ناتوانيهاي يادگيري چيست؟
ناتوانيهاي يادگيري يك اصطلاح عام است كه به يك گروه ناهمگن از اختلالات اطلاق ميشود. اين اختلالات به شكل مشكلات قابل ملاحظه در اكتساب و كاربرد تواناييهاي گوش دادن، صحبت كردن، خواندن، نوشتن، استدلال يا رياضي بروز مييابند. اين اختلال ذاتي فرد بوده و فرض بر آن است كه مربوط به وجود اختلال در سيستم اعصاب مركزي ميباشد.
در بروز اختلال يادگيري، هيچكدام از عواملي مثل نقص حسي، عقبماندگي ذهني، اختلال اجتماعي و هيجاني يا عوامل محيطي (مثل تفاوتهاي فرهنگي، آموزش ناكافي و نامناسب) وجود ندارد.
كودكي كه داراي ناتواني يادگيري است، بهرغم برخورداري از هوش طبيعي، نداشتن نقص شنوايي و يا نداشتن مشكلات اجتماعي، هيجاني و محيطي از عملكرد مناسبي در تكاليف درسي برخوردار نيست. تحقيقات حاكي از آن هستند، بسياري از كودكاني كه در مدرسه موفق نيستند، احتمالا داراي ناتواني يادگيري هستند كه تشخيص داده نشدهاند.
متأسفانه به اكثر اين كودكان برچسبهاي نامناسبي مثل تنبل، كودن و لجباز داده ميشود. چنين برخوردهايي نهتنها باعث برطرف نشدن مشكل كودك كه همان ناتواني يادگيري است، نميشود؛ بلكه حتي ميتواند اثرات نامطلوب و جبرانناپذيري را بر روي وي داشته باشد. درايت يك معلم آگاه و مسؤول نسبت به احتمال وجود چنين اختلالي در دانشآموزاني كه بهرغم برخورداري از توانايي در حيطههاي مختلف، از عهده يادگيري وانجام تكاليف تحصيلي برنميآيند و ارجاع بهموقع آنها به متخصصين (گفتاردرمانگر، روانشناس) ميتواند نقش بسيار مهمي را در احياي انگيزه فرد براي يادگيري وجلوگيري از بروز عوارض منفي داشته باشد.
مشكلات دانشآموزان داراي ناتواني يادگيري مشكلات شايع دانشآموزان داراي ناتواني يادگيري عبارتند از كم بودن واژگان براي مفاهيم مختلف، كم بودن حجم واژگان، ضعف در درك سمبوليك، ضعف در تواناييهاي نحوي، مشكل در درك و بيان زبان مجازي، مشكل در جنبه كاربرد شناختي زبان، مهارت كم در توضيح يك موضوع با توالي مناسب، مشكل در استنتاج از موضوعي كه بهطور مستقيم مطرح نشده است، ضعف در آگاهي واجي، نقص توجه و بيشفعالي، ضعف در حافظه، تكانشگري (كودكان داراي ناتواني يادگيري معمولا كاري را قبل از اينكه در مورد آن فكر كنند، انجام ميدهند؛ بدون اينكه به تمام اطلاعات موجود توجه كنند، سريعاً نتيجهگيري ميكنند و قبل از اينكه سوالي تمام شود، پاسخ ميدهند).
براي كمك به دانشآموزان ناتوان در يادگيري چه ميتوان كرد راهبردهاي كمك به دانشآموزان داراي ناتواني يادگيري عبارتند از:
-1 كوچكترين علاقه كودك را مورد تشويق قرار دهيد و زمينهاي براي بروز آنها فراهم سازيد.
-2 قبل از شروع انجام هر فعاليتي توجه كودك را جلب كنيد.
-3 دستورالعملها را به دقت، بهصورت ساده و بهطور آرام توضيح دهيد.
-4 دستورالعملها را بهطور دقيق تكرار كنيد تا كودك آنها را به خاطر بسپارد.
-5 از كودك بخواهيد هر دستورالعملي را كه ميگوييد، پس از شما تكرار كند، تا مطمئن شويد كه وي، آنچه را كه قرار است انجام دهد، كاملاً فهميده است.
-6 زماني كه كودك به صورت تكانشي وبدون فكر كردن پاسخ ميدهد، به او ياد دهيد كه پس از تمام شدن جمله شما يا هر فرد ديگر، پاسخ دهد.
-7 كودك را به پرسيدن سؤال ترغيب كنيد. اگر هيچ سؤالي را نميپرسد، نكات اصلي و مهم را قدم به قدم با يكديگر مرور كنيد.
-8 صبور باشيد. كودكاني كه داراي ناتواني يادگيري هستند، به وقت بيشتري براي فكر كردن و تكميل تكاليفشان نياز دارند.
-9 تكاليف را به قسمتهاي كوچكتر تقسيم كنيد.
10– روشهاي مختلف را امتحان كنيد تا ببينيد كه فرد با كدام روش بهتر ياد ميگيرد. مشخص كنيد كه او از كداميك از راههاي ديدن، شنيدن، خواندن بيصدا يا خواندن با صداي بلند بهتر ياد ميگيرد.
-11 از كودك بخواهيد تا هنگام خواندن از روي متن، با انگشت خود، متن را دنبال كند وهمين كار را نيز زماني كه كس ديگري ميخواند، انجام دهد.
-
كريم شيرزاد، ليسانس مديريت و برنامهريزي آموزشي-فريدونكنار
منبع: هوسپيان، آليس، اختلالات زبان و گفتار در دانشآموزان، انتشارات پژوهشكده كودكان استثنايي
در بروز اختلال يادگيري، هيچكدام از عواملي مثل نقص حسي، عقبماندگي ذهني، اختلال اجتماعي و هيجاني يا عوامل محيطي (مثل تفاوتهاي فرهنگي، آموزش ناكافي و نامناسب) وجود ندارد.
كودكي كه داراي ناتواني يادگيري است، بهرغم برخورداري از هوش طبيعي، نداشتن نقص شنوايي و يا نداشتن مشكلات اجتماعي، هيجاني و محيطي از عملكرد مناسبي در تكاليف درسي برخوردار نيست. تحقيقات حاكي از آن هستند، بسياري از كودكاني كه در مدرسه موفق نيستند، احتمالا داراي ناتواني يادگيري هستند كه تشخيص داده نشدهاند.
متأسفانه به اكثر اين كودكان برچسبهاي نامناسبي مثل تنبل، كودن و لجباز داده ميشود. چنين برخوردهايي نهتنها باعث برطرف نشدن مشكل كودك كه همان ناتواني يادگيري است، نميشود؛ بلكه حتي ميتواند اثرات نامطلوب و جبرانناپذيري را بر روي وي داشته باشد. درايت يك معلم آگاه و مسؤول نسبت به احتمال وجود چنين اختلالي در دانشآموزاني كه بهرغم برخورداري از توانايي در حيطههاي مختلف، از عهده يادگيري وانجام تكاليف تحصيلي برنميآيند و ارجاع بهموقع آنها به متخصصين (گفتاردرمانگر، روانشناس) ميتواند نقش بسيار مهمي را در احياي انگيزه فرد براي يادگيري وجلوگيري از بروز عوارض منفي داشته باشد.
مشكلات دانشآموزان داراي ناتواني يادگيري مشكلات شايع دانشآموزان داراي ناتواني يادگيري عبارتند از كم بودن واژگان براي مفاهيم مختلف، كم بودن حجم واژگان، ضعف در درك سمبوليك، ضعف در تواناييهاي نحوي، مشكل در درك و بيان زبان مجازي، مشكل در جنبه كاربرد شناختي زبان، مهارت كم در توضيح يك موضوع با توالي مناسب، مشكل در استنتاج از موضوعي كه بهطور مستقيم مطرح نشده است، ضعف در آگاهي واجي، نقص توجه و بيشفعالي، ضعف در حافظه، تكانشگري (كودكان داراي ناتواني يادگيري معمولا كاري را قبل از اينكه در مورد آن فكر كنند، انجام ميدهند؛ بدون اينكه به تمام اطلاعات موجود توجه كنند، سريعاً نتيجهگيري ميكنند و قبل از اينكه سوالي تمام شود، پاسخ ميدهند).
براي كمك به دانشآموزان ناتوان در يادگيري چه ميتوان كرد راهبردهاي كمك به دانشآموزان داراي ناتواني يادگيري عبارتند از:
-1 كوچكترين علاقه كودك را مورد تشويق قرار دهيد و زمينهاي براي بروز آنها فراهم سازيد.
-2 قبل از شروع انجام هر فعاليتي توجه كودك را جلب كنيد.
-3 دستورالعملها را به دقت، بهصورت ساده و بهطور آرام توضيح دهيد.
-4 دستورالعملها را بهطور دقيق تكرار كنيد تا كودك آنها را به خاطر بسپارد.
-5 از كودك بخواهيد هر دستورالعملي را كه ميگوييد، پس از شما تكرار كند، تا مطمئن شويد كه وي، آنچه را كه قرار است انجام دهد، كاملاً فهميده است.
-6 زماني كه كودك به صورت تكانشي وبدون فكر كردن پاسخ ميدهد، به او ياد دهيد كه پس از تمام شدن جمله شما يا هر فرد ديگر، پاسخ دهد.
-7 كودك را به پرسيدن سؤال ترغيب كنيد. اگر هيچ سؤالي را نميپرسد، نكات اصلي و مهم را قدم به قدم با يكديگر مرور كنيد.
-8 صبور باشيد. كودكاني كه داراي ناتواني يادگيري هستند، به وقت بيشتري براي فكر كردن و تكميل تكاليفشان نياز دارند.
-9 تكاليف را به قسمتهاي كوچكتر تقسيم كنيد.
10– روشهاي مختلف را امتحان كنيد تا ببينيد كه فرد با كدام روش بهتر ياد ميگيرد. مشخص كنيد كه او از كداميك از راههاي ديدن، شنيدن، خواندن بيصدا يا خواندن با صداي بلند بهتر ياد ميگيرد.
-11 از كودك بخواهيد تا هنگام خواندن از روي متن، با انگشت خود، متن را دنبال كند وهمين كار را نيز زماني كه كس ديگري ميخواند، انجام دهد.
-
كريم شيرزاد، ليسانس مديريت و برنامهريزي آموزشي-فريدونكنار
منبع: هوسپيان، آليس، اختلالات زبان و گفتار در دانشآموزان، انتشارات پژوهشكده كودكان استثنايي