چگونه با کودکی که دوست ندارد بخوابد رفتار کنیم؟
اگر کودکتان چندین ماه تمام، شب را خوابیده است و حال از خوابیدن امتناع می‌کند، با گریه از خواب بیدار میشود و به‌هیچ عنوان دلش نمی‌خواهد که تنها بخوابد، می‌توان ادعا کرد که به اختلال خواب مبتلا شده است.
این اختلال اغلب به دلیل عادت‌های بد ایجاد میشود. در این مقاله نکاتی را برای حل این معضل با شما والدین عزیز درمیان می‌گذاریم. با ما همراه باشید.
چرا فرزند من تمایلی به خوابیدن ندارد یا با خوابیدن مشکل دارد؟
عدم تمایل کودک به خوابیدن و به عبارت بهتر قهر کردن کودک با تخت‌خوابش می‌تواند توضیحات زیادی داشته باشد. گاهی اوقات ممکن است مقصر اصلی ما والدین باشیم. در واقع، هنگامی که بعد از یک روز کاری به خانه برمی‌گردیم، اغلب احساس گناه می‌کنیم که وقت کمی را با فرزندانمان گذرانده‌ایم یا کمتر با آنها بازی کرده‌ایم. دلایلی از همین دست باعث میشوند که زمان خواب مناسب کودک را فراموش کنیم چون دلمان می‌خواهد وقت بیشتری را به او اختصاص دهیم.
از نظر روانشناسان، تردید ما والدین نسبت به زمان خواب کودک می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد، مانند خاطرات بد دوران کودکی یا برخی نگرانی‌های پدرانه یا مادرانه. گریه کودک، وقتی که به تنهایی می‌خوابد، ممکن است تداعی‌کننده گریه‌های خودمان در دوران کودکی باشد، در این میان از آنجا که دلمان نمی‌خواهد تا دوباره همان خاطرات تکرار شوند، از تنها خوابیدن کودک سربازمی‌زنیم و این شانس استقلال و خودکفایی را از او دریغ می‌کنیم. علاوه بر این، گاهی اوقات بی‌خوابی‌های شبانه کودک، خواب را بر والدین نیز حرام می‌کند به‌طوری که رابطه زناشویی ایشان گاهی اوقات به همین دلیل با مشکلات بزرگی روبه‌رو میشود.
معمولاً بعد از زایمان، این نوع رابطه به شکل قابل توجه‌ای کاهش می‌یابد: خستگی، عدم تمایل یکی از زوجین و… و کودکی که هر شب به رختخواب ما می‌لغزد، همه و همه می‌توانند دست به دست هم دهند و صمیمیت میان والدین را خدشه‌دار کنند. در هر صورت معمولاً در این شرایط توصیه میشود که همه اعضای خانواده در خصوص حل معضل بی‌خوابی کودک، هم‌فکری کنند تا اوضاع از این بدتر نشود.
چگونه می‌توانم کودک ۱، ۲ یا ۳ ساله‌ام را بخوابانم؟
وقتی عادت‌های بد تثبیت میشوند، معمولاً رهایی از آنها دشوار است. کودکی که از خوابیدن امتناع می‌کند، از بیداری‌های شبانه رنج می‌برد و درنهایت سلامتی و آرامش وی به خطر می‌افتد. خوشبختانه، اغلب اوقات برای ترک این عادات بد و برقراری نظم خواب کودک زمان زیادی لازم نیست و مشکل به سرعت و البته با پشتکار والدین حل خواهد شد.
برای خوابیدن کودک، یک مراسم خواب دقیق تنظیم کنید
ما باید در مورد برخی مقررات قبل از خواب با کودکمان توافق کنیم و به او توضیح دهیم که بعد از اجرای این مراحل، وقت خواب فراخواهد رسید. به عنوان مثال: مسواک زدن، دستشویی رفتن، کتاب داستان خواندن، بغل و… اما باید مراقب باشیم که اجرای این مقررات بیشتر از نیم ساعت نشود چون بعد از این زمان، این آیین شبانه، بهانه‌ای برای به تاخیر انداختن جدایی ما از کودکمان خواهد شد.
روش ۵-۱۰-۱۵ را امتحان کنید
هر زمان که صدای گریه کودک را از اتاق خوابش شنیدید، به‌جای اینکه فوراً به سمت اتاقش بدوید، هر دفعه این رفتن را اندکی به تاخیر بیاندازید. مثلاً دفعه اول دو دقیقه صبر کنید، دفعه بعدی ۵ دقیقه و… به این روش، روش ۵ – ۱۰ – ۱۵ گفته میشود و به شما این امکان را می‌دهد تا در برابر شنیدن گریه‌های دلبندتان صبورتر باشید.
منبع: سلامت
چرا فرزند من تمایلی به خوابیدن ندارد یا با خوابیدن مشکل دارد؟
عدم تمایل کودک به خوابیدن و به عبارت بهتر قهر کردن کودک با تخت‌خوابش می‌تواند توضیحات زیادی داشته باشد. گاهی اوقات ممکن است مقصر اصلی ما والدین باشیم. در واقع، هنگامی که بعد از یک روز کاری به خانه برمی‌گردیم، اغلب احساس گناه می‌کنیم که وقت کمی را با فرزندانمان گذرانده‌ایم یا کمتر با آنها بازی کرده‌ایم. دلایلی از همین دست باعث میشوند که زمان خواب مناسب کودک را فراموش کنیم چون دلمان می‌خواهد وقت بیشتری را به او اختصاص دهیم.
از نظر روانشناسان، تردید ما والدین نسبت به زمان خواب کودک می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد، مانند خاطرات بد دوران کودکی یا برخی نگرانی‌های پدرانه یا مادرانه. گریه کودک، وقتی که به تنهایی می‌خوابد، ممکن است تداعی‌کننده گریه‌های خودمان در دوران کودکی باشد، در این میان از آنجا که دلمان نمی‌خواهد تا دوباره همان خاطرات تکرار شوند، از تنها خوابیدن کودک سربازمی‌زنیم و این شانس استقلال و خودکفایی را از او دریغ می‌کنیم. علاوه بر این، گاهی اوقات بی‌خوابی‌های شبانه کودک، خواب را بر والدین نیز حرام می‌کند به‌طوری که رابطه زناشویی ایشان گاهی اوقات به همین دلیل با مشکلات بزرگی روبه‌رو میشود.
معمولاً بعد از زایمان، این نوع رابطه به شکل قابل توجه‌ای کاهش می‌یابد: خستگی، عدم تمایل یکی از زوجین و… و کودکی که هر شب به رختخواب ما می‌لغزد، همه و همه می‌توانند دست به دست هم دهند و صمیمیت میان والدین را خدشه‌دار کنند. در هر صورت معمولاً در این شرایط توصیه میشود که همه اعضای خانواده در خصوص حل معضل بی‌خوابی کودک، هم‌فکری کنند تا اوضاع از این بدتر نشود.
چگونه می‌توانم کودک ۱، ۲ یا ۳ ساله‌ام را بخوابانم؟
وقتی عادت‌های بد تثبیت میشوند، معمولاً رهایی از آنها دشوار است. کودکی که از خوابیدن امتناع می‌کند، از بیداری‌های شبانه رنج می‌برد و درنهایت سلامتی و آرامش وی به خطر می‌افتد. خوشبختانه، اغلب اوقات برای ترک این عادات بد و برقراری نظم خواب کودک زمان زیادی لازم نیست و مشکل به سرعت و البته با پشتکار والدین حل خواهد شد.
برای خوابیدن کودک، یک مراسم خواب دقیق تنظیم کنید
ما باید در مورد برخی مقررات قبل از خواب با کودکمان توافق کنیم و به او توضیح دهیم که بعد از اجرای این مراحل، وقت خواب فراخواهد رسید. به عنوان مثال: مسواک زدن، دستشویی رفتن، کتاب داستان خواندن، بغل و… اما باید مراقب باشیم که اجرای این مقررات بیشتر از نیم ساعت نشود چون بعد از این زمان، این آیین شبانه، بهانه‌ای برای به تاخیر انداختن جدایی ما از کودکمان خواهد شد.
روش ۵-۱۰-۱۵ را امتحان کنید
هر زمان که صدای گریه کودک را از اتاق خوابش شنیدید، به‌جای اینکه فوراً به سمت اتاقش بدوید، هر دفعه این رفتن را اندکی به تاخیر بیاندازید. مثلاً دفعه اول دو دقیقه صبر کنید، دفعه بعدی ۵ دقیقه و… به این روش، روش ۵ – ۱۰ – ۱۵ گفته میشود و به شما این امکان را می‌دهد تا در برابر شنیدن گریه‌های دلبندتان صبورتر باشید.
منبع: سلامت
خواهر زاده ی من دچار اختلال خواب شده بود و ما خیلی از این موضوع اذیت میشدیم و نگرانش بودیم و این داستان ادامه دار شد تا جایی که دیگه نتونستیم واسش هیچ کاری کنیم و رفتیم پیش یه روانشناس به پیشنهاد دوستم و بعد چند جلسه خداروشکر به مرور به سمت بهبودی رفت و واقعا خوشحالم که اون دوران گذشت خیلی دوران وحشت ناک و سختی بود...