فائق آمدن بر مقاومت نسبت به داروي سرطاني با نانوذرات
يکي از روش‌هايي که در آن سلول‌هاي سرطاني از داروي ضدسرطان فرار مي‌کنند، توليد پروتئيني است که داروها را قبل از اينکه بتوانند اثرات سلول‌کشي خود را اجرا کنند، بخارج سلول پمپ مي‌کند. يک گروه تحقيقاتي از دانشگاه نورث‌وسترن پي برده است که نانوذرات زيست‌سازگار اکسيد آهن – دي‌اکسيد تيتانيوم مي‌توانند از اين پمپ فرار کرده و داروهاي ضدسرطان مخرب DNA را قادر به رسيدن به هسته‌هاي سلولي کنند.
گايله ولوشاک که عضو مرکز مزاياي فناوري‌نانو سرطان در دانشگاه نورث‌وسترن است، رهبري گروهي را که نانوذرات مذکور را توسعه داده‌اند، برعهده دارد.
هدف اين کار دومنظوره مي‌باشد: شناسايي نانوذره‌اي که بر مقاومت دارويي وابسته به پمپ فائق آيد و نيز بتواند همزمان در نقش عامل تصويربرداري تومور عمل کند. اين پژوهشگران نانوذره‌اي با يک هسته اکسيد آهني که با پوسته دي‌اکسيد تيتانيومي احاطه شده است، انتخاب کردند. هسته اکسيد آهني در نقش يک عامل کنتراست تصويربرداري تشديد هسته‌اي (MRI) رفتار مي‌کند، در حاليکه پوسته دي‌اکسيد تيتانيومي مي‌تواند از طريق يک پيوند شيميايي، که در محيط‌هاي اسيدي درون سلول سرطاني مي‌شکند، به عامل‌هاي ضدسرطان مانند دوکسوروبيسين متصل شود.
اين پژوهشگران سلول‌هاي سرطان تخمدان مقاوم در برابر دارو را با اين نانوذره‌ي پرشده از دوکسوروبيسين درمان کرده و نشان دادند که اين نانوذره بسهولت بدرون سلول‌ها نفوذ مي‌کند. مهم اينجاست که، اين نانوذرات محموله دارويي خود را آزاد کرده و دوکسوروبيسين را قادر به رسيدن به هسته سلولي مي‌کنند. دوکسوروبيسين سلول‌ها را از طريق فرآيندي که شامل برقراري پيوند با DNA در هسته است مي‌کشد. با استفاده از اين ترکيب دارو- نانوذره سلول‌هاي مقاوم 6 برابر تجمع دارويي بيشتر در مقايسه با دوکسوروبيسين تنها نشان دادند.
جالب اينجاست که، اين پژوهشگران پي بردند که هنگامي که آنها حتي نانوذرات خالي را (بدون دوکسوروبيسين) با ترانسفرين، مولکولي که در ترابرد آهن نقش دارد، مديريت مي‌کنند، شاهد دريافت بيشتري از ترانسفرين توسط سلول‌ها مي‌شوند. اين مشاهده مهم است زيرا خيلي از گروه‌هاي پژوهشي در پي ساخت نانوذراتي هستند که ترانسفرين را براي تشديد دريافت سلولي بر روي سطوح قرار دهند. در اين سناريو، انجام درمان همزمان با اين نوع ذرات خالي سودمند مي‌باشد.
اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را تحت عنوان "نانوحامل‌ها، دريافت دوکسوروبيسين را در سلول‌هاي سرطان تخمدان مقاوم در برابر دارو، افزايش مي‌دهند" در مجله‌ي>سرطان >>بيماري مربوط به موجودات زنده‌اي پرسلولي که مشخصه آن تکثير و گسترش کنترل نشده انواع غيرطبيعي از سلول‌هاي ميزبان است. "> Cancer Research منتشر کرده‌اند.
گايله ولوشاک که عضو مرکز مزاياي فناوري‌نانو سرطان در دانشگاه نورث‌وسترن است، رهبري گروهي را که نانوذرات مذکور را توسعه داده‌اند، برعهده دارد.
هدف اين کار دومنظوره مي‌باشد: شناسايي نانوذره‌اي که بر مقاومت دارويي وابسته به پمپ فائق آيد و نيز بتواند همزمان در نقش عامل تصويربرداري تومور عمل کند. اين پژوهشگران نانوذره‌اي با يک هسته اکسيد آهني که با پوسته دي‌اکسيد تيتانيومي احاطه شده است، انتخاب کردند. هسته اکسيد آهني در نقش يک عامل کنتراست تصويربرداري تشديد هسته‌اي (MRI) رفتار مي‌کند، در حاليکه پوسته دي‌اکسيد تيتانيومي مي‌تواند از طريق يک پيوند شيميايي، که در محيط‌هاي اسيدي درون سلول سرطاني مي‌شکند، به عامل‌هاي ضدسرطان مانند دوکسوروبيسين متصل شود.
اين پژوهشگران سلول‌هاي سرطان تخمدان مقاوم در برابر دارو را با اين نانوذره‌ي پرشده از دوکسوروبيسين درمان کرده و نشان دادند که اين نانوذره بسهولت بدرون سلول‌ها نفوذ مي‌کند. مهم اينجاست که، اين نانوذرات محموله دارويي خود را آزاد کرده و دوکسوروبيسين را قادر به رسيدن به هسته سلولي مي‌کنند. دوکسوروبيسين سلول‌ها را از طريق فرآيندي که شامل برقراري پيوند با DNA در هسته است مي‌کشد. با استفاده از اين ترکيب دارو- نانوذره سلول‌هاي مقاوم 6 برابر تجمع دارويي بيشتر در مقايسه با دوکسوروبيسين تنها نشان دادند.
جالب اينجاست که، اين پژوهشگران پي بردند که هنگامي که آنها حتي نانوذرات خالي را (بدون دوکسوروبيسين) با ترانسفرين، مولکولي که در ترابرد آهن نقش دارد، مديريت مي‌کنند، شاهد دريافت بيشتري از ترانسفرين توسط سلول‌ها مي‌شوند. اين مشاهده مهم است زيرا خيلي از گروه‌هاي پژوهشي در پي ساخت نانوذراتي هستند که ترانسفرين را براي تشديد دريافت سلولي بر روي سطوح قرار دهند. در اين سناريو، انجام درمان همزمان با اين نوع ذرات خالي سودمند مي‌باشد.
اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را تحت عنوان "نانوحامل‌ها، دريافت دوکسوروبيسين را در سلول‌هاي سرطان تخمدان مقاوم در برابر دارو، افزايش مي‌دهند" در مجله‌ي>سرطان >>بيماري مربوط به موجودات زنده‌اي پرسلولي که مشخصه آن تکثير و گسترش کنترل نشده انواع غيرطبيعي از سلول‌هاي ميزبان است. "> Cancer Research منتشر کرده‌اند.
