فواید فیلم‌های ترسناک برای سلامت روان!
به گزارش هلث لاین، اگر بعد از تماشای یک فیلم ترسناک احساس بهتری دارید، شما تنها نیستید.
هیولا‌های زیر تخت، زامبی‌هایی که از قبر بیرون می‌آیند و دیوانه‌هایی که با اره برقی کار می‌کنند دقیقاً اولین چیزی نیستند که هنگام تلاش برای ایجاد تصاویر آرامش بخش به ذهن می‌رسند. با این حال، برای بسیاری از علاقه‌مندان به فیلم‌های ترسناک، بخشی از جذابیت سینمای ژانر وحشت، در یافتن درجه‌ای از آسایش است که در هیجانات و لرز‌ها نهفته است.
تعامل ما با چیز‌هایی که ما را می‌ترساند می‌تواند شکل کاتارسیس خود باشد. آدرنالین موجود در یک فیلم ترسناک نه تنها تجسم "مواجهه با ترس" است، بلکه می‌تواند برای چارچوب ذهنی بینندگان خوب باشد.
در واقع، ویژگی‌های مفید تلنگر‌های ترسناک به موضوعی جذاب تبدیل شده است، اندرو اسکاهیل، استادیار گروه زبان انگلیسی در دانشگاه کلرادو دنور و نویسنده کتاب "، طغیان کودک در سینمای وحشت می‌گوید: "این نگرانی وجود داشت که مردم در ژانر وحشت با چه حسی به خانه بر می‌گردند. ".
اما همچنان که فیلم بر فرهنگ عامه تأثیر می‌گذارد، محققان نظر خود را در مورد نحوه استقبال از آن تغییر دادند. منتقدان و دانشگاهیان که در ابتدا به عنوان یک فعالیت منفعل به فیلم دیدن توجه می‌کردند، به این واقعیت توجه کردند که تماشاگران فیلمساز در عوض به عنوان گیرنده فعال مطالبی که به آن‌ها ارائه میشود عمل می‌کردند.
اسکاهیل افزود: "بدن ما به ما می‌گوید ما در خطر هستیم، اما می‌دانیم که در صندلی‌های تئاتر یا سینما در یک دلپذیری ایمن هستیم. اجازه دادن به خود برای ایجاد انگیزه در یک محیط امن می‌تواند در واقع یک فرایند درمانی باشد. "
به گفته کورت اوکلی، بنیانگذار بنیاد روان درمانی در سان فرانسیسکو، کالیفرنیا، تجربه جانشین تماشاگران با فیلم‌های ترسناک شبیه تمرین نوردهی درمانی است، که در آن به بیمار در شرایط کنترل شده برای کاهش تأثیر آن‌ها، عوامل استرس زا ارائه میشود.
اوکلی می‌گوید: " [وحشت]می‌تواند به ما بیاموزد که چگونه استرس دنیای واقعی را بهتر کنترل کنیم. در طول یک فیلم استرس زا، ما عمداً خود را در معرض محرک‌های ایجاد کننده اضطراب قرار می‌دهیم. ما معمولاً از همان مکانیزم‌های مقابله ناسالم که در زندگی واقعی استفاده می‌کنیم، استفاده نمی‌کنیم. ما یاد می‌گیریم که چگونه استرس را در لحظه مدیریت کنیم. این عمل می‌تواند به ما در مدیریت استرس‌ها و ترس‌های روزمره کمک کند. "
مسلماً مفهوم استفاده از فیلم‌های ترسناک به عنوان یک "محرک محتمل" برای تأثیرگذاری بر نوع اکران فقط یکی از راه‌هایی است که تماشاگران به دنبال فیلم‌های ترسناک به عنوان وسیله‌ای برای کاتارسیس هستند، تعامل فعالانه وحشت، ممکن است به عنوان پیام توانمندسازی عمل کند.
تعامل ما با چیز‌هایی که ما را می‌ترساند می‌تواند شکل کاتارسیس خود باشد. آدرنالین موجود در یک فیلم ترسناک نه تنها تجسم "مواجهه با ترس" است، بلکه می‌تواند برای چارچوب ذهنی بینندگان خوب باشد.
در واقع، ویژگی‌های مفید تلنگر‌های ترسناک به موضوعی جذاب تبدیل شده است، اندرو اسکاهیل، استادیار گروه زبان انگلیسی در دانشگاه کلرادو دنور و نویسنده کتاب "، طغیان کودک در سینمای وحشت می‌گوید: "این نگرانی وجود داشت که مردم در ژانر وحشت با چه حسی به خانه بر می‌گردند. ".
اما همچنان که فیلم بر فرهنگ عامه تأثیر می‌گذارد، محققان نظر خود را در مورد نحوه استقبال از آن تغییر دادند. منتقدان و دانشگاهیان که در ابتدا به عنوان یک فعالیت منفعل به فیلم دیدن توجه می‌کردند، به این واقعیت توجه کردند که تماشاگران فیلمساز در عوض به عنوان گیرنده فعال مطالبی که به آن‌ها ارائه میشود عمل می‌کردند.
اسکاهیل افزود: "بدن ما به ما می‌گوید ما در خطر هستیم، اما می‌دانیم که در صندلی‌های تئاتر یا سینما در یک دلپذیری ایمن هستیم. اجازه دادن به خود برای ایجاد انگیزه در یک محیط امن می‌تواند در واقع یک فرایند درمانی باشد. "
به گفته کورت اوکلی، بنیانگذار بنیاد روان درمانی در سان فرانسیسکو، کالیفرنیا، تجربه جانشین تماشاگران با فیلم‌های ترسناک شبیه تمرین نوردهی درمانی است، که در آن به بیمار در شرایط کنترل شده برای کاهش تأثیر آن‌ها، عوامل استرس زا ارائه میشود.
اوکلی می‌گوید: " [وحشت]می‌تواند به ما بیاموزد که چگونه استرس دنیای واقعی را بهتر کنترل کنیم. در طول یک فیلم استرس زا، ما عمداً خود را در معرض محرک‌های ایجاد کننده اضطراب قرار می‌دهیم. ما معمولاً از همان مکانیزم‌های مقابله ناسالم که در زندگی واقعی استفاده می‌کنیم، استفاده نمی‌کنیم. ما یاد می‌گیریم که چگونه استرس را در لحظه مدیریت کنیم. این عمل می‌تواند به ما در مدیریت استرس‌ها و ترس‌های روزمره کمک کند. "
مسلماً مفهوم استفاده از فیلم‌های ترسناک به عنوان یک "محرک محتمل" برای تأثیرگذاری بر نوع اکران فقط یکی از راه‌هایی است که تماشاگران به دنبال فیلم‌های ترسناک به عنوان وسیله‌ای برای کاتارسیس هستند، تعامل فعالانه وحشت، ممکن است به عنوان پیام توانمندسازی عمل کند.
مرجع : انتخاب
