انواع خواب های مضرر روزانه

ناصر رضایی پور  در مورد اهمیت خواب گفت: خوب و به‌اندازه خوابیدن و استراحت مناسب، یکی از شش اصل ضروری تندرستی از نظر متخصصان طب ایرانی است.

وی با اشاره به اینکه بهترین زمان خواب، از آغاز شب تا نیمه‌شب، یعنی حدود ساعت ۹ شب تا ۴ صبح است ادامه داد: ارزش هر ساعت خواب از ۹ تا ۱۲ شب را دو تا سه‌برابر خواب پس از نیمه‌شب دانسته‌اند.

این متخصص طب سنتی با تاکید بر اینکه حکمای طب ایرانی انواع خواب در روز را مضر شمرده‌اند و به جهت اهمیت فراوان، برای آنها نام‌های جداگانه گذاشته‌اند گفت: عیلوله، خواب بین اذان صبح و طلوع خورشید است و خواب در این زمان، پوست چهره را زشت و زرد می‌کند.

وی افزود: فیلوله، خواب اول روز است که عنوان شده خواب بی‌عقلان است زیرا موجب سردی بدن و کسالت و بی‌نشاطی در طول روز می‌شود. حیلوله نیز خواب پس‌از ظهر است حیلوله یعنی حایل میان انسان و نماز ظهر و عصر. این خواب به شرط کوتاه‌بودن (۲۰ دقیقه)، اشکالی ندارد ولی بهتر است از آن پرهیز شود.

ناصری پور غیلوله را نیز خواب حدود نیم‌ساعت پیش‌از غروب دانست و گفت: خواب عصرگاهی موجب کندذهنی و حماقت است و فرد را بسیار کسل و بی‌حوصله می‌کند.

وی افزود: از سوی دیگر خواب از اذان مغرب تا زمان عشاء (حدود دو ساعت پس‌از اذان مغرب) نیز مناسب نیست و بزرگان گفته‌اند پریشانی و فقر می‌آورد.

این متخصص طب سنتی تاکید کرد: قیلوله نیز خواب حدود نیم‌ساعت پیش‌از اذان ظهر تا اذان ظهر است و شرط این خواب، رعایت الگوی درست خواب شبانه و سحرخیزی است و در این صورت این خواب نیم‌ساعته، بسیار مفید بوده، موجب نشاط و تقویت قوای مختلف بدن می‌شود.

وی گفت: با اصلاح تدریجی الگوی خواب، نتیجه شگرف آن را در بهبود وضعیت جسمی و کارایی ذهنی خود خواهید دید. کارهایی که در زمان آخر شب انجام می‌دهید را به آغاز پگاه منتقل‌کنید و این کار نیز سخت نیست.