علل ابتلا به اختلالات شخصیتی

انواع اختلال شخصیت و علل آن
 

انواع اختلالات شخصیت بر اساس ویژگی ها و علائم مشابه در سه خوشه دسته بندی می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به یک اختلال شخصیت، علائم و نشانه های حداقل یک اختلال شخصیت دیگر را نیز دارند. برای تشخیص یک اختلال، نیازی به نشان دادن همه علائم و نشانه های ذکر شده نیست.

1. اختلالات شخصیتی خوشه A
اختلالات شخصیت خوشه A با تفکر یا رفتار عجیب و غریب و غیرعادی مشخص می شود. آن ها شامل اختلال شخصیت پارانوئید، اختلال شخصیت اسکیزوئید و اختلال شخصیت اسکیزوتایپی هستند.

اختلال شخصیت پارانوئید

بی اعتمادی و بدگمانی فراگیر نسبت به دیگران و انگیزه های آن ها
باور ناموجه به این که دیگران در صدد آسیب رساندن یا فریب شما هستند.
سوء ظن ناموجه به وفاداری یا قابل اعتماد بودن دیگران
مردد بودن در اعتماد به دیگران به دلیل ترس غیر منطقی از این که دیگران از اطلاعات علیه شما استفاده کنند.
درک اظهارات بی گناه یا موقعیت های غیرتهدید کننده به عنوان توهین یا حمله شخصی
واکنش خشمگین یا خصمانه نسبت به توهین یا توهین ادراک شده
تمایل به کینه توزی
سوء ظن ناموجه و مکرر به خیانت همسر یا شریک جنسی

اختلال شخصیت اسکیزوئید

عدم علاقه به روابط اجتماعی یا شخصی، ترجیح دادن به تنهایی
محدود کردن بیان احساسی
ناتوانی در لذت بردن از بیشتر فعالیت ها
ناتوانی در دریافت نشانه های اجتماعی عادی
ظاهر سرد یا بی تفاوت نسبت به دیگران
علاقه کم یا بدون علاقه به داشتن رابطه جنسی با شخص دیگری

 

لباس پوشیدن، تفکر، باورها، گفتار یا رفتار عجیب و غریب
تجربیات ادراکی عجیب و غریب، مانند شنیدن صدایی که نام شما را زمزمه می کند.
احساسات یا پاسخ های عاطفی نامناسب
اضطراب اجتماعی و فقدان یا ناراحتی از روابط نزدیک
پاسخ بی تفاوت، نامناسب یا مشکوک به دیگران
تفکر جادویی به معنی باور این که می توانید با افکار خود بر افراد و رویدادها تأثیر بگذارید.
باور داشته باشید که برخی از حوادث یا رویدادهای اتفاقی پیام های پنهانی دارند که فقط برای شما ایجاد شده است.

2. اختلالات شخصیت خوشه B
اختلالات شخصیت خوشه B با تفکر یا رفتار نمایشی، بیش از حد احساسی یا غیرقابل پیش بینی مشخص می شود. آن ها شامل اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت هیستریونیک و اختلال شخصیت خودشیفته هستند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی

 
اختلال شخصیت هیستریونیک یا نمایشی

بی توجهی به نیازها یا احساسات دیگران
دروغ گویی مداوم، دزدی، استفاده از نام مستعار، فریب دادن دیگران
مشکلات مکرر قانونی
نقض مکرر حقوق دیگران
رفتار پرخاشگرانه و اغلب خشونت آمیز
بی توجهی به امنیت خود یا دیگران
رفتار تکانشی
به طور مداوم غیرمسئول بودن در فعالیت ها
عدم پشیمانی از رفتار
رفتارهای تکانشی و پرخطر، مانند داشتن رابطه جنسی ناایمن، قمار یا پرخوری
خودانگاره ناپایدار یا شکننده
روابط ناپایدار و شدید
خلق و خوی بالا و پایین، اغلب به عنوان واکنش به استرس بین فردی
رفتار خودکشی یا تهدید به خودآزاری
ترس شدید از تنها ماندن یا رها شدن
احساس پوچی مداوم
نمایش های مکرر و شدید خشم
پارانویای مرتبط با استرس که می آید و می رود.
مدام به دنبال جلب توجه است.
بیش از حد احساسی، نمایشی یا جنسی تحریک آمیز برای جلب توجه
به طرز چشمگیری با نظرات قوی صحبت می کند، اما حقایق یا جزئیات کمی برای حمایت از آن ها
به راحتی تحت تأثیر دیگران قرار می گیرند.
احساسات کم عمق و به سرعت در حال تغییر
توجه بیش از حد به ظاهر فیزیکی
باور کنید که شما خاص و مهم تر از دیگران هستید
افکار فانتزی در مورد قدرت، موفقیت و جذابیت
ناتوانی در شناخت نیازها و احساسات دیگران
اغراق در دستاوردها یا استعدادها
انتظار ستایش و تحسین مداوم
تکبر
توقعات غیرمنطقی از لطف و مزایا، اغلب سوء استفاده از دیگران
حسادت به دیگران یا اعتقاد به این که دیگران به شما حسادت می کنند


3.اختلالات شخصیت خوشه C
اختلالات شخصیت خوشه C با تفکر یا رفتار مضطرب، ترسناک مشخص می شود. آن ها شامل اختلال شخصیت اجتنابی، اختلال شخصیت وابسته و اختلال شخصیت وسواسی-اجباری هستند.

اختلال شخصیت اجتنابی

اختلال شخصیت وسواس اجباری با اختلال وسواس فکری عملی که نوعی اختلال اضطرابی است یکسان نیست.

چه زمانی باید برای اختلالات شخصیت به روانشناس و پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم یا نشانه های اختلال شخصیت را دارید، به پزشک یا روانشناس مراجعه کنید. درمان نشدن اختلالات شخصیت می تواند مشکلات قابل توجهی در زندگی شما ایجاد کند که ممکن است بدون درمان بدتر شود.


علل ایجاد اختلال شخصیت چیست؟
شخصیت ترکیبی از افکار، احساسات و رفتارهایی است که شما را منحصر به فرد می کند. این نحوه نگرش، درک و ارتباط شما با دنیای بیرون و هم چنین نحوه دیدن خود است. شخصیت در دوران کودکی شکل می گیرد که از طریق تعامل:
 

عوامل خطرساز در ایجاد اختلال شخصیت چیست؟
اگرچه علت دقیق اختلالات شخصیت شناخته شده نیست، به نظر می‌ رسد که عوامل خاصی خطر ایجاد اختلالات شخصیتی را افزایش می‌ دهند، از جمله:

عوارض اختلالات شخصیت در زندگی

اختلالات شخصیت می تواند به طور قابل توجهی زندگی فرد مبتلا و اطرافیان آن را مختل کند. اختلالات شخصیت ممکن است باعث مشکلاتی در روابط، کار یا مدرسه شود و منجر به انزوای اجتماعی یا سوء مصرف الکل یا مواد مخدر شود.

درمان اختلال شخصیت چگونه است؟
بهترین نوع درمان برای انواع اختلال شخصیت خاص به شدت آن اختلال و وضعیت زندگی خود افراد بستگی دارد. اغلب، یک رویکرد تیمی برای اطمینان از برآورده شدن تمام نیازهای روانپزشکی، پزشکی و اجتماعی مورد نیاز است. از آن جایی که انواع اختلالات شخصیت طولانی مدت هستند، درمان این اشخاص ممکن است ماه ها یا سال ها به طول بیانجامد.

تیم درمانی شما ممکن است شامل پزشک اصلی و متخصصان روانشناس و هم چنین موارد زیر باشد:

اگر علائم خفیفی دارید که به خوبی کنترل می شوند، ممکن است فقط به درمان توسط پزشک اصلی، روانپزشک یا سایر درمانگران نیاز داشته باشید. در صورت امکان یک درمانگر یا یک متخصص روانشناس می تواند در درمان اختلال شخصیت تبحر و مهارت خاصی داشته باشد. روان درمانی و یا گفتار درمانی، راه اصلی درمان اختلالات شخصیت است.

درمان اختلالات شخصیتی
درمان‌های دارویی توسط روانپزشک و یا کم کردن میزان استرس و اضطراب افراد توسط روانشناس بالینی می‌تواند به کاهش علائمی از جمله اضطراب و یا افسردگی کمک کند. درمان این اختلال در هر فردی متفاوت است، اما یک سری از موارد برای تمامی شیوه‌های درمانی اعمال می‌شود. زیرا اغلب این افراد متوجه اشتباه و رفتار نادرست خود نمى‌باشند، پس بهتر است که با جوانب منفی این نوع اختلال روبرو شوند. از این رو، روان پزشک بایستی مدام به اثرات منفی و ناخوشایند الگوهای رفتاری فرد اشاره کند(كه اصطلاحا به اين تكنيك “مواجهه” گويند). گاهی انجام برخی از رفتارها، مانند صحبت کردن با صدای بلند را برای فرد محدود می‌كنيم. نزدیکان این افراد باید آن‌ها را به انجام یک سری رفتارها تشویق کنند. حضور در جمع های دوستانه و خانوادگی، شرکت در جلسات درمانی کمک موثری به تغییر الگوهای رفتاری نادرست می کند. روان درمانی و یا همان مشاوره روانشناسی به صورت مدون نیز راه کار بسیار خوبی در رفع اختلالات شخصیتی است، در طى جلسات درمان فرد علل اصلی رفتار خود را درک می‌کند و بسیاری از مشکلات از قبیل گوشه‌گیری و یا عصبانیت و اختلالات شخصیتی بیمار تغییر می‌کند. به ياد داشته باشيد در بسيارى مواقع از دارو بعنوان كمك درمان استفاده خواهد شد.


روان درمانی چیست؟
در طول روان درمانی شما می توانید با یک متخصص سلامت روان، در مورد وضعیت خود آموزش ببینید و در مورد حالات، احساسات، افکار و رفتارهای خود گفتگو کنید. می توانید یاد بگیرید که چگونه بتوانید با استرس خود کنار بیایید و انواع اختلالات خود را مدیریت کنید.

جلسات روان درمانی ممکن است به صورت های مختلف انفرادی، گروه درمانی یا جلساتی که شامل خانواده یا حتی دوستان باشد برای اشخاص مختلف برگزار شود. انواع مختلفی از روان درمانی برای اختلالات شخصیت وجود دارد که متخصص روانشناس شما و یا یک درمانگر می تواند تعیین کند که کدام راه و روش درمانی برای شما مناسب است.

هم چنین شما می توانید آموزش مهارت های اجتماعی را دریافت نمایید. در طول این آموزش می توانید از بینش و دانشی که به دست می آورید برای یادگیری روش های درست برای مدیریت کردن علائم اختلالات و کاهش رفتارهایی که در عملکرد شما و روابطتان اختلال ایجاد می کند استفاده نمایید.

خانواده درمانی برای خانواده هایی که با یکی از اعضای خانواده مبتلا به اختلال شخصیت سروکار دارند، حمایت و آموزش می بینند.


داروهای اختلال شخصیت
هیچ گونه دارویی به صورت خاص توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان انواع اختلالات شخصیتی تا به حال تایید نشده است. در حال حاضر انواع مختلفی از داروهای روانپزشکی وجود دارد که ممکن است به علائم مختلف اختلال شخصیتی افراد کمک کنند.

• داروهای ضد افسردگی 
در صورت داشتن خلق افسرده، عصبانیت، تکانشگری، تحریک پذیری یا ناامیدی که می تواند با اختلالات شخصیتی مرتبط باشد، داروهای ضد افسردگی ممکن است برای درمان موثر واقع باشند.

• داروهای جهت تثبیت کردن خلق و خو 
همان طور که از نام آن ها پیداست، تثبیت کننده های خلق و خو می توانند به یکنواخت شدن نوسانات خلقی یا کاهش تحریک پذیری، تکانشگری و پرخاشگری کمک کنند.

• دارو های ضد روان پریشی 
در صورتی که علائم شما شامل از دست دادن تماس با واقعیت (روان پریشی) یا در برخی موارد اگر مشکلات اضطراب یا عصبانیت دارید، این داروها ممکن است مفید باشند.

• داروهای ضد اضطرابی
در صورت وجود اضطراب، بی قراری یا بی خوابی داشتن دارو های ضد اضطرابی می تواند به شما کمک کند. اما در برخی موارد، آن داروها می توانند رفتار تکانشی را افزایش دهند، بنابراین در انواع خاصی از اختلالات شخصیت از آن ها اجتناب می شود.

برنامه های درمانی از نوع بیمارستانی و مسکونی

در برخی موارد، اختلال شخصیت ممکن است آن قدر شدید باشد که برای مراقبت های روانپزشکی باید افراد در بیمارستان بستری شوند. این معمولاً فقط زمانی توصیه می شود که نمی توانند به درستی از خود مراقبت کنند یا زمانی که در خطر فوری آسیب رساندن به خود یا شخص دیگری هستند. این افراد پس از این که در بیمارستان به ثبات رسیدند، پزشک ممکن است یک برنامه روزانه بیمارستانی، برنامه اقامتی یا درمان سرپایی را توصیه کند.

نسبت به انتقاد یا طرد شدن بیش از حد حساس است.

احساس بی کفایتی، حقارت یا عدم جذابیت
اجتناب از فعالیت های کاری که نیاز به تماس بین فردی دارد.
از نظر اجتماعی بازدارنده، ترسو و منزوی، اجتناب از فعالیت های جدید یا ملاقات با غریبه ها
کمرویی شدید در موقعیت های اجتماعی و روابط شخصی
ترس از عدم تایید، خجالت یا تمسخر
وابستگی بیش از حد به دیگران و احساس نیاز به مراقبت
رفتار مطیعانه یا چسبنده نسبت به دیگران
ترس از این که در صورت تنها ماندن مجبور به مراقبت از خود شوید.
عدم اعتماد به نفس، نیاز به نصیحت و اطمینان بیش از حد از سوی دیگران برای تصمیم گیری حتی کوچک
مشکل در شروع یا انجام پروژه ها به تنهایی به دلیل عدم اعتماد به نفس
مشکل در مخالفت با دیگران، ترس از عدم تایید
تحمل درمان ضعیف یا توهین آمیز، حتی زمانی که گزینه های دیگر در دسترس است.
نیاز فوری برای شروع یک رابطه جدید پس از پایان یک رابطه نزدیک
دقت به جزئیات، نظم و قواعد
کمال گرایی افراطی، که منجر به اختلال در عملکرد و پریشانی در صورت عدم دستیابی به کمال می شود، مانند احساس ناتوانی در به پایان رساندن یک پروژه به دلیل عدم رعایت استانداردهای سختگیرانه خود
تمایل به کنترل افراد، وظایف و موقعیت ها و ناتوانی در واگذاری وظایف
غفلت از دوستان و فعالیت های لذت بخش به دلیل تعهد بیش از حد به کار یا پروژه
ناتوانی در دور انداختن اشیاء شکسته یا بی ارزش
سفت و سخت و سرسخت بودن
نسبت به اخلاق یا ارزش ها انعطاف ناپذیر است.
کنترل شدید و خسیس بر بودجه ریزی و خرج کردن پول
 

ژن: برخی از ویژگی‌های شخصیتی ممکن است توسط والدین‌تان از طریق ژن‌های ارثی به شما منتقل شود. گاهی اوقات به این صفات، مزاج می گویند.

محیط: این شامل محیطی است که در آن بزرگ شده اید، رویدادهایی که رخ داده و روابط با اعضای خانواده و دیگران.

تصور می‌شود که اختلالات شخصیت به دلیل ترکیبی از این تأثیرات ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. ژن‌ های شما ممکن است شما را در برابر ابتلا به اختلال شخصیت آسیب‌ پذیر کند و یک موقعیت در زندگی ممکن است باعث رشد واقعی شود.
 

سابقه خانوادگی اختلالات شخصیت یا سایر بیماری های روانی
زندگی خانوادگی توهین آمیز، بی ثبات یا آشفته در دوران کودکی
تشخیص اختلال سلوک دوران کودکی
تغییرات در شیمی و ساختار مغز
روانپزشک
روانشناس یا درمانگر دیگر
پرستار روانپزشکی
داروساز
مددکار اجتماعی