تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد؛
درونگرایی از ۱۴ ماهگی قابل تشخیص است
برخی کودکان دارای رفتارهایی خاص در نوع کنش خود با محیط هستندکه بررسی این روش ها می تواند نوع شخصیت درون گرا یا برون گرا بودن ان ها را فاش کند. در حقیقت برخی نشانه ها در کودکی شامل رفتار محتاطانه، ترس بیش از حد و اجتناب نسبت به اشیاء، افراد و موقعیت های ناآشنا یک نشانه از وجود درون گرایی در یک فرد است.
به گفته محققان، کودکانی که این نوع رفتار را از خود نشان می دهند در معرض خطر بیشتری برای اختلالات اضطرابی و کناره گیری اجتماعی قرار دارند. این مطالعه نشان داد افرادی که این الگو را در اوایل کودکی خود نشان می‌دهند، احتمالاً دارای روابط عاشقانه کمتر و عملکرد اجتماعی پایین تری هستند.
با این حال، محتاط بودن هیچ تأثیر منفی بر موفقیت افراد در تحصیل یا اشتغال نداشت. دکتر دانیل پاین، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، گفت: در حالی که بسیاری از مطالعات رفتارهای دوران کودکی را با خطر آسیب شناسی روانی مرتبط می‌دانند، یافته های مطالعه ما منحصر به فرد است.
موضوع فوق به این دلیل است که مطالعه ما خلق و خو را خیلی زود در زندگی ارزیابی و آن را با نتایجی که بیش از ۲۰ سال بعد از طریق تفاوت های فردی در فرآیند های عصبی رخ می‌داد، مرتبط کرد.
این مطالعه شامل بررسی رفتارهای ۱۶۵ نوزاد بود که ابتدا در ۱۴ ماهگی، سپس در ۱۵ سالگی و بعداً در ۲۶ سالگی ردیابی شده و نوع شخصیت آن ها تحلیل شد.
دکتر ناتان فاکس، از دیگر پژوهشگران این تیم تحقیقاتی درباره یافته های فوق گفت: این شگفت انگیز است که ما توانسته ایم با این گروه از افراد در طول سالیان متمادی در تماس باشیم. ما طی این مدت با والدین این افراد تعامل داشته ودر نوجوانی، طیف وسیعی از تست های روان شناختی و فیزیولوژیکی عصبی به آنها داده شد.
یک آزمایش مورد توجه در این مطالعه، تست میزان حساسیت آنها نسبت به اشتباه کردن بود. محققان در این رابطه دریافتند افرادی که نسبت به اشتباهات خود بسیار حساس هستند، به مشکلات مرتبط با اضطراب مبتلا می شوند. کسانی که به اندازه کافی نسبت به اشتباهات خود حساس نیستند در معرض مشکلاتی مانند سوء مصرف مواد و رفتارهای تکانشی هستند.
دکتر فاکس در این رابطه گفت: ما زیست شناسی بازداری رفتاری را در طول زمان مطالعه کرده‌ایم و واضح است که این ویژگی تأثیر عمیقی بر نتیجه رشد روانی افراد دارد.
شرح کامل این پژوهش در در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: سیناپرس
به گفته محققان، کودکانی که این نوع رفتار را از خود نشان می دهند در معرض خطر بیشتری برای اختلالات اضطرابی و کناره گیری اجتماعی قرار دارند. این مطالعه نشان داد افرادی که این الگو را در اوایل کودکی خود نشان می‌دهند، احتمالاً دارای روابط عاشقانه کمتر و عملکرد اجتماعی پایین تری هستند.
با این حال، محتاط بودن هیچ تأثیر منفی بر موفقیت افراد در تحصیل یا اشتغال نداشت. دکتر دانیل پاین، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، گفت: در حالی که بسیاری از مطالعات رفتارهای دوران کودکی را با خطر آسیب شناسی روانی مرتبط می‌دانند، یافته های مطالعه ما منحصر به فرد است.
موضوع فوق به این دلیل است که مطالعه ما خلق و خو را خیلی زود در زندگی ارزیابی و آن را با نتایجی که بیش از ۲۰ سال بعد از طریق تفاوت های فردی در فرآیند های عصبی رخ می‌داد، مرتبط کرد.
این مطالعه شامل بررسی رفتارهای ۱۶۵ نوزاد بود که ابتدا در ۱۴ ماهگی، سپس در ۱۵ سالگی و بعداً در ۲۶ سالگی ردیابی شده و نوع شخصیت آن ها تحلیل شد.
دکتر ناتان فاکس، از دیگر پژوهشگران این تیم تحقیقاتی درباره یافته های فوق گفت: این شگفت انگیز است که ما توانسته ایم با این گروه از افراد در طول سالیان متمادی در تماس باشیم. ما طی این مدت با والدین این افراد تعامل داشته ودر نوجوانی، طیف وسیعی از تست های روان شناختی و فیزیولوژیکی عصبی به آنها داده شد.
یک آزمایش مورد توجه در این مطالعه، تست میزان حساسیت آنها نسبت به اشتباه کردن بود. محققان در این رابطه دریافتند افرادی که نسبت به اشتباهات خود بسیار حساس هستند، به مشکلات مرتبط با اضطراب مبتلا می شوند. کسانی که به اندازه کافی نسبت به اشتباهات خود حساس نیستند در معرض مشکلاتی مانند سوء مصرف مواد و رفتارهای تکانشی هستند.
دکتر فاکس در این رابطه گفت: ما زیست شناسی بازداری رفتاری را در طول زمان مطالعه کرده‌ایم و واضح است که این ویژگی تأثیر عمیقی بر نتیجه رشد روانی افراد دارد.
شرح کامل این پژوهش در در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: سیناپرس
