کشف دو منطقه از مریخ که می توانسته اند میزبان حیات باشند
دانشمندان ناسا دو گودال کوچک را در سطح مریخ شناسایی کردند که غنی از کانیهایی است که با آب ترکیب شده اند و می توانسته اند میزبان حیات باشند.
به گزارش مهر، محققان موسسه علوم سیاره توکسان در آریزونا در تحقیقاتی که با بودجه ناسا انجام شده است دو گودال کوچک را در سطح سیاره سرخ یافته اند که غنی از کانیهایی است که با آب مخلوط شده اند که نشان می دهند در زمانهای نسبتاً اخیر تاریخ این سیاره می توانسته اند میزبان حیات باشند. این سیاره شناسان در این خصوص توضیح دادند: "ما دو منطقه را در هزارتوی شب (Noctis Labyrinthus) کشف کردیم که انواع مختلفی از کانیهایی را نشان می دهند که باید در اثر فعالیت آب تشکیل شده باشند. کانیهایی که پیدا کردیم و اسمکتیت های آهن و منیزیم نام دارند بسیار جوانتر از سایر سنگهای Noctis Labyrinthus و سایر نقاط مریخ هستند. این بدان معنی است که در دوران اخیر در این دو گودال آب وجود داشته است." اسمکتیت ها نوع ویژه ای از کانیهای رسی هستند که به سرعت گسترده می شوند و زمانی که آب جذب می کنند سفت می شوند. این سنگها علاوه بر آلومینوم، آهن و منیزیم در ساختار خود محتوی سیلیس هم هستند. این دانشمندان سولفاتها و اسمکتیتهای پیدا شده در گودالهای هزارتوی شب را در سایر نقاط مریخ نیز کشف کردند اما تکامل این کانیها در طول زمان از سولفاتها تا اسمکتیتها در این دو منطقه به خصوص، یک نظم وارونه را نسبت به سایر نقاط مریخ نشان می دهد.
براساس گزارش دیسکاوری نیوز، این کانیها در حدود 2 تا 3 میلیارد سال قبل در حضور آب شکل گرفته اند و نوع شکل گیری آنها نشان می دهد که آب در این منطقه به مدت طولانی وجود داشته است. درحالی که در سایر نقاط سیاره سرخ، اسمکتیتها در حدود 3.6 میلیارد سال قبل ساخته شده اند.
به همین علت، دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که در طول تاریخ اخیر مریخ شرایط مطلوب برای حیات وجود داشته است.
هزارتوی شب یا Noctis Labyrinthus منطقه ای در مریخ است که از غرب به دره های Valles Marineris، از شمال به منطقه Syria Planum و از شرق به کوههای Pavonis Mons می رسد.
به گزارش مهر، محققان موسسه علوم سیاره توکسان در آریزونا در تحقیقاتی که با بودجه ناسا انجام شده است دو گودال کوچک را در سطح سیاره سرخ یافته اند که غنی از کانیهایی است که با آب مخلوط شده اند که نشان می دهند در زمانهای نسبتاً اخیر تاریخ این سیاره می توانسته اند میزبان حیات باشند. این سیاره شناسان در این خصوص توضیح دادند: "ما دو منطقه را در هزارتوی شب (Noctis Labyrinthus) کشف کردیم که انواع مختلفی از کانیهایی را نشان می دهند که باید در اثر فعالیت آب تشکیل شده باشند. کانیهایی که پیدا کردیم و اسمکتیت های آهن و منیزیم نام دارند بسیار جوانتر از سایر سنگهای Noctis Labyrinthus و سایر نقاط مریخ هستند. این بدان معنی است که در دوران اخیر در این دو گودال آب وجود داشته است." اسمکتیت ها نوع ویژه ای از کانیهای رسی هستند که به سرعت گسترده می شوند و زمانی که آب جذب می کنند سفت می شوند. این سنگها علاوه بر آلومینوم، آهن و منیزیم در ساختار خود محتوی سیلیس هم هستند. این دانشمندان سولفاتها و اسمکتیتهای پیدا شده در گودالهای هزارتوی شب را در سایر نقاط مریخ نیز کشف کردند اما تکامل این کانیها در طول زمان از سولفاتها تا اسمکتیتها در این دو منطقه به خصوص، یک نظم وارونه را نسبت به سایر نقاط مریخ نشان می دهد.
براساس گزارش دیسکاوری نیوز، این کانیها در حدود 2 تا 3 میلیارد سال قبل در حضور آب شکل گرفته اند و نوع شکل گیری آنها نشان می دهد که آب در این منطقه به مدت طولانی وجود داشته است. درحالی که در سایر نقاط سیاره سرخ، اسمکتیتها در حدود 3.6 میلیارد سال قبل ساخته شده اند.
به همین علت، دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که در طول تاریخ اخیر مریخ شرایط مطلوب برای حیات وجود داشته است.
هزارتوی شب یا Noctis Labyrinthus منطقه ای در مریخ است که از غرب به دره های Valles Marineris، از شمال به منطقه Syria Planum و از شرق به کوههای Pavonis Mons می رسد.
