اگر درآمدم را به شوهرم ندهم...!
بررسي سهم خواهي مرد از حقوق زن
خانمي هستم شاغل، ولي همسرم تمام حقوقم را مي گيرد و هيچ استقلال مالي ندارم و از کارم هيچ لذتي نمي برم. لطفا راهنمايي ام کنيد.
پاسخ: با توجه به مشکلات اقتصادي، اشتغال زنان رو به فزوني است و به خصوص بسياري از زوج هاي جوان مجبورند براي رفاه بيشتر هر دو کارکنند. البته اشتغال زنان آسيب ها و امتيازات خاص خودش را دارد.
امتيازات اشتغال بانوان
اشتغال زنان در بيرون از خانه داراي امتيازاتي است؛ به عنوان مثال:
1) بهره مندي از توانمندي علمي، هنري، فني و...
2) کمک به اقتصاد خانواده و...
آسيب هاي اشتغال بانوان
اما در بيان آسيب هاي کار زنان نيز مي توان به مواردي اشاره کرد:
1) فرسودگي ناشي از بالا رفتن فشار عصبي به دليل افزايش مسئوليت ها؛ مديريت همزمان کار بيرون و مسئوليت خانه داري
2) کاهش زمان استراحت، ديدارهاي خانوادگي و بودن درکنار اعضاي خانواده به خصوص همسر و فرزندان
3) آسيب ديدن فرزندان و احساس گناه مادران به هنگام ترک فرزندان خردسال و واگذاري آن ها به ديگران.
4) تقويت رفتارهاي مردانه، شکل گيري روحيه خشک و حسابگرانه به خصوص درصورت اشتغال در کارهاي صرفا اقتصادي مثل بانکداري، معدن و ...
5) استقلال مالي و احساس نياز نداشتن به همسر، که موجب تضعيف اقتدار شوهران مي شود و ... البته همه موارد بالا( آسيب ها و امتيازات) با توجه به مديريت زن و نحوه اشتغال وي قابل افزايش يا کاهش و يا تغيير به يکديگر است، يعني اگر خانم شاغلي نتواند به درستي زندگي خود را مديريت کند، آسيب هاي بيشتري متوجه زندگي او و خانواده اش مي شود. البته در اين مطلب قصد نداريم به اين سوال پاسخ دهيم که اشتغال زنان خوب است يا بد و بيشتر به موضوع سوال مطرح شده خواهيم پرداخت.
چه وقت حال زنان خوب مي شود؟!
آن چه در اين ميان مهم است اين که حال زن از طريق محبت گرفتن از همسر، مشارکت در مسئوليت ها، مراقبت، پرورش و تربيت فرزند (زايمان، شيردهي) و ... خوب مي شود که ناشي از ترشح هورمون عشق و الفت (اکسي توسين) است. يعني وقتي زن در درجه اول کاري را براي کسي انجام مي دهد و در ازاي آن پول دريافت مي کند هورمون مردانه ( تستوسترون) افزايش مي يابد (مانند حقوق گرفتن، پس انداز کردن و...) اما اگر همين درآمد (بدون اجبار!) صرف مشارکت در اقتصاد يا مسائل رفاهي خانواده شود مي تواند اکسي توسين را تقويت و تحريک کند؛ يعني اشتغال زن در راستاي ماهيت زنانه وي است و موجب بهبود روحيه و حال او مي شود اما اگر مدام در حال جمع کردن پول و سرمايه گذاري اقتصادي باشد رفتارهاي مردانه اش را تقويت کرده است!
برويم سراغ شما!
حال به سراغ پاسخ اين دوست گرامي برويم با توجه به اطلاعات محدودي که در سوال شما وجود دارد مي توان گفت: شما به نوعي درصدد تحريک هورمون عشق و الفت ( اکسي توسين ) هستيد يعني با فداکاري که مي کنيد و مشارکتي که در اقتصاد خانواده داريد نقش زنانه خود را خوب ايفا مي کنيد، اما...
اشکال اول: تعارض
اما به نظر مي آيد سه اشکال در کار شما وجود دارد: اول اين که اين کار يعني دادن حقوق به همسرتان به انتخاب خودتان نيست يا در انجام آن دچار تعارض هستيد ( حقوقم را بايد بدهم يا براي خودم نگه دارم) وقتي با انتخاب خود کاري را نمي کنيم مدام دچار تنش و نداشتن احساس آرامش خواهيم بود پس بهتر است براي حل تعارض به اين ترتيب عمل کنيد:
1) اگر از حقوق خود، ريالي را به شوهرتان ندهيد چه اتفاقات بدي مي افتد؟ جنجال، آشفتگي وضع اقتصادي خانواده، قهر و...
2) اگر کار کردن را با اين شرايط کنار بگذاريد چه اتفاقات بدي مي افتد؟
3) اگر خود را مجاب به ادامه همين وضع کنيد چه اتفاقات بدي مي افتد؟
با بررسي و تحليل سود و زيان هر کدام از موارد بالا، دست به انتخاب درست بزنيد و مسئوليت انتخاب خود را بپذيريد. در واقع بايد ببينيد کدام يک از موارد بالا ضررهاي کمتر و سود بيشتري دارد پس همان را انجام دهيد.
اشکال دوم: فداکاري منفي!
وقتي زنان فداکاري مي کنند اما ديده نمي شوند يا به اندازه کافي چيزي به دست نمي آورند به عنوان مثال به اندازه کافي حمايت نمي شوند يا مورد قدرداني و توجه قرار نمي گيرند فداکاري خود را يک فشار تلقي مي کنند يعني فداکاري منفي! ولي آن چه ارزش دارد يک فداکاري مثبت است در فداکاري مثبت زن با کنار گذاشتن آرزوها وخواسته هاي خود به منظور حمايت از ديگري ( همسر، فرزند و ...) اهميت بيشتري به شخص مقابل مي دهد و توانايي خود را در دوست داشتن تقويت مي کند ( که موجب ترشح اکسي توسين مي شود) فداکاري توام با «توقع» چندان موجب تحريک هورمون عشق و الفت نمي شود زيرا آميخته با منفي بودن و عصبانيت است فداکاري بدون قيد و شرط توليد کننده قوي آرامش و عشق است و هرگز فرد را دچار نفرت و پشيماني نمي کند؛ مثل بيدار شدن در نيمه شب و مراقبت از فرزند مريض يا آرام کردن نوزادي که گريه مي کند.
البته براي حل چنين مشکلي مي توانيد:
1) انتظارات خود از همسرتان را به او بگوييد، به عنوان مثال به او بگوييد که با يک تشکر ساده احساس بهتري در ادامه اين رفتار خواهيد داشت.
2) معناي مثبتي براي رفتارتان بيابيد؛ مانند: کاهش فشار مالي از همسرتان، پيشرفت اقتصادي خانواده، انجام يک کار خير و معنوي ( گره گشايي از مشکلات مالي همسر)، تقويت احساس مردانگي در همسر و جلوگيري از احساس ضعف او و...
اشکال سوم:
يک باور اشتباه زنانه يک ترس مشترک ميان بسياري از زنان اين است که اگر فداکاري را متوقف و به خود بيشتر توجه کنند مردان آنان را دوست نخواهند داشت اما اين حقيقت ندارد چون مردان هميشه زن راضي و موفق را دوست دارند.
عصبي شده ايد، متعادل شويد
از آن جا که شما در بيرون از خانه انرژي و درآمدتان را فداي همسر و خانواده مي کنيد و در خانه هم به مسئوليت خانه داري مي پردازيد احتمالا دچار فشار عصبي شده ايد پس بهتر است تعادلي بين نيازهاي زندگي مشترک و نيازهاي شخصي تان برقرار کنيد يعني رسيدگي بيشتر به حال و اوضاع رواني خود؛ مثل رسيدگي به ظاهر، تفريح، ورزش، ديد و بازديد و... تا از اين فشار خارج شويد و احساس بهتري نسبت به نقش خود پيدا کنيد همچنين به بيان احساسات خود با همسرتان بپردازيد و از اختصاص مبلغي از حقوقتان براي خودتان صحبت کنيد. در پايان پيشنهاد مي شود در صورتي که به کارگيري اين روش ها باعث بهبود اوضاع و احوال شما نشد حتما از يک مشاور براي حل مشکلتان کمک بگيريد.
خانمي هستم شاغل، ولي همسرم تمام حقوقم را مي گيرد و هيچ استقلال مالي ندارم و از کارم هيچ لذتي نمي برم. لطفا راهنمايي ام کنيد.
پاسخ: با توجه به مشکلات اقتصادي، اشتغال زنان رو به فزوني است و به خصوص بسياري از زوج هاي جوان مجبورند براي رفاه بيشتر هر دو کارکنند. البته اشتغال زنان آسيب ها و امتيازات خاص خودش را دارد.
امتيازات اشتغال بانوان
اشتغال زنان در بيرون از خانه داراي امتيازاتي است؛ به عنوان مثال:
1) بهره مندي از توانمندي علمي، هنري، فني و...
2) کمک به اقتصاد خانواده و...
آسيب هاي اشتغال بانوان
اما در بيان آسيب هاي کار زنان نيز مي توان به مواردي اشاره کرد:
1) فرسودگي ناشي از بالا رفتن فشار عصبي به دليل افزايش مسئوليت ها؛ مديريت همزمان کار بيرون و مسئوليت خانه داري
2) کاهش زمان استراحت، ديدارهاي خانوادگي و بودن درکنار اعضاي خانواده به خصوص همسر و فرزندان
3) آسيب ديدن فرزندان و احساس گناه مادران به هنگام ترک فرزندان خردسال و واگذاري آن ها به ديگران.
4) تقويت رفتارهاي مردانه، شکل گيري روحيه خشک و حسابگرانه به خصوص درصورت اشتغال در کارهاي صرفا اقتصادي مثل بانکداري، معدن و ...
5) استقلال مالي و احساس نياز نداشتن به همسر، که موجب تضعيف اقتدار شوهران مي شود و ... البته همه موارد بالا( آسيب ها و امتيازات) با توجه به مديريت زن و نحوه اشتغال وي قابل افزايش يا کاهش و يا تغيير به يکديگر است، يعني اگر خانم شاغلي نتواند به درستي زندگي خود را مديريت کند، آسيب هاي بيشتري متوجه زندگي او و خانواده اش مي شود. البته در اين مطلب قصد نداريم به اين سوال پاسخ دهيم که اشتغال زنان خوب است يا بد و بيشتر به موضوع سوال مطرح شده خواهيم پرداخت.
چه وقت حال زنان خوب مي شود؟!
آن چه در اين ميان مهم است اين که حال زن از طريق محبت گرفتن از همسر، مشارکت در مسئوليت ها، مراقبت، پرورش و تربيت فرزند (زايمان، شيردهي) و ... خوب مي شود که ناشي از ترشح هورمون عشق و الفت (اکسي توسين) است. يعني وقتي زن در درجه اول کاري را براي کسي انجام مي دهد و در ازاي آن پول دريافت مي کند هورمون مردانه ( تستوسترون) افزايش مي يابد (مانند حقوق گرفتن، پس انداز کردن و...) اما اگر همين درآمد (بدون اجبار!) صرف مشارکت در اقتصاد يا مسائل رفاهي خانواده شود مي تواند اکسي توسين را تقويت و تحريک کند؛ يعني اشتغال زن در راستاي ماهيت زنانه وي است و موجب بهبود روحيه و حال او مي شود اما اگر مدام در حال جمع کردن پول و سرمايه گذاري اقتصادي باشد رفتارهاي مردانه اش را تقويت کرده است!
برويم سراغ شما!
حال به سراغ پاسخ اين دوست گرامي برويم با توجه به اطلاعات محدودي که در سوال شما وجود دارد مي توان گفت: شما به نوعي درصدد تحريک هورمون عشق و الفت ( اکسي توسين ) هستيد يعني با فداکاري که مي کنيد و مشارکتي که در اقتصاد خانواده داريد نقش زنانه خود را خوب ايفا مي کنيد، اما...
اشکال اول: تعارض
اما به نظر مي آيد سه اشکال در کار شما وجود دارد: اول اين که اين کار يعني دادن حقوق به همسرتان به انتخاب خودتان نيست يا در انجام آن دچار تعارض هستيد ( حقوقم را بايد بدهم يا براي خودم نگه دارم) وقتي با انتخاب خود کاري را نمي کنيم مدام دچار تنش و نداشتن احساس آرامش خواهيم بود پس بهتر است براي حل تعارض به اين ترتيب عمل کنيد:
1) اگر از حقوق خود، ريالي را به شوهرتان ندهيد چه اتفاقات بدي مي افتد؟ جنجال، آشفتگي وضع اقتصادي خانواده، قهر و...
2) اگر کار کردن را با اين شرايط کنار بگذاريد چه اتفاقات بدي مي افتد؟
3) اگر خود را مجاب به ادامه همين وضع کنيد چه اتفاقات بدي مي افتد؟
با بررسي و تحليل سود و زيان هر کدام از موارد بالا، دست به انتخاب درست بزنيد و مسئوليت انتخاب خود را بپذيريد. در واقع بايد ببينيد کدام يک از موارد بالا ضررهاي کمتر و سود بيشتري دارد پس همان را انجام دهيد.
اشکال دوم: فداکاري منفي!
وقتي زنان فداکاري مي کنند اما ديده نمي شوند يا به اندازه کافي چيزي به دست نمي آورند به عنوان مثال به اندازه کافي حمايت نمي شوند يا مورد قدرداني و توجه قرار نمي گيرند فداکاري خود را يک فشار تلقي مي کنند يعني فداکاري منفي! ولي آن چه ارزش دارد يک فداکاري مثبت است در فداکاري مثبت زن با کنار گذاشتن آرزوها وخواسته هاي خود به منظور حمايت از ديگري ( همسر، فرزند و ...) اهميت بيشتري به شخص مقابل مي دهد و توانايي خود را در دوست داشتن تقويت مي کند ( که موجب ترشح اکسي توسين مي شود) فداکاري توام با «توقع» چندان موجب تحريک هورمون عشق و الفت نمي شود زيرا آميخته با منفي بودن و عصبانيت است فداکاري بدون قيد و شرط توليد کننده قوي آرامش و عشق است و هرگز فرد را دچار نفرت و پشيماني نمي کند؛ مثل بيدار شدن در نيمه شب و مراقبت از فرزند مريض يا آرام کردن نوزادي که گريه مي کند.
البته براي حل چنين مشکلي مي توانيد:
1) انتظارات خود از همسرتان را به او بگوييد، به عنوان مثال به او بگوييد که با يک تشکر ساده احساس بهتري در ادامه اين رفتار خواهيد داشت.
2) معناي مثبتي براي رفتارتان بيابيد؛ مانند: کاهش فشار مالي از همسرتان، پيشرفت اقتصادي خانواده، انجام يک کار خير و معنوي ( گره گشايي از مشکلات مالي همسر)، تقويت احساس مردانگي در همسر و جلوگيري از احساس ضعف او و...
اشکال سوم:
يک باور اشتباه زنانه يک ترس مشترک ميان بسياري از زنان اين است که اگر فداکاري را متوقف و به خود بيشتر توجه کنند مردان آنان را دوست نخواهند داشت اما اين حقيقت ندارد چون مردان هميشه زن راضي و موفق را دوست دارند.
عصبي شده ايد، متعادل شويد
از آن جا که شما در بيرون از خانه انرژي و درآمدتان را فداي همسر و خانواده مي کنيد و در خانه هم به مسئوليت خانه داري مي پردازيد احتمالا دچار فشار عصبي شده ايد پس بهتر است تعادلي بين نيازهاي زندگي مشترک و نيازهاي شخصي تان برقرار کنيد يعني رسيدگي بيشتر به حال و اوضاع رواني خود؛ مثل رسيدگي به ظاهر، تفريح، ورزش، ديد و بازديد و... تا از اين فشار خارج شويد و احساس بهتري نسبت به نقش خود پيدا کنيد همچنين به بيان احساسات خود با همسرتان بپردازيد و از اختصاص مبلغي از حقوقتان براي خودتان صحبت کنيد. در پايان پيشنهاد مي شود در صورتي که به کارگيري اين روش ها باعث بهبود اوضاع و احوال شما نشد حتما از يک مشاور براي حل مشکلتان کمک بگيريد.
