نتایج یک پژوهش داخلی :
تاثیرات لگو درمانی و کاهش علائم اوتیسم
نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد لگودرمانی در کاهش علائم اوتیسم در کودکان مؤثر است.
اوتیسم نوعی اختلال عصبی-تحولی است که با مشکلات اجتماعی و رفتاری مشخص میشود. میزان شیوع اختلال طیف اوتیسم در چند سال اخیر به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرده است و به یکی از رایج‌ترین بیماری‌های غیرواگیر تبدیل شده است.
متاسفانه هنوز درمان قطعی برای اوتیسم پیدا نشده است اما با این وجود، متخصصان و پژوهشگران به دنبال بهبودی و استفاده از مداخله‌هایی به منظور کاهش علائم و نشانه‌های اختلال طیف اوتیسم هستند. محققان در پژوهشی اثربخشی مداخلات مبتنی بر آموزش ذهن‌آگاهی به مادران و لگو درمانی را بر علائم اختلال اوتیسم در کودکان بررسی کرده‌اند.
به گزارش میگنا یکی از مداخلات غیردارویی که توجه زیادی را جلب کرده است، مداخله مبتنی بر ذهن‌آگاهی است. ذهن‌آگاهی شامل یک آگاهی پذیرا و عاری از قضاوت وقایع جاری است.
در این شیوه مداخله ذهن‌آگاهی، ابتدا والدین به طور مستقیم و سپس به صورت غیرمستقیم برای کودکانشان نقش معلم ذهن‌آگاهی را ایفا می‌کنند. به طور کل، این روش درمان نشان داده است که می‌تواند اثرات مطلوبی بر رفتارهای والدین در مواجهه با فرزندان مبتلا به اوتیسم داشته باشد.
نویسندگان این مقاله می‌گویند: یکی دیگر از روش‌های درمان غیردارویی، استفاده از فنون بازی درمانی- لگو درمانی است. لگو درمانی به عنوان نوعی از بازی، جهت تقویت و تسهیل شایستگی اجتماعی کودکان طیف اوتیسم معرفی شده است. کودکان در این روش در گروه‌های کوچک به صورت مشترک براساس قوانین و نقش‌ها و براساس یک الگوی تصویری یا ساختمان آزاد در محیطی امن به ساخت آن الگوها می‌پردازند.
بر اساس آنچه در این مقاله آمده است، روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون چند گروهی همراه با گروه گواه و پیگیری یک ماهه و از نظر هدف نیز پژوهشی کاربردی بود. جامعه آماری شامل ۸۵ کودک مبتلا به اختلال اوتیسم بودند که در سال ۱۳۹۸ در دو مرکز توانبخشی اوتیسم شهر تهران نگهداری می‌شدند. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند ۳۰ نفر از آنان انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه(هر گروه ۱۰ نفر) جایگزین شدند.
گروه آزمایشی (۱) والدین، درمان ذهن‌آگاهی به مدت ۱۲ جلسه و هر جلسه به مدت ۷۰ دقیقه و گروه آزمایشی(۲) والدین، لگو درمانی ۱۲ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۵ دقیقه دریافت کردند. در این مدت گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. سپس برای هر سه گروه، یک ماه پس از اجرای مداخله، آزمون پیگیری به عمل آمد و مجدد به پرسشنامه پاسخ دادند.
در این مقاله بیان شده است: نتایج نشان داد آموزش ذهن‌آگاهی به مادران و لگو درمانی در کاهش علائم اوتیسم مؤثر است. این نتایج همچنین نشان دادند مداخله لگودرمانی نسبت به مداخله ذهن آگاهی به مادران اثربخشی بیشتری در کاهش علائم اوتیسم و رفتارهای نابهنجار در کودکان طیف اوتیسم دارد محققان این مطالعه پیشنهاد کرده‌اند در تحقیقات آتی پژوهشگران طول دوره پیگیری را افزایش دهند.
این مطالعه توسط مرجان آل‌بهبهانی، دانشجوی دکترای گروه روانشناسی دانشگاه آزاد بوشهر، مولود کیخسروانی، استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد بوشهر، ناصر امینی، استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد بوشهر، محمد نریمانی، استاد ممتاز گروه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی و بهنام‌الدین جامعی، استاد گروه علوم پایه مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران انجام شده است. این مقاله در نودوهفتمین شماره‌ی بیستمین دوره‌ی مجله علوم روانشناختی منتشر شده است.
متاسفانه هنوز درمان قطعی برای اوتیسم پیدا نشده است اما با این وجود، متخصصان و پژوهشگران به دنبال بهبودی و استفاده از مداخله‌هایی به منظور کاهش علائم و نشانه‌های اختلال طیف اوتیسم هستند. محققان در پژوهشی اثربخشی مداخلات مبتنی بر آموزش ذهن‌آگاهی به مادران و لگو درمانی را بر علائم اختلال اوتیسم در کودکان بررسی کرده‌اند.
به گزارش میگنا یکی از مداخلات غیردارویی که توجه زیادی را جلب کرده است، مداخله مبتنی بر ذهن‌آگاهی است. ذهن‌آگاهی شامل یک آگاهی پذیرا و عاری از قضاوت وقایع جاری است.
در این شیوه مداخله ذهن‌آگاهی، ابتدا والدین به طور مستقیم و سپس به صورت غیرمستقیم برای کودکانشان نقش معلم ذهن‌آگاهی را ایفا می‌کنند. به طور کل، این روش درمان نشان داده است که می‌تواند اثرات مطلوبی بر رفتارهای والدین در مواجهه با فرزندان مبتلا به اوتیسم داشته باشد.
نویسندگان این مقاله می‌گویند: یکی دیگر از روش‌های درمان غیردارویی، استفاده از فنون بازی درمانی- لگو درمانی است. لگو درمانی به عنوان نوعی از بازی، جهت تقویت و تسهیل شایستگی اجتماعی کودکان طیف اوتیسم معرفی شده است. کودکان در این روش در گروه‌های کوچک به صورت مشترک براساس قوانین و نقش‌ها و براساس یک الگوی تصویری یا ساختمان آزاد در محیطی امن به ساخت آن الگوها می‌پردازند.
بر اساس آنچه در این مقاله آمده است، روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون چند گروهی همراه با گروه گواه و پیگیری یک ماهه و از نظر هدف نیز پژوهشی کاربردی بود. جامعه آماری شامل ۸۵ کودک مبتلا به اختلال اوتیسم بودند که در سال ۱۳۹۸ در دو مرکز توانبخشی اوتیسم شهر تهران نگهداری می‌شدند. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند ۳۰ نفر از آنان انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه(هر گروه ۱۰ نفر) جایگزین شدند.
گروه آزمایشی (۱) والدین، درمان ذهن‌آگاهی به مدت ۱۲ جلسه و هر جلسه به مدت ۷۰ دقیقه و گروه آزمایشی(۲) والدین، لگو درمانی ۱۲ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۵ دقیقه دریافت کردند. در این مدت گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. سپس برای هر سه گروه، یک ماه پس از اجرای مداخله، آزمون پیگیری به عمل آمد و مجدد به پرسشنامه پاسخ دادند.
در این مقاله بیان شده است: نتایج نشان داد آموزش ذهن‌آگاهی به مادران و لگو درمانی در کاهش علائم اوتیسم مؤثر است. این نتایج همچنین نشان دادند مداخله لگودرمانی نسبت به مداخله ذهن آگاهی به مادران اثربخشی بیشتری در کاهش علائم اوتیسم و رفتارهای نابهنجار در کودکان طیف اوتیسم دارد محققان این مطالعه پیشنهاد کرده‌اند در تحقیقات آتی پژوهشگران طول دوره پیگیری را افزایش دهند.
این مطالعه توسط مرجان آل‌بهبهانی، دانشجوی دکترای گروه روانشناسی دانشگاه آزاد بوشهر، مولود کیخسروانی، استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد بوشهر، ناصر امینی، استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد بوشهر، محمد نریمانی، استاد ممتاز گروه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی و بهنام‌الدین جامعی، استاد گروه علوم پایه مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران انجام شده است. این مقاله در نودوهفتمین شماره‌ی بیستمین دوره‌ی مجله علوم روانشناختی منتشر شده است.
