مشاغل پر استرس
طبق گفته انستیتو ملی سلامت و امنیت شغلی، استرس شغلی از مواردی نشات می گیرد كه اهم آنها عبارتند از:
۱-ساعت كاری طولانی و بدون توقف ۲-كار كردن بدون دخالت در روند تصمیم گیری‌ها ۳-عدم امنیت شغلی و تغییرات متناوب ۴- خطر فیزیكی ، با این حال بعضی از مشاغل، پر استرس تر از بقیه می‌باشند. البته نمی توان گفت كه این مشاغل بد هستند، بلكه نیازمند افرادی می‌باشند با توانایی لازم و كافی برای تحمل استرس. این مشاغل عبارتند از :
۱-خرده فروشی: افراد در این حرفه باید بتوانند مشتری ها را متقاعد خرید و پرداخت پول كنند. ۲-پزشكان و پرستاران: این مشاغل چون اغلب با مرگ و زندگی افراد سر و كار دارند مسلما استرس زیادی را متحمل می شوند. ۳- حسابداری: سر و كله زدن با انبوهی از ارقام و اعداد به هم فشرده برای بر هم زدن تراز دید كافی است. این افراد نه تنها با امور مالی مشتریان درگیر هستند بلكه باید انبوهی از قوانین و فرمول‌هایی كه هر سال تغییر می كنند را نیز به خاطر بسپارند. ۴ - معلمان: معلمان در هر سه مقطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان با انبوهی از دانش آموزان با خلق و خو، تربیت و استعداد متنوع سر و كار دارند و از همه بدتر اینكه والدینی كه هنوز فرزند خود را نشناخته اند از معلم انتظار دارند كه ضمن تعلیم دروس ، تربیت را نیز به آنها آموزش دهند. ۵- آتش نشانی: آتش نشانان كه آماده گزارشات تلفنی هستند باید بتوانند برای كمك های اورژانسی با هر درجه ای از وخامت- از یك تصادف اتومبیل ساده تا انفجار مهیب - پاسخگو باشند. ۶ - كشاورزان: این افراد از صبح تا شب با انبوهی از فعالیت فیزیكی سنگین مواجه هستند و به علاوه بلایای طبیعی غیر قابل كنترل نظیر سیل، آتش سوزی یا خشكسالی می‌تواند ماه ها تلاش آنها را نقش برآب كند. ۷- دلالان سهام: رقابت در این شغل بالاست و به علاوه به دلیل نوسان زود به زود در امور سرمایه ، هر لحظه باید آمادگی شكست را داشته باشند. گزارش از: سایت پزشکان بدون مرز
استرس شغلی چیست؟ استرس شغلی را می توان روی هم جمع شدن عامل های استرس زا و آنگونه وضعیت های مرتبط با شغل دانست که بیشتر افراد نسبت به استرس زا بودن آن اتفاق نظر دارند. برای نمونه، یکی از وضعیت های پراسترس و مرتبط با شغل این است که از یک سو کارگر یا کارمند در معرض خواست ها یا فشارهای زیاد در محیط کار قرار بگیرد و از سوی دیگر برای برآوردن این خواست ها وقت محدودی در اختیار داشته باشد و طبیعی است که چون نمی تواند از پس انجام آنها برآید با ایرادگیری های پی در پی سرپرستان روبه رو می شود. به بیان دیگر، استرس ناشی از شغل، استرسی است که فرد معینی بر سر شغل معینی دستخوش آن می شود. در این تعریف چند نکته نهفته است: شخص شاغل تا چه اندازه از تجربه برخوردار است (کارآزموده است یا تازه کار)، میزان قدرت و ضعف او در مقابله با شرایط موجود چقدر است و چه نوع شخصیتی از خود در محیط کار نشان می دهد.
این تعریف ها هریک در نوع خود مناسب است، زیرا یکی به جنبه های معینی از محیط کار تاکید دارد و دیگری به ویژگی ها و جنبه های معینی از شخصیت فرد توجه می کند. با این حال، در این دو نوع تعریف یک نکته از قلم افتاده است و آن تاثیر متقابلی است که شخص بر محیط و محیط بر شخص دارد. ازاین رو تعریفی که از استرس شغلی ارائه می شود چنین است: کنش متقابل بین شرایط کار و ویژگی های فردی شاغل به گونه ای است که خواست های محیط کار (و در نتیجه، فشارهای مرتبط با آن) بیش از آن است که فرد بتواند از عهده آنها برآید.
عوامل استرس شغلی در محیط کار
عوامل استرس شغلی در محیط کار عبارتند از: ویژگی های نقش، ویژگی های شغل، روابط میان فردی، جو و ساختار سازمانی، راه و روش های مدیریت منابع انسانی و فن آوری و خصوصیات مادی.
ویژگی های نقش
شناخت عامل های روان شناختی محیط کار را روشی می دانند که از آن راه می توان درک درستی از استرس شغلی به دست آورد. در این باره، پژوهشگران، به ویژه با استفاده از نظریه نقش سعی کرده اند مسائل مربوط به استرس را شناسایی کنند و دریابند که فشارهای ناشی از نقش تا چه اندازه در پدید آمدن استرس شغلی تاثیر دارند. بنا بر نتیجه این پژوهش ها، چهار نوع ویژگی برای نقش برشمرده اند: ابهام نقش، گرانباری نقش، کمباری نقش و ناسازگاری نقش.
1– ابهام نقش: یکی از عامل های محیط کار که ممکن است منجر به استرس شغلی شود، ابهام نقش نامیده شده است. ابهام نقش را به عنوان یکی از ویژگی های نقش چنین تعریف کرده اند: وضعیت شغلی معینی که در آن پاره ای اطلاعات لازم برای انجام شغل به طور مطلوب، نارسا یا گمراه کننده اند (درنتیجه فرد نمی داند که چه انتظاری از وی برای انجام شغلش دارند.) ابهام نقش درواقع زمانی به استرس منجر می شود که فرد را از بهره وری و پیشرفت باز می دارد.
2– گرانباری نقش: یکی دیگر از ویژگی های نقش که آن را منشا دیگری برای استرس شغلی می دانند گرانباری نقش است. به این معنی که اگر فرد نتواند از پس انجام کاری که بخشی از شغل معینی است برآید، دچار استرس خواهد شد.
3– کمباری نقش: یکی دیگر از ویژگی های نقش را که در شغل های معینی موجب استرس در کارکنان می شود، کمباری نقش نامیده اند؛ یعنی، وضعیتی که در آن از مهارت های شخص به طور تمام و کامل استفاده نمی شود. به بیان دیگر، مهارت ها و توانایی های فرد کمتر از اندازه ممکن به کار گرفته می شوند. درحالی که گرانباری نقش گویای خواست های زیادی است (که به شاغل تحمیل می شود)، کمباری نقش حکم محدودیت و بازدارندگی را دارد. به طور کلی، می توان گفت که کمباری نقش زمانی پیامد ناخوشایند دارد که توان کارکنان بیش از آن باشد که برای شغل محول به آنها لازم است.
4– ناسازگاری نقش: طی بررسی های انجام شده، علاوه بر ابهام نقش، ناسازگاری نقش را نیز عامل دیگری شناخته اند که ممکن است به استرس ناشی از کار منجر شود. می توان گفت ناسازگاری نقش، زمانی رخ می دهد که تن دادن به مجموعه ای از الزام های شغلی با پذیرش مجموعه دیگری از الزام های شغلی، مغایر یا به کلی ناممکن است. مانند حسابدار شرکتی که از او خواسته شود حساب های خلاف واقع درست کند یا به اصطلاح حسابسازی کند تا مالیاتی را که به شرکت تعلق می گیرد، کاهش دهد.
ویژگی های شغل
ویژگی های شغل نیز از جمله عوامل دیگری است که ممکن است منجر به استرس شغلی شود. نتایج به دست آمده از تحقیقات و بررسی ها گویای آن است که جنبه های معینی از محیط کار در استرس شغلی نقش دارند. این ویژگی ها چهار دسته گوناگون را تشکیل می دهند که به طور خلاصه عبارتند از: آهنگ کار، تکرار کار، نوبت کاری و ویژگی های مربوط به وظیفه.
روابط کار میان فردی
کیفیت روابط کارکنان در محیط کار، همواره رابطه مؤثری با استرس شغلی دارد، پژوهشگران اظهار داشته اند که در بررسی ها سه نوع روابط دیده شده است: روابط با همکاران، روابط درون گروه های کار و روابط با سرپرستان و رهبران.
ساختار و جو سازمانی
ساختارهایی که قدرت تصمیم گیری بیشتری به کارکنان خود می دهند، استرس کمتری ایجاد می کنند. بررسی های انجام شده گویای آن است که کارکنان سازمان های مسطح، رضایت شغلی بیشتری دارند، عملکرد بهتری دارند و از استرس شغلی کمتر شکوه کرده اند. این آثار متفاوتی که ساختارهای سازمانی گوناگون به بار می آورند، شاید نتیجه این واقعیت باشد که هرچه مشارکت کارکنان در تصمیم گیری افزایش یابد، کاری که انجام می دهند برایشان پرمعناتر می شود و چندین احساس در آنها تقویت می شود؛ از جمله احساس خودمختاری، مسئولیت، اطمینان و حس کنترل و مالکیت.
راه ها و روش های مدیریت منابع انسانی
مجموعه دیگری از عامل های نهفته استرس در محیط کار به شیوه های کار در مدیریت منابع انسانی بستگی پیدا می کند. امروزه، وظیفه منابع انسانی در بسیاری از سازمان ها در بردارنده اموری است، مانند: آموزش، رشد و توسعه شغلی، برنامه ریزی پیگیرانه، حقوق و مزایا، برکناری از شغل و کارهای رفاهی و مسائل گوناگون دیگر.
فن آوری و خصوصیات مادی
در رابطه با متغیرهای مادی، استرس زمانی رخ می دهد که حداقل شرایط زیستی و ایمنی جسمانی حفظ نشده باشد. عوامل مادی استرس در محیط کار عبارتند از: دما، ارتعاش و حرکت، هوای آلوده و عامل های ارگونومیک منبع : آتیه
۱-ساعت كاری طولانی و بدون توقف ۲-كار كردن بدون دخالت در روند تصمیم گیری‌ها ۳-عدم امنیت شغلی و تغییرات متناوب ۴- خطر فیزیكی ، با این حال بعضی از مشاغل، پر استرس تر از بقیه می‌باشند. البته نمی توان گفت كه این مشاغل بد هستند، بلكه نیازمند افرادی می‌باشند با توانایی لازم و كافی برای تحمل استرس. این مشاغل عبارتند از :
۱-خرده فروشی: افراد در این حرفه باید بتوانند مشتری ها را متقاعد خرید و پرداخت پول كنند. ۲-پزشكان و پرستاران: این مشاغل چون اغلب با مرگ و زندگی افراد سر و كار دارند مسلما استرس زیادی را متحمل می شوند. ۳- حسابداری: سر و كله زدن با انبوهی از ارقام و اعداد به هم فشرده برای بر هم زدن تراز دید كافی است. این افراد نه تنها با امور مالی مشتریان درگیر هستند بلكه باید انبوهی از قوانین و فرمول‌هایی كه هر سال تغییر می كنند را نیز به خاطر بسپارند. ۴ - معلمان: معلمان در هر سه مقطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان با انبوهی از دانش آموزان با خلق و خو، تربیت و استعداد متنوع سر و كار دارند و از همه بدتر اینكه والدینی كه هنوز فرزند خود را نشناخته اند از معلم انتظار دارند كه ضمن تعلیم دروس ، تربیت را نیز به آنها آموزش دهند. ۵- آتش نشانی: آتش نشانان كه آماده گزارشات تلفنی هستند باید بتوانند برای كمك های اورژانسی با هر درجه ای از وخامت- از یك تصادف اتومبیل ساده تا انفجار مهیب - پاسخگو باشند. ۶ - كشاورزان: این افراد از صبح تا شب با انبوهی از فعالیت فیزیكی سنگین مواجه هستند و به علاوه بلایای طبیعی غیر قابل كنترل نظیر سیل، آتش سوزی یا خشكسالی می‌تواند ماه ها تلاش آنها را نقش برآب كند. ۷- دلالان سهام: رقابت در این شغل بالاست و به علاوه به دلیل نوسان زود به زود در امور سرمایه ، هر لحظه باید آمادگی شكست را داشته باشند. گزارش از: سایت پزشکان بدون مرز
استرس شغلی چیست؟ استرس شغلی را می توان روی هم جمع شدن عامل های استرس زا و آنگونه وضعیت های مرتبط با شغل دانست که بیشتر افراد نسبت به استرس زا بودن آن اتفاق نظر دارند. برای نمونه، یکی از وضعیت های پراسترس و مرتبط با شغل این است که از یک سو کارگر یا کارمند در معرض خواست ها یا فشارهای زیاد در محیط کار قرار بگیرد و از سوی دیگر برای برآوردن این خواست ها وقت محدودی در اختیار داشته باشد و طبیعی است که چون نمی تواند از پس انجام آنها برآید با ایرادگیری های پی در پی سرپرستان روبه رو می شود. به بیان دیگر، استرس ناشی از شغل، استرسی است که فرد معینی بر سر شغل معینی دستخوش آن می شود. در این تعریف چند نکته نهفته است: شخص شاغل تا چه اندازه از تجربه برخوردار است (کارآزموده است یا تازه کار)، میزان قدرت و ضعف او در مقابله با شرایط موجود چقدر است و چه نوع شخصیتی از خود در محیط کار نشان می دهد.
این تعریف ها هریک در نوع خود مناسب است، زیرا یکی به جنبه های معینی از محیط کار تاکید دارد و دیگری به ویژگی ها و جنبه های معینی از شخصیت فرد توجه می کند. با این حال، در این دو نوع تعریف یک نکته از قلم افتاده است و آن تاثیر متقابلی است که شخص بر محیط و محیط بر شخص دارد. ازاین رو تعریفی که از استرس شغلی ارائه می شود چنین است: کنش متقابل بین شرایط کار و ویژگی های فردی شاغل به گونه ای است که خواست های محیط کار (و در نتیجه، فشارهای مرتبط با آن) بیش از آن است که فرد بتواند از عهده آنها برآید.
عوامل استرس شغلی در محیط کار
عوامل استرس شغلی در محیط کار عبارتند از: ویژگی های نقش، ویژگی های شغل، روابط میان فردی، جو و ساختار سازمانی، راه و روش های مدیریت منابع انسانی و فن آوری و خصوصیات مادی.
ویژگی های نقش
شناخت عامل های روان شناختی محیط کار را روشی می دانند که از آن راه می توان درک درستی از استرس شغلی به دست آورد. در این باره، پژوهشگران، به ویژه با استفاده از نظریه نقش سعی کرده اند مسائل مربوط به استرس را شناسایی کنند و دریابند که فشارهای ناشی از نقش تا چه اندازه در پدید آمدن استرس شغلی تاثیر دارند. بنا بر نتیجه این پژوهش ها، چهار نوع ویژگی برای نقش برشمرده اند: ابهام نقش، گرانباری نقش، کمباری نقش و ناسازگاری نقش.
1– ابهام نقش: یکی از عامل های محیط کار که ممکن است منجر به استرس شغلی شود، ابهام نقش نامیده شده است. ابهام نقش را به عنوان یکی از ویژگی های نقش چنین تعریف کرده اند: وضعیت شغلی معینی که در آن پاره ای اطلاعات لازم برای انجام شغل به طور مطلوب، نارسا یا گمراه کننده اند (درنتیجه فرد نمی داند که چه انتظاری از وی برای انجام شغلش دارند.) ابهام نقش درواقع زمانی به استرس منجر می شود که فرد را از بهره وری و پیشرفت باز می دارد.
2– گرانباری نقش: یکی دیگر از ویژگی های نقش که آن را منشا دیگری برای استرس شغلی می دانند گرانباری نقش است. به این معنی که اگر فرد نتواند از پس انجام کاری که بخشی از شغل معینی است برآید، دچار استرس خواهد شد.
3– کمباری نقش: یکی دیگر از ویژگی های نقش را که در شغل های معینی موجب استرس در کارکنان می شود، کمباری نقش نامیده اند؛ یعنی، وضعیتی که در آن از مهارت های شخص به طور تمام و کامل استفاده نمی شود. به بیان دیگر، مهارت ها و توانایی های فرد کمتر از اندازه ممکن به کار گرفته می شوند. درحالی که گرانباری نقش گویای خواست های زیادی است (که به شاغل تحمیل می شود)، کمباری نقش حکم محدودیت و بازدارندگی را دارد. به طور کلی، می توان گفت که کمباری نقش زمانی پیامد ناخوشایند دارد که توان کارکنان بیش از آن باشد که برای شغل محول به آنها لازم است.
4– ناسازگاری نقش: طی بررسی های انجام شده، علاوه بر ابهام نقش، ناسازگاری نقش را نیز عامل دیگری شناخته اند که ممکن است به استرس ناشی از کار منجر شود. می توان گفت ناسازگاری نقش، زمانی رخ می دهد که تن دادن به مجموعه ای از الزام های شغلی با پذیرش مجموعه دیگری از الزام های شغلی، مغایر یا به کلی ناممکن است. مانند حسابدار شرکتی که از او خواسته شود حساب های خلاف واقع درست کند یا به اصطلاح حسابسازی کند تا مالیاتی را که به شرکت تعلق می گیرد، کاهش دهد.
ویژگی های شغل
ویژگی های شغل نیز از جمله عوامل دیگری است که ممکن است منجر به استرس شغلی شود. نتایج به دست آمده از تحقیقات و بررسی ها گویای آن است که جنبه های معینی از محیط کار در استرس شغلی نقش دارند. این ویژگی ها چهار دسته گوناگون را تشکیل می دهند که به طور خلاصه عبارتند از: آهنگ کار، تکرار کار، نوبت کاری و ویژگی های مربوط به وظیفه.
روابط کار میان فردی
کیفیت روابط کارکنان در محیط کار، همواره رابطه مؤثری با استرس شغلی دارد، پژوهشگران اظهار داشته اند که در بررسی ها سه نوع روابط دیده شده است: روابط با همکاران، روابط درون گروه های کار و روابط با سرپرستان و رهبران.
ساختار و جو سازمانی
ساختارهایی که قدرت تصمیم گیری بیشتری به کارکنان خود می دهند، استرس کمتری ایجاد می کنند. بررسی های انجام شده گویای آن است که کارکنان سازمان های مسطح، رضایت شغلی بیشتری دارند، عملکرد بهتری دارند و از استرس شغلی کمتر شکوه کرده اند. این آثار متفاوتی که ساختارهای سازمانی گوناگون به بار می آورند، شاید نتیجه این واقعیت باشد که هرچه مشارکت کارکنان در تصمیم گیری افزایش یابد، کاری که انجام می دهند برایشان پرمعناتر می شود و چندین احساس در آنها تقویت می شود؛ از جمله احساس خودمختاری، مسئولیت، اطمینان و حس کنترل و مالکیت.
راه ها و روش های مدیریت منابع انسانی
مجموعه دیگری از عامل های نهفته استرس در محیط کار به شیوه های کار در مدیریت منابع انسانی بستگی پیدا می کند. امروزه، وظیفه منابع انسانی در بسیاری از سازمان ها در بردارنده اموری است، مانند: آموزش، رشد و توسعه شغلی، برنامه ریزی پیگیرانه، حقوق و مزایا، برکناری از شغل و کارهای رفاهی و مسائل گوناگون دیگر.
فن آوری و خصوصیات مادی
در رابطه با متغیرهای مادی، استرس زمانی رخ می دهد که حداقل شرایط زیستی و ایمنی جسمانی حفظ نشده باشد. عوامل مادی استرس در محیط کار عبارتند از: دما، ارتعاش و حرکت، هوای آلوده و عامل های ارگونومیک منبع : آتیه
