يادشان مي‌افتند.
انگار آنها هم پذيرفته‌اند كه هميشه بايد كارتن خواب باقي بمانند، ما مثل هميشه اميد واريم هنوز هم اراده‌اي براي سامان دادن به وضع رقت‌انگيز بي‌خانمان‌هاي شهرمان وجود داشته باشد. مرجع خبر: جام جم
بي‌خانمان‌هاي شهرمان جوان‌تر شده‌اند، آنقدر جوان كه بعضي‌هايشان به زحمت 20 سالشان مي‌شود، حالا ديگر كارتن‌خوابي در پايتخت مرد و زن نمي‌شناسد؛ از مردان و زنان سالمند گرفته تا دختران جوان كم‌سن و سال.
اگر تا چندي پيش تنها تصور ما از يك بي‌خانمان، مردي با مو و ريش بلند و نامرتب، ظاهري چرك و كثيف و لباس‌هاي كهنه و پاره بود، حالا بايد به اين تصوير، پيرزن‌هاي رنجور و تنها يا زنان معتاد بي‌خانمان را هم اضافه كنيم، اما اين پايان اين ماجراي غم‌انگيز نيست.
سن كارتن‌خوابي زنان در كلانشهر بي‌در و پيكري به نام تهران بسرعت رو به‌كاهش است؛ حالا شايد در تاريكي شب نگاهمان به دختران كم‌سن و سالي هم بيفتد كه از روي ناچاري جز پارك‌ها، زير پل‌ها، ساختمان‌هاي نيمه‌كاره و داخل جوي‌ها، سرپناه ديگري ندارند تا در آن شب را به صبح برسانند؛ سرپناهي كه خودشان خوب مي‌دانند چندان هم امن نيست.
بي‌خانماني فقط درد زنان بي‌خانمان شهر ما نيست، زنان و دختراني كه ناچار اين نوع زندگي را انتخاب كرده‌اند، خوب مي‌دانند كه بايد تاوان سختي در اين راه بپردازند.
اين همان موضوعي است كه مديرعامل سازمان رفاه و خدمات اجتماعي شهرداري تهران از آن به عنوان زنگ خطري براي كاهش سن آسيب‌هاي اجتماعي زنان در پايتخت تعبير مي‌كند و مي‌گويد: زنان معتاد كارتن‌خواب در پايتخت رو به افزايش هستند.
نيمه دوم سال كه از راه مي‌رسد، داستان تكراري و نخ‌نماي بي‌خانمان‌ها و كارتن‌خواب‌هاي شهرمان با چاشني آماري از بي‌خانمان‌هاي جمع‌آوري شده از سوي شهرداري توسط دستگاه‌هاي مسوول اعلام مي‌شود بدون اين‌كه طرح اين مساله به ارائه راهكاري بينجامد كه در نهايت باعث تغيير محسوسي در وضع زندگي كارتن‌خواب‌هاي شهرمان شود.
حالا ديگر براي كارتن‌خواب‌هاي شهر ما تابستان يا زمستان فرقي نمي‌كند؛ در گرماي تابستان يا سرماي زمستان، آنها هميشه هستند هر چند مسوولان سازمان‌هاي متولي فقط هنگام سرماي هوا به يادشان مي‌افتند.
انگار آنها هم پذيرفته‌اند كه هميشه بايد كارتن خواب باقي بمانند، ما مثل هميشه اميد واريم هنوز هم اراده‌اي براي سامان دادن به وضع رقت‌انگيز بي‌خانمان‌هاي شهرمان وجود داشته باشد. مرجع خبر: جام جم
