عدالت آزمون‌های حضوری

شاید بتوان زمان برگزاری امتحانات را به تعویق انداخت‌؛ اما نمی‌توان امتحانات نهایی را که نمره آن تاثیر مستقیمی روی کنکور سراسری دارد، به‌صورت غیرحضوری برگزار کرد بنابراین تنها روش برگزاری، برگزاری امتحانات به‌ صورت حضوری است.

ممکن است برخی پیشنهاد دهند تا امتحانات به‌ صورت آنلاین برگزار شود، اما باید توجه داشت که به این شکل عدالت اجتماعی رعایت نمی‌شود، چراکه نقص‌های زیادی برای برگزاری آزمون به‌صورت آنلاین وجود دارد.‌ امکان دارد سؤالات و جواب‌ها به‌دلیل غیرحضوری بودن آزمون توسط دانش‌ آموزان لو برود.

برای برگزاری آزمون به‌ صورت آنلاین به برنامه‌ای جامع نیاز است که در شرایط کنونی به آن دسترسی نداریم‌ به همین دلیل اگر بخواهیم آزمون را آنلاین برگزار کنیم باید برای هر دانش‌آموز یک مراقب بگذاریم.

علاوه بر این نباید فراموش کرد که برخی دانش‌آموزان در شهرهای محروم کشور، بستر مناسبی برای اتصال به اینترنت ندارند.

برخی دیگر از دانش‌آموزان نیز ممکن است ابزاری مانند گوشی هوشمند یا رایانه نداشته باشند و عملا نتوانند در آزمون نهایی که به‌صورت آنلاین برگزار می‌شود، شرکت کنند. همه اینها لزوم برگزاری امتحانات نهایی به‌صورت حضوری را نشان می‌دهد.

برای این که امتحانات نهایی سلامت برگزار شود، باید مسائلی را رعایت کرد. توجه به پروتکل‌های بهداشتی تنها راه برقراری سلامت دانش‌آموزان است.

بهتر است وزارت آموزش و پرورش، در هر شعبه برگزاری آزمون از 50 ‌تا 60 دانش‌آموز امتحان بگیرد.

افزایش تعداد شعب برقراری امتحان پیشنهاد دیگری است. امتحان گرفتن هر دانش‌آموز در مدرسه خود یا در مدارس روستای خود، می‌تواند سلامت روان او را تامین کند.

چیدن نیمکت‌ها به فاصله دو متر از یکدیگر می‌تواند گزینه مناسب دیگری باشد. تعداد دانش‌آموزانی که امتحان نهایی دارند، زیاد نیست، اما برقراری سلامت آنها مهم است.

شاید برقراری همه این شرایط هزینه‌بر باشد، اما برگزاری امتحانات نهایی یک حلقه از زنجیره آموزشی کشور است؛ حلقه بعدی، کنکور سراسری است و حلقه بعد از آن، ورود به دانشگاه است؛ بنابراین نمی‌توان به برگزاری امتحانات نهایی بی‌توجه بود.