کشف قابلیت انسان در بو کشیدن جنسیت‌ها
به گزارش ایسنا، اگر بوی خوشبوکننده‌ها، عطرها و لباسهای شسته شده را کنار بگذاریم، همه انسانها از یک بوی منحصربفرد و متمایز برخوردارند که این امر بویژه در زمان یافتن جفت مناسب بیشتر به نمایش درمی‌آید.
پژوهشهای پیشین نشان داده بود که جنسیتهای مختلف به تولید فرمونهای جنسی می‌پردازند اما پژوهش جدید نشان داده که این فرمونها چیزی را در ناهشیار انسان تحریک می‌کنند. در آزمایشات انجام شده، مردها توانستند بوی زنان و مردان را تشخیص دهند. به گفته محققان، این نتایج وجود فرمونهای جنسی انسان را مورد بحث قرار می‌دهد.
بر اساس این پژوهش، بینی انسان می‌تواند بوی جنسیت را از ترشحاتی از بدن تشخیص دهد که حتی فکر نمی‌کنیم بتوانیم چنین چیزی را در سطح هشیار استشمام کنیم. بوی مواد فعال استروئیدی Androstadienone در مردان و Estratetraenol در زنان بر درک انسان از حرکات مردانه یا زنانه تاثیر می‌گذارد.
پژوهش های پیشین نشان داده بود که ماده Androstadienone موجود در زیر بغل مردان می‌تواند باعث ارتقای حال خوب در زنان شود که تاثیری بالعکس را در مردان دارد. ماده Estratetraenol که اولین بار در ادرار زنان شناسایی شد، از تاثیر مشابهی بر روی مردان برخوردار است. اگرچه هنوز مشخص نبود که آیا این مواد شیمیایی به عنوان سرنخ جنسی محسوب میشوند یا خیر.
پژوهش جدید محققان از زنان و مردان خواست تا به مشاهده حرکات گردشگرهای نور متمرکز بر روی یک نمایشگر بپردازند. این گردشگرها شامل 15 نقطه نور به نمایندگی از 12 مفصل اصلی در بدن انسان به اضافه لگن، قفسه سینه و سر بودند. از هر شرکت‌کننده خواسته شد تا مرد یا زن بودن این نقاط بدل دیجیتالی را تعیین کنند.
افراد این کار را در دوره‌های چند روزه در مواجهه با مواد Androstadienone، Estratetraenol یا یک بوی محلول کنترل میخک تکمیل کردند. استشمام Androstadienone توسط زنان، آنها را بسوی تعیین هیکلها به شکل مرد جلب کرد. این در حالی بود که در مورد مردها این بو تعیین‌کننده نبود. در عوض بوی Estratetraenol بطور سیستماتیک مردان را بجای زنان به سمت تعیین زنانه‌تر بودن نشانگرهای نوری سوق داد.
به گفته دانشمندان، این یافته‌ها برای اولین بار به ارائه شواهد مستقیم از ارتباط‌گیری استروئیدهای انسان با اطلاعات جنس مخالف پرداخته است که به شکل ناهمسانی بر دو گروه جنسیتی بر پایه گرایشات جنسی آنها موثر است. علاوه بر این، پژوهش محققان چینی نشان می‌دهد که درک جنسیت بصری انسان، از سرنخهای زیستی حسگر شیمیایی ناخودآگاه استفاده میکند، اثری که تا کنون ناپیدا مانده بود. نتایج این پژوهش در مجله Current Biology منتشر شده است.
پژوهشهای پیشین نشان داده بود که جنسیتهای مختلف به تولید فرمونهای جنسی می‌پردازند اما پژوهش جدید نشان داده که این فرمونها چیزی را در ناهشیار انسان تحریک می‌کنند. در آزمایشات انجام شده، مردها توانستند بوی زنان و مردان را تشخیص دهند. به گفته محققان، این نتایج وجود فرمونهای جنسی انسان را مورد بحث قرار می‌دهد.
بر اساس این پژوهش، بینی انسان می‌تواند بوی جنسیت را از ترشحاتی از بدن تشخیص دهد که حتی فکر نمی‌کنیم بتوانیم چنین چیزی را در سطح هشیار استشمام کنیم. بوی مواد فعال استروئیدی Androstadienone در مردان و Estratetraenol در زنان بر درک انسان از حرکات مردانه یا زنانه تاثیر می‌گذارد.
پژوهش های پیشین نشان داده بود که ماده Androstadienone موجود در زیر بغل مردان می‌تواند باعث ارتقای حال خوب در زنان شود که تاثیری بالعکس را در مردان دارد. ماده Estratetraenol که اولین بار در ادرار زنان شناسایی شد، از تاثیر مشابهی بر روی مردان برخوردار است. اگرچه هنوز مشخص نبود که آیا این مواد شیمیایی به عنوان سرنخ جنسی محسوب میشوند یا خیر.
پژوهش جدید محققان از زنان و مردان خواست تا به مشاهده حرکات گردشگرهای نور متمرکز بر روی یک نمایشگر بپردازند. این گردشگرها شامل 15 نقطه نور به نمایندگی از 12 مفصل اصلی در بدن انسان به اضافه لگن، قفسه سینه و سر بودند. از هر شرکت‌کننده خواسته شد تا مرد یا زن بودن این نقاط بدل دیجیتالی را تعیین کنند.
افراد این کار را در دوره‌های چند روزه در مواجهه با مواد Androstadienone، Estratetraenol یا یک بوی محلول کنترل میخک تکمیل کردند. استشمام Androstadienone توسط زنان، آنها را بسوی تعیین هیکلها به شکل مرد جلب کرد. این در حالی بود که در مورد مردها این بو تعیین‌کننده نبود. در عوض بوی Estratetraenol بطور سیستماتیک مردان را بجای زنان به سمت تعیین زنانه‌تر بودن نشانگرهای نوری سوق داد.
به گفته دانشمندان، این یافته‌ها برای اولین بار به ارائه شواهد مستقیم از ارتباط‌گیری استروئیدهای انسان با اطلاعات جنس مخالف پرداخته است که به شکل ناهمسانی بر دو گروه جنسیتی بر پایه گرایشات جنسی آنها موثر است. علاوه بر این، پژوهش محققان چینی نشان می‌دهد که درک جنسیت بصری انسان، از سرنخهای زیستی حسگر شیمیایی ناخودآگاه استفاده میکند، اثری که تا کنون ناپیدا مانده بود. نتایج این پژوهش در مجله Current Biology منتشر شده است.
