دانستنيهاي جالب درباره ماه!
مناطق تيره ماه را ماريا(maria)مي نامند.ماريا واژه اي يوناني به معناي دريا مي باشد. اگزوسفر به ذرات بسيار کم چگالي گفته مي شود که پيرامون يک جسم را احاطه کرده است.ماه در مدار زمين قفل شده است يعني هميشه يک روي ماه به سمت زمين است. البته ماه داراي حرکت ليبراسيون يا رخگرد نيز مي باشد که باعث مي شود ما بتوانيم 59% از سطح ماه را ببينيم. ماه هر 27.35 روز به دور خود مي چرخد(ماه نجومي) ولي ما آنرا هر 29.53 روز يک بار در وضعيت قبلي اش ميبينيم که به آن دوره هلالي مي گوييم. زاويه کجي محور زمين 23.5 درجه است ولي زاويه کجي محور ماه 1.5 درجه است بنابراين در ماه فصل نداريم.فاصله ماه از زمين در حضيض تا اوج بين 358000 تا 407000 کيلومتر تغيير مي کند. مرز بين تاريکي و روشني ماه را روشن مرز(ترميناتور) مي نامند.
فازهاي ماه:
ماه داراي چهار فاز است که عبارتند از:ماهنو(محاق)،تربيع اول، بدر(ماه کامل)،تربيع دوم.
ماه نو هنگامي رخ مي دهد که ماه در حالت مقابله باشد يعني ماه دقيقا بين زمين و خورشيد قرار گيرد. تربيع اول هنگامي رخ مي دهد که ماه با زمين و خورشيد زاويه نود درجه بسازد.بدر هم هنگامي رخ مي دهد که زمين دقيقا بين ماه و خورشيد قرار بگيرد.اين اتفاق يعني تغيير فاز ماه هر 7 روز يکبار اتفاق مي افتد. ماه هر روز 50 دقيقه ديرتر از روز قبل طلوع مي کند.به دليل قرار گرفتن ماه بين زمين و خورشيد ما بايد هر ماه يک ماه گرفتگي(خسوف) داشته باشيم ولي نداريم که اين به دليل انحراف 5 درجه اي صفحه مداري ماه نسبت به صفحه مداري زمين است.
تصورات باستاني درباره ماه:
برخي از اجداد ما بر اين باور بودند که ماه يک کاسه واژگون آتش است.برخي ديگر فکر مي کردند که ماه آينه بزرگي است که درياها و خشکي هاي زمين را نشان مي دهد. فيلسوفان يونان باستان متوجه شده بودند که ماه کره اي است که حول محور زمين در گردش است و همچنين مي دانستند که نور ماه بازتابي از نور خورشيد است.در سال 150 پس از ميلاد مسيح، ستاره شناس يوناني که در اسکندريه زندگي مي کرد، اعلام کرد که ماه نزديکترين همسايه زمين در فضا است.
مشخصات ماه:
حضيض(کيلومتر): 358000
اوج(کيلومتر ): 407000
ميانگين فاصله از زمين(کيلومتر): 382500
جرم(کيلوگرم): 10227.3483
حجم(کيلومتر مکعب): 21970000
چگالي(گرم بر سانتيمتر مکعب): 3.341
ميانگين سرعت مداري (کيلومتر بر ساعت): 3682.8
حداقل دماي سطح(سانتيگراد): 233
حداکثر دماي سطح(سانتيگراد): 123
شعاع استوايي(کيلومتر): 1737.4
محيط استوايي(کيلومتر): 10916
رگه هاي ماه:
ساختار سطح ماه بلورين است. وقتي اجرام آسماني با ماه برخورد مي کنند،گودالي تشکيل مي شود که اين خود باعث بلند شدن بلورها و تشکيل ترک هايي در سطح ماه مي شود. اين ترک ها هم دوباره روي سطح ماه را مي پوشانند و باعث به وجود آمدن رگه ها مي شوند.رگه هايي که در درياها ديده مي شوند،نسبت به رگه هاي روي عوارض ديگر ماه رگه هايي با طول کوتاه ترند و کانون همه آنها به يک نقطه مي رسد. بهترين زمان براي رصد رگه ها موقعي است که خورشيد با ارتفاع زيادي به ماه بتابد.
منبع : اسرار شب
