پیامد‌های روانیِ نادیده گرفتن کودکان
میگنا: متخصصان کالج کینگ لندن در این مطالعه به بررسی شرایط فرزندخواندگانی پرداختند که کودکی خود را در یتیم‌خانه‌های رومانیایی با وضعیت بسیار بدی گذرانده‌اند. این متخصصان دریافته‌اند که مغز این کودکان نسبت به هم‌سن و سالان خود ۸.۶ درصد رشد کمتری داشته است.
مراقبت‌های هولناک در یتیم‌خانه‌ها پس از سقوط دیکتاتور کمونیست رومانی، نیکلای چائوشسکو در سال ۱۹۸۹ میلادی آشکار شد. تصاویر تکان دهنده‌ی پخش شده از آن یتیم‌خانه‌ها کودکان لاغری را نشان می‌داد که در وضعیتی اسفناک به تخت‌خواب‌هایی کثیف زنجیر شده‌اند.
این کودکان از نظر جسمی و روانشناختی از تماس اجتماعی اندکی برخوردار بودند و هیچ گونه وسیله‌ای برای بازی نداشته و اغلب به بیماری‌های روانی مبتلا می‌شدند.
کودکان مورد بررسی در این مطالعه بین دو هفته تا تقریباً چهار سال در چنین یتیم‌خانه‌هایی زندگی کرده‌اند.
مطالعات قبلی نیز روی کودکانی که در انگلیس توسط خانواده‌های خوبی به فرزندی قبول شده‌اند، نشان داد که این کودکان هم در بزرگسالی درگیر برخی مشکلات روانی میشوند. سطح بالاتری از برخی اختلالات از جمله اوتیسم، اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD) و عدم ترس از غریبه‌ها (اختلال درگیری اجتماعی مهارنشده) در این افراد مشاهده شده است.
۶۷ نفر از فرزندخواندگانی که در یتیم‌خانه‌های رومانی زندگی کرده‌اند، در این مطالعه حضور داشتند و مغز آنها با ۲۱ فرزندخوانده مقایسه شد که از محرومیت‌های مختلف در زندگی کودکی خود رنج نمی‌بردند. با این حال اثرات این شرایط غیرمعمولِ زندگی بر مغزِ هر دو گروه مشاهده شد که البته یکسان نبوده است.
بررسی‌ها در سه ناحیه از مغز اختلافات ساختاری بین دو گروه را نشان داد. این مناطق با کارکرد‌هایی مانند سازماندهی، انگیزه، ادغام اطلاعات و حافظه مرتبط هستند.
متخصصان می‌گویند که این یافته‌ها میتواند به توضیح علت کاهش ضریب هوشی و افزایش نرخ اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی در این افراد در دوران بزرگسالی‌شان کمک کند. آن‌چه این مطالعه نمی‌تواند توضیح دهد این است که دقیقاً بی‌توجهی و محرومیت اولیه زندگی چه تاثیری بر مغز دارد.
بنا بر گزارش شبکه خبری بی‌بی‌سی، این بدان معناست که تأثیر سایر آسیب‌ها در زندگی کودکی افراد مانند مورد سوءاستفاده قرار گرفتن یا پناهندگی در بزرگسالی بسیار شدید است. این مطالعه در واقع نشان داد مسائلی بیشتر از تنها تغذیه بر رشد مغزی افراد تاثیر می‌گذارد.
مراقبت‌های هولناک در یتیم‌خانه‌ها پس از سقوط دیکتاتور کمونیست رومانی، نیکلای چائوشسکو در سال ۱۹۸۹ میلادی آشکار شد. تصاویر تکان دهنده‌ی پخش شده از آن یتیم‌خانه‌ها کودکان لاغری را نشان می‌داد که در وضعیتی اسفناک به تخت‌خواب‌هایی کثیف زنجیر شده‌اند.
این کودکان از نظر جسمی و روانشناختی از تماس اجتماعی اندکی برخوردار بودند و هیچ گونه وسیله‌ای برای بازی نداشته و اغلب به بیماری‌های روانی مبتلا می‌شدند.
کودکان مورد بررسی در این مطالعه بین دو هفته تا تقریباً چهار سال در چنین یتیم‌خانه‌هایی زندگی کرده‌اند.
مطالعات قبلی نیز روی کودکانی که در انگلیس توسط خانواده‌های خوبی به فرزندی قبول شده‌اند، نشان داد که این کودکان هم در بزرگسالی درگیر برخی مشکلات روانی میشوند. سطح بالاتری از برخی اختلالات از جمله اوتیسم، اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD) و عدم ترس از غریبه‌ها (اختلال درگیری اجتماعی مهارنشده) در این افراد مشاهده شده است.
۶۷ نفر از فرزندخواندگانی که در یتیم‌خانه‌های رومانی زندگی کرده‌اند، در این مطالعه حضور داشتند و مغز آنها با ۲۱ فرزندخوانده مقایسه شد که از محرومیت‌های مختلف در زندگی کودکی خود رنج نمی‌بردند. با این حال اثرات این شرایط غیرمعمولِ زندگی بر مغزِ هر دو گروه مشاهده شد که البته یکسان نبوده است.
بررسی‌ها در سه ناحیه از مغز اختلافات ساختاری بین دو گروه را نشان داد. این مناطق با کارکرد‌هایی مانند سازماندهی، انگیزه، ادغام اطلاعات و حافظه مرتبط هستند.
متخصصان می‌گویند که این یافته‌ها میتواند به توضیح علت کاهش ضریب هوشی و افزایش نرخ اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی در این افراد در دوران بزرگسالی‌شان کمک کند. آن‌چه این مطالعه نمی‌تواند توضیح دهد این است که دقیقاً بی‌توجهی و محرومیت اولیه زندگی چه تاثیری بر مغز دارد.
بنا بر گزارش شبکه خبری بی‌بی‌سی، این بدان معناست که تأثیر سایر آسیب‌ها در زندگی کودکی افراد مانند مورد سوءاستفاده قرار گرفتن یا پناهندگی در بزرگسالی بسیار شدید است. این مطالعه در واقع نشان داد مسائلی بیشتر از تنها تغذیه بر رشد مغزی افراد تاثیر می‌گذارد.
مرجع : خبرگزاری باشگاه خبرنگاران
