بهزیستی اجتماعی در روانشناسی به چه معناست
بهزیستی اجتماعی چیست و چگونه توصیف میشود ؟
می دانیم که انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند. با این حال، وقتی به بهزیستی فکر می کنیم، بیشتر به فکر رفاه فردی خود از نظر میزان احساس خوب، میزان رضایت از زندگی و عملکرد خوب در زمینه های مختلف هستیم. شاید در مورد روابط مثبت به عنوان بخشی از عملکرد خوب فکر کنیم. با این وجود، بهزیستی اجتماعی و روابط مثبت چیزی بیش از این است.
بهزیستی اجتماعی نه تنها شامل تعاملات اجتماعی ماست، بلکه روابط ما با جوامع و ساختارهای اجتماعی را که یک حوزه کلیدی و متمایز از رفاه را تشکیل می دهد، شامل می شود.
بهزیستی اجتماعی در روانشناسی به چه معناست؟
بهزیستی اجتماعی دارای تعاریفی است که از طیف وسیعی از مفاهیم برخاسته است. در این مقاله، بهزیستی اجتماعی را به طور خاص در زمینه روانشناسی توصیف خواهیم کرد.
محقق اجتماعی به نام کوری کیز یکی از پیشگامان این حوزه است، و با گسترش مدل بهزیستی روانشناختی کارول رایف، یک مدل تئوری را برای درک و مطالعه بهزیستی اجتماعی پیشنهاد می کند. کیز بهزیستی اجتماعی را به عنوان “ارزیابی ذهنی از شرایط زندگی شخصی و عملکرد در جامعه” تعریف می کند.
به طور کلی، بهزیستی اجتماعی را می توان به عنوان توسعه و حفظ تعاملات و روابط مثبت با سایر افراد و جوامع محلی و جهانی تعریف کرد، که عمدتا از طریق معیارهای ذهنی و فردی ارزیابی می شود، جایی که افراد کیفیت آن تعاملات را با توجه به برداشت خود ارزیابی می کنند.
بهزیستی ذهنی، بهزیستی روانشناختی و بهزیستی اجتماعی ساختارهای متمایزی هستند، اما به طور پیچیده ای با هم ارتباط دارند. جوشنلو، سیرگی و پارک نشان دادند که بهزیستی اجتماعی می تواند به مرور رفاه ذهنی را پیش بینی کند، اما رفاه ذهنی کمتر می تواند رفاه اجتماعی را پیش بینی کند.
این یافته ها از نظریه خود تعیین گری پشتیبانی می کنند. در واقع، نیازهای اساسی روانشناختی -به ویژه وابستگی- مقدم بر رفاه فردی است.
هنگام مقایسه برخی از معروف ترین چارچوب ها و مقیاس های بهزیستی که برای اندازه گیری شکوفایی و شادابی استفاده می شود، روابط مثبت و مشارکت اجتماعی به عنوان عناصر مشترک ظاهر می شوند. این همپوشانی ها اهمیت ارتباطات اجتماعی برای وجود بهزیستی را آشکار می کند.
فواید روابط مثبت
تعاملات اجتماعی، چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی، می توانند در کوتاه مدت و دراز مدت بر سلامت روان و سلامت جسمی تأثیر بگذارند. تحقیقات نشان می دهد که روابط عاشقانه می تواند منبع اصلی بهزیستی برای بزرگسالان و جوانان باشد، و داشتن حمایت از دوستان با سطح بالاتری از تاب آوری در برابر مشکلات همراه است.
دوستی ها را می توان منبع ارزشمندی از حمایت عاطفی، رابطه ای و ابزاری دانست که می تواند حمایت خانواده را تقویت کند. هم فراوانی روابط متقابل دوستی (شدت) و هم رضایت فردی از آن روابط (کیفیت) با رضایت از زندگی ارتباط مثبت دارد.
علاوه بر این، سطح بالاتری از بهزیستی ذهنی با تعداد دوستانی که شخص می تواند به آن ها اعتماد کند، و مسائل محرمانه خود را با آن ها در میان بگذارد، ارتباط مثبت دارد.
تحقیقات نشان می دهد علاوه بر عمق و کیفیت روابط اجتماعی، ارزش تنوع در این تعاملات نیز بسیار مهم می باشد. علاوه بر این، ارتباط بین روابط مثبت، بهزیستی و سلامتی را می توان از طریق سه مسیر توضیح داد:
- رفتاری
- روانی-اجتماعی
- فیزیولوژیکی
چگونه بهزیستی اجتماعی را بهبود بخشیم
- ابراز قدردانی از دیگران
- انجام انواع اقدامات دلسوزانه و نیک
- مدیتیشن عشق و مهربانی
مدیتیشن عشق و مهربانی حتی در صورت عدم تعامل مستقیم با شخص دیگر می تواند احساس ارتباط را افزایش دهد و احساسات مثبت را تقویت کند.
- روابط با کیفیت بالا
- ظرفیت پذیرش عاطفی بالا برای احساسات مثبت و منفی
انعطاف پذیری بالا در برابر مشکلات و تغییرات
توانایی ارتباط و استقبال بالا از ایده ها و تأثیرات جدید
مرجع : سمت نو