زنان چگونه شوهران‌شان را تحت خشونت خانگی قرار می‌دهند؟

دکتر فربد فدایی روانپزشک و مشاور خانواده در هفته ملی سلامت مردان ایران (سما ۱۴۰۰) گفت: بیشتر موارد، زن و فرزند قربانی پرخاشگری همسران و پدران هستند تا آنجا که بر اساس آمارهای پزشکی قانونی و بررسی‌های میدانی، خشونت مرد نسبت به زن حدود ۱۰ برابر خشونت زن نسبت به مرد است، اما به میزان کمتری، مرد نیز ممکن است آماج پرخاشگری همسر یا فرزندان قرار گیرد.

وی با تاکید بر اینکه به طور دقیق معلوم نیست چند درصد از خشونت‌های خانگی از سوی زنان انجام می‌شود، درباره چرایی این موضوع اظهارداشت: در بسیاری از موارد، مردان از اعتراف به اینکه مورد آزار قرار گرفته‌اند، اکراه دارند. این روانپزشک، خشونت عاطفی و جنسی را از جمله خشونت‌های متداول علیه مردان عنوان کرد و افزود: خشونت عاطفی نسبت به همسر در زنان شایع‌تر است؛ زنان با بی‌توجهی به همسر، تحقیر شوهر، انجام ندادن امور خانه، برجسته کردن ویژگی‌های خوب شوهران خویشاوندان و دوستان، همسر خود را مورد خشونت عاطفی قرار می‌دهند.

وی ادامه داد: تهدید به رها کردن خانه و جدایی و طلاق نیز از موارد خشونت عاطفی است که از سوی زن و شوهر هر دو به کار می رود. ضمن اینکه بسیاری اوقات درون منظومه خانواده، مادر به اتفاق فرزندان یک زیر منظومه تشکیل می‌دهند که پدر در آن جایی ندارد به نحوی که از همه روابط عاطفی بین افراد خانواده کنار گذاشته شده و نقش او به نان‌آور خانه محدود می‌شود.

فدایی با تاکید بر اینکه همه‌گیری کرونا در ۲ سال اخیر بر موارد خشونت خانگی افزوده است و آمارهای سازمان بهزیستی موید این امر است، گفت: زمانی که تفاهم بین زن و شوهر حاکم نباشد، بودن آنان در کنار هم بر اصطکاک میان آنها می‌افزاید و پرخاشگری چه به صورت جسمی و چه به صورت عاطفی افزایش می‌یابد.

وی یادآور شد: پرخاشگری زنان و کودکان علیه مرد خانواده گاهی جنبه انفعالی به خود می‌گیرد یعنی ظاهرا قصد پرخاشگرانه‌ای وجود ندارد اما در عمل، باعث آزار شوهر یا پدر می‌شود. برای نمونه خانم خانه زمانی که شوهر در روز تعطیل می‌خواهد استراحت کند با جاروبرقی مشغول نظافت خانه می‌شود یا فرزند به جای مطالعه درس‌ها، وقت خود را با تلفن همراه می‌گذراند و به این نحو باعث آزار پدر می‌شود.

این روانپزشک درباره راهکار مناسب برای کاستن از خشونت خانگی خاطرنشان کرد: به طور کلی، خشونت در جامعه عبارت است از عدم آموزش احترام به انسان‌ها و به طور کلی به همه موجودات که شامل زیست و جانوار هم می‌شود زیرا در سابقه افراد پرخاشگر و مهاجم، آزار جانواران هم به وفور قابل ملاحظه است.

فدایی اظهار داشت: به کودکان باید آموخت که همه افراد مانند هم فکر نمی‌کنند و باید به عقاید دیگران حتی اگر آنها را نپذیریم، احترام گذاشت. باید به آنان آموخت که اختلافات را با گفت و گو و نه با خشونت حل کنند ضمن اینکه رسانه‌های گروهی هم با نمایش رفتارهای شایسته و مهرآمیز به جای مجموعه‌های پلیسی و جنگی می‌توانند نقش مهمی در این آموزش داشته باشند.