اضطراب اجتماعی چهارمین اختلال روان‌پزشکی است
اما واقعا ماهیت اضطراب اجتماعی چیست ؟ این اختلال چهارمین اختلال روان‌پزشکی رایج است که بر اساس ترس گسترده از اجتماع یا موقعیت‌های کارآمدی مشخص میشود. معمولاً، در نوجوانی، هنگامی‌که تعاملات اجتماعی اهمیت بیشتری می‌یابد، شروع می‌گردد اما در کودکان هم دیده میشود. کودکان و نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعی، درخطر آسیب‌های تحصیلی و استعمال مواد مخدر هستند. همچنین معمولاً این اختلال به دوره‌ای درازمدت از ناتوانی می‌انجامد و مبتلایان به این اختلال از آسیب‌های چشم‌گیری در کارهای روزانه زندگی، روابط اجتماعی و شغلی رنج می‌برند.
نوجوانان مبتلا به این اختلال علاوه بر اضطراب شدیدشان در موقعیت‌هایی که اغلب مردم هم در آن موقعیت‌ها مضطرب میشوند (مانند صحبت کردن در حضور دیگران)، ممکن است در پیش‌پاافتاده‌ترین فعالیت‌ها نیز مضطرب شوند، از قبیل ارائه ی مقاله در مقابل کلاس، بستن دکمه‌های کت در حضور دیگران یا سفارش غذا در رستوران. اگر آنها در حضور جمع صحبت کنند، می‌ترسند در میان صحبت‌هایشان تُپق بزنند؛ آنها فکر می‌کنند چنانچه سؤالی را مطرح کنند، ممکن است احمق به نظر برسند؛ می‌ترسند اگر در حضور جمع غذا بخورند، غذا را روی زمین بریزند؛ یا اگر وارد اتاقی شوند، ممکن است پایشان به‌جایی گیر کند و روی زمین بیفتند و دست‌وپا چلفتی به نظر آیند. یک دختر نوجوان به‌قدری از غذا خوردن در حضور دیگران ترس داشت که در سال اول دبیرستان در رختکن حمام نهار می‌خورد. جای تعجب نیست که این کودکان در حضور مَراجِع قدرت یا همسالانی که وضعیت اجتماعی بالایی دارند، مضطرب شوند.
اضطراب مربوط به موقعیت های اجتماعی در کودک و نوجوان به‌قدری شدید است که موجب بروز حالت‌هایی نظیر سرخ شدن چهره، لکنت زبان، تعریق، دل‌درد، افزایش ضربان قلب، لرزش یا حمله‌ی وحشت‌زدگی کامل میشود. نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعی همواره عقیده دارند که واکنش‌های جسمانی مشهودشان موجب میشود تا احساس بی‌لیاقتی نهفته‌ی آنها، در معرض دید دیگران قرار گیرد و باعث تحقیرشان شود. حتی این دیدگاه که سایرین از ناآرامی آنها کاملاً آگاه هستند، موجب اضطراب بیشتر در این کودکان میشود. کودکان مبتلا به اضطراب اجتماعی در یک دور باطل، منتظر بروز مشکل ناراحتی با عملکرد ضعیف خود هستند، انتظاری که با نزدیک شدن به موقعیت ترسناک اضطراب بیشتری در آنها را می‌انگیزد و این تنها به افزایش دل‌شوره و تشدید بیشتر نشانه‌های جسمانی آنها در موقعیت‌های اجتماعی از قبیل تماس تلفنی با یک همکلاسی برای تکمیل تکلیف‌های ناقص، درخواست از معلم برای توضیح مطالب درسی، جواب دادن به تلفن یا قرار ملاقات، اجتناب می‌ورزند.
اضطراب اجتماعی در کودک و نوجوان، بسته به گستره موقعیت‌هایی که شخص از آنها می‌ترسد و دوری می کند، به عنوان هراس اجتماعی فراگیر یا خاص تشخیص گذاری میشود. برای مثال، شخصی که در مورد نوشتن در حضور دیگران مضطرب است، اما در مورد موقعیت‌های اجتماعی دیگر مضطرب نیست، دچار اضطراب اجتماعی خاص تشخیص داده خواهد شد. نوع فراگیر با سن شروع پایین، همایندی بیشتری با اختلال‌های دیگر مانند افسردگی و سوءمصرف الکل، تأثیرات منفی‌تر بر فعالیت‌های اجتماعی و شغلی شخص مرتبط است و از طرفی اگر مداخلات درمانی صورت نگیرد، این اختلال به دوره‌ی طولانی از ناتوانی منجر شده و فرد مبتلا مشکلات زیادی را در حوزه‌ی کارکرد شخصی و اجتماعی خود متحمل میشود.
بخشی از مطالعاتی که در رابطه با هراس اجتماعی کودکان و نوجوانان انجام‌شده است، نشان داده‌اند که تجربه اضطراب اجتماعی در طول تحصیل، مشکلاتی را برای کودکان و نوجوانان ایجاد می‌کند که علاوه بر ناراحتی‌های شخصی، ممکن است بر عملکرد تحصیلی، شغلی و روزانه آنها، تأثیرات منفی داشته باشد.
اختلال اضطراب اجتماعی علاوه بر میزان شیوع بالایی که دارد، به طور قابل‌ملاحظه‌ای در شکل‌گیری طبیعی مهارت‌های سازگاری مداخله کرده و منجر به اختلال در مکانیسم‌های مقابله‌ای میشود. از سوی دیگر، تحقیقات طولی مختلف حاکی از این است که اختلال اضطراب اجتماعی در کودکی و نوجوانی، پیشایند اختلال افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر است و در صورت عدم درمان و مزمن شدن این اختلال، افت شدید سازگاری اجتماعی فرد، پیش‌بینی میشود.
اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) ممکن است مشکلات ناشی از اختلال عملکرد جنسی را تشدید یا بوجود آورند.اجتناب از رابطه جنسی، اختلال نعوظ و کاهش لذت جنسی از مهمترین نشانه ها و پیامدهای اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) بشمار می آیند.بااین‌حال، غلبه بر این مسائل زمانی امکان‌پذیر است که علت اصلی آن موردبررسی قرار گیرد.. چه مرد باشید و چه زن، ممکن است با مشکلات جنسی و اضطراب اجتماعی روبرو شوید که قابل درمان نیز هست .
