افسردگی به عنوان یکی از چالش‌های بسیار مهم روابط مشترک عنوان میشود،اما چیزی که باید بدانید اینکه افسردگی یک انتخاب نیست. این بیماری به اندازه بیماری دیابت خطرناک و هشدار دهنده است. افسردگی رویکرد انسان را به زندگی تغییر می‌دهد، طرز فکر، خلق و خو، خواب، ذائقه و میزان انرژی فرد با این بیماری بشدت تغییر میکند؛استرس زیاد، مشکلات مالی، تغییرات شدید، تولد فرزند، پدریا مادر شدن، مصرف برخی داروها و تغییراتی در وضعیت جسمی و سلامتی مهم‌ترین عوامل افسردگی هستند. رابطه مشترک نیز به خودی خود میتواند عاملی برای ایجاد افسردگی باشد. از هر ۱۰ زن یا مرد حداقل یک نفر بعد از شروع رابطه دچار افسردگی میشود. روابط ناسالم و پرمساله نیز عاملی برای ایجاد یا تشدید افسردگی هستند.
چیزی که باید بدانید اینکه افسردگی به آهستگی می‌آید و به همه زندگی سرایت میکند. فرد افسرده گمان میکند میتواند تغییرات روحی جزئی را به تنهایی مدیریت کند اما اغلب این کار در توانش نیست، برای همین بسیار مهم است که زود دست به کار شوید و برای بهبود وضعیت شریک زندگی‌تان اقدام کنید.
بی‌توجهی به تغییرات روحی طرف مقابل به مرور زمان باعث شدید شدن علائم بیماری میشود؛ ۶۰ درصد افرادی که خودکشی می‌کنند در ابتدا فقط دچار کمی افسردگی بودند. اگر برای‌تان محرز است که همسرتان افسرده است او را رها نکنید تا به مرور زمان و به تنهایی درمان شود. اگر درمانی آغاز نشود این بیماری هرگز تمام نمی‌شود.
وقتی تغییرات مهم و جدی در خلق و خوی شریک زندگی‌تان می‌بینید و آن را با برخی ویژگی‌های افسردگی مشابه می‌دانید برای تشخیص درست حتماً به پزشک مراجعه کنید. تشخیص شما و ارائه راه‌حل‌های ناشیانه کمکی به درمان این بیماری نمی‌کند، چون شما درکی از زنگ‌خطرها، میزان و شدت بیماری و نحوه درست درمان ندارید. برای تشویق همسرتان برای اینکه به پزشک مراجعه کند از نگرانی‌های خودتان بگویید؛ مثل اینکه تغییرات روحی او باعث نگرانی‌تان شده است و شما دوست دارید برای بهبود این وضعیت به او کمک کنید.
