کیفیت خواب با دمای شبانه اتاق خواب ارتباط دارد
یکی از مشکلات مشابه والدین و فرزندان در سراسر جهان، بحث تنظیم حرارت خانه در فصل تابستان است در این میان تنظیم دمای ایده آل برای خواب افراد می تواند نقش مهمی در کیفیت خواب داشته باشد بدن هنگام خواب به‌طور طبیعی خنک میشود بنابراین دمای پایین اتاق تا حد ممکن کیفیت خواب را تضمین می‌کند. از گرم کردن بیش از حد اتاق در شب‌ها خودداری کنید، چرا که ممکن است در مرحله عمیق خواب، شما را از خواب بیدار کند.
دمای اتاق ایده آل برای خواب ۱۲ درجه سانتیگراد است اما برخی متخصصان دمای بین ۱۵ تا ۱۸ درجه سانتیگراد را نیز توصیه می‌کنند. به طور کلی افراد مسن فضای گرم تر را بیشتر دوست دارند. این یافته ها نشان می دهد که افراد مسن می توانند بهترین کیفیت خواب ممکن را در اتاق خوابی با دمای محیطی بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد داشته باشند.
باید توجه داشت این بازه دمایی تقریبا برای همه افراد مناسب بوده و هوای گرم تر از آن به شیوه ای منفی بر کیفیت خواب تأثیر می گذارد.
یافته های این تیم پژوهشی نشان می دهد :زمانی که دمای شبانه از ۲۵ درجه به ۳۰ درجه سانتیگراد افزایش یافت، بازده خواب افراد ۵ تا ۱۰ درصد کاهش یافت. محققان اضافه می کنند، تحقیقات آن ها همچنین تفاوت های قابل توجهی را در دمای مطلوب اتاق خواب از فردی به فرد دیگر نشان داد.
به عبارت دیگر، در حالی که این یافته ها به طور کلی به عموم مردم اشاره می‌کنند، هنوز هنگامی که زمان تنظیم دمای اتاق خواب فرا می رسد، تفاوت‌های فردی زیادی بین مردم وجود دارد.
گفتنی است پژوهشگران در این مطالعه، ارتباط بین دمای شبانه اتاق خواب و کیفیت خواب را در میان مجموعه ای از افراد مسن تر جامعه بررسی کرده و با استفاده از فناوری های پوشیدنی پایش کننده شرایط و حسگرهای محیطی، توانستند مدت زمان خواب، کارایی و بی قراری را در مدت زمان طولانی در خانه افراد شرکت کننده ردیابی کنند.
علاوه بر این، محققان قادر به کنترل هرگونه مخدوش کننده و متغیرهای کمکی بالقوه بر کیفیت خواب افراد حاضر در مطالعات بودند. در مجموع، این مطالعه نزدیک به ۱۱ هزار شب خواب و داده های محیطی ۵۰ فرد مسن را در بر گرفت.
باید توجه داشت بسیاری از افراد مسن دچار مشکلات خواب بوده و به طور کلی با بالا رفتن سن، مواجهه با الگوهای خواب مختل شده و در نتیجه خواب ناکافی یا بی قرار اغلب رایج است.
این موضوع در نهایت می تواند منجر به بروز بسیاری از پیامدهای منفی سلامت و تندرستی مرتبط با عملکرد شناختی و فیزیکی، خلق و خوی و عاطفه، تحریک پذیری و واکنش به استرس، بهره وری، مدیریت دیابت و خطر بیماری قلبی عروقی شود.
علیرغم شواهد فراوانی که نشان می دهد محیط اتاق خواب می تواند در کیفیت خواب تا حد زیادی تأثیرگذار باشد، بیشتر تحقیقاتی که در مورد خواب ضعیف در میان سالمندان انجام شده است، عمدتاً بر روی عوامل فیزیولوژیکی و رفتاری آن ها متمرکز شده اند.
در نتیجه، در حالی که تعدادی از مداخلات پزشکی و رفتاری در سال های اخیر برای کمک به بهبود نتایج خواب معرفی شده اند، پتانسیل مداخلات محیطی تا حد زیادی نادیده گرفته می شود.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Science of The Total Environment منتشر شده است.
دمای اتاق ایده آل برای خواب ۱۲ درجه سانتیگراد است اما برخی متخصصان دمای بین ۱۵ تا ۱۸ درجه سانتیگراد را نیز توصیه می‌کنند. به طور کلی افراد مسن فضای گرم تر را بیشتر دوست دارند. این یافته ها نشان می دهد که افراد مسن می توانند بهترین کیفیت خواب ممکن را در اتاق خوابی با دمای محیطی بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد داشته باشند.
باید توجه داشت این بازه دمایی تقریبا برای همه افراد مناسب بوده و هوای گرم تر از آن به شیوه ای منفی بر کیفیت خواب تأثیر می گذارد.
یافته های این تیم پژوهشی نشان می دهد :زمانی که دمای شبانه از ۲۵ درجه به ۳۰ درجه سانتیگراد افزایش یافت، بازده خواب افراد ۵ تا ۱۰ درصد کاهش یافت. محققان اضافه می کنند، تحقیقات آن ها همچنین تفاوت های قابل توجهی را در دمای مطلوب اتاق خواب از فردی به فرد دیگر نشان داد.
به عبارت دیگر، در حالی که این یافته ها به طور کلی به عموم مردم اشاره می‌کنند، هنوز هنگامی که زمان تنظیم دمای اتاق خواب فرا می رسد، تفاوت‌های فردی زیادی بین مردم وجود دارد.
امیر بنیاسادی، محقق ارشد این مطالعه و پژوهشگر دانشکده پزشکی هاروارد در ربطه با موضوع فوق می گوید: این نتایج پتانسیل افزایش کیفیت خواب در افراد مسن را با بهینه سازی محیط های حرارتی خانه و تأکید بر اهمیت تنظیم دمای شخصی بر اساس نیازها و شرایط فردی نشان می دهد.
از سوی دیگر این مطالعه بر تأثیر بالقوه تغییر آب و هوا بر کیفیت خواب در افراد مسن، به ویژه آن هایی که وضعیت اجتماعی – اقتصادی پایین تری دارند، تأکید می کند.گفتنی است پژوهشگران در این مطالعه، ارتباط بین دمای شبانه اتاق خواب و کیفیت خواب را در میان مجموعه ای از افراد مسن تر جامعه بررسی کرده و با استفاده از فناوری های پوشیدنی پایش کننده شرایط و حسگرهای محیطی، توانستند مدت زمان خواب، کارایی و بی قراری را در مدت زمان طولانی در خانه افراد شرکت کننده ردیابی کنند.
علاوه بر این، محققان قادر به کنترل هرگونه مخدوش کننده و متغیرهای کمکی بالقوه بر کیفیت خواب افراد حاضر در مطالعات بودند. در مجموع، این مطالعه نزدیک به ۱۱ هزار شب خواب و داده های محیطی ۵۰ فرد مسن را در بر گرفت.
باید توجه داشت بسیاری از افراد مسن دچار مشکلات خواب بوده و به طور کلی با بالا رفتن سن، مواجهه با الگوهای خواب مختل شده و در نتیجه خواب ناکافی یا بی قرار اغلب رایج است.
این موضوع در نهایت می تواند منجر به بروز بسیاری از پیامدهای منفی سلامت و تندرستی مرتبط با عملکرد شناختی و فیزیکی، خلق و خوی و عاطفه، تحریک پذیری و واکنش به استرس، بهره وری، مدیریت دیابت و خطر بیماری قلبی عروقی شود.
علیرغم شواهد فراوانی که نشان می دهد محیط اتاق خواب می تواند در کیفیت خواب تا حد زیادی تأثیرگذار باشد، بیشتر تحقیقاتی که در مورد خواب ضعیف در میان سالمندان انجام شده است، عمدتاً بر روی عوامل فیزیولوژیکی و رفتاری آن ها متمرکز شده اند.
در نتیجه، در حالی که تعدادی از مداخلات پزشکی و رفتاری در سال های اخیر برای کمک به بهبود نتایج خواب معرفی شده اند، پتانسیل مداخلات محیطی تا حد زیادی نادیده گرفته می شود.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Science of The Total Environment منتشر شده است.
مرجع : سینا
