کتاب تاب آوری مناطق مرزی ایران
رویکرد تاب آوری از رویکردهای نوین در عرصه های محیطی، اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و در عین حال چند جانبه و کارآمد است. تاب آوری می تواند به عنوان توانایی به ایجاد افزایش و ظرفیت سازگاری و معیشت پایداری جامعه منجر گردد.
تاب آوری به دو دلیل هدفی مهمی است:
اول) به دلیل غیرقابل پیش بینی بودن آسیب پذیری سیستم های اجتماعی و فنی.
دوم) مردم و سرمایه ها در جوامع تاب آور در برابر سوانح نسبت به مکان های فاقد سازگاری و انعطاف پذیری در برابر ضربه های غیرعادی پایدارترند.
مکان های جغرافیایی با توجه به ویژگی های مورفولوژیکی، آب و هوایی، سطح توسعه اقتصادی، اجتماعی و تکنولوژیکی تاب آوری متفاوتی در برابر مخاطرات
دارند؛ بنابراین یکی از مکان های جغرافیایی که تاب آوری کمی دارد مناطق مرزی می باشد.
مناطق مرزی، از نقاط حساس و استراتژیک کشور ایران به شمار می روند. طبیعت منزوی و غیر حاصل خیز مناطق مرزی، به خصوص در عرصه های کوهستانی و بیابانی ایران، پیوسته به دلیل فقدان رفاه و نبود انگیزه های لازم برای زندگی، زمینه ساز مشکلات سیاسی،اقتصادی و امنیتی برای دولت های وقت بوده است.
ناتوانایی های بالقوه در تولید، فقدان اشتغال، پایین بودن درآمد و عدم دسترسی به نیازهای اولیه، عمدہ ترین مشخصه، اقتصادی_اجتماعی این مناطق است که زمینه را برای معضلات و نابسامانی هایی چون مهاجرت، قاچاق کالا، شورش و ناامنی در این مناطق فراهم آورده است. دیگر این که گستردگی طول مرزهای کشور و کوهستانی و صعب العبور بودن مرزها در اکثر نقاط، عملیات مرزبانی و کنترل مرزها را بدون مساعدت مرزنشینان مشکل کرده که این خود، یکی از عوامل گسترش قاچاق و دشواری های مبارزه با آن است.
بنابراین، امروزه عدم کنترل و عملیات پنهان قاچاق کالا موجب شده است تا دولت ها در سالم سازی مناطق مرزنشین، به شیوه های نوینی از همکاری های منطقه ای هدایت شوند کتاب تاب آوری میتواند برای تسهیلگران تاب آوری منبعی الهام بخش باشد .
