ترس موش از گربه برای همیشه از بین می رود!
به گزارش مهر، انگل تک سلولی "توکسوپلاسما گوندی" ترس موش ها را از گربه ها مهار می کند. بررسی های دانش پژوهان نشان داده است حتی وقتی که موش های مبتلا به این انگل کاملا درمان شدند بی باکی آنها از گربه ها همچنان پا برجاست و ترس از گربه برای همیشه از بین رفته است.
محققان می گویند این عفونت می تواند موجب بروز یک تغییر دائمی در مغز موش ها شود. وندی اینگرام و همکارانش از دانشگاه کالیفرنیا برکلی چگونگی واکنش موش ها را به ادرار گربه وحشی اندازه گیری کردند.
گربه ها معمولا قلمرو خود را با ادرارشان علامت گذاری می کنند؛ اقدامی که به موش ها کمک می کند این منطقه را شناسایی کرده و از آن دوری کنند چرا که ممکن است شکارچیان در آن مخفی شده باشند. موش هایی که به این انگل مبتلا نشده بودند از ادرار گربه دوری می کردند در حالی که موش های مبتلا به این انگل به راحتی و آزادانه در منطقه مورد بررسی راه می رفتند و از چیزی بیم نداشتند.
نکته قابل توجه اینجاست که حتی پس از آنکه عفونت این موش ها عمدتا و یا کاملا بهبود یافت تغییر رفتار موش ها حفظ شد. به گفته اینگرام داشتن یک عفونت گذرا که به طور بالقوه ای تغییر دائمی در زیست شناسی میزبان ایجاد کند می تواند برای پزشکی بیماری های عفونی معانی مهمی را در پی داشته باشد.
در جوندگان عفونت معمولا ناشی از خوردن مدفوع گربه ایجاد می شود سپس این انگل در تمامی عضوهای بدن می رود بویژه در مغز و در آنجا کیست هایی را ایجاد می کند.
این عفونت قابل سرایت به انسان است. تخمین های اخیر حاکی از آن است که سالانه در انگلیس 350 هزار نفر به توکسوپلاسموسیس مبتلا می شوند. عفونت به این انگل مشکلاتی را در بارداری انسان ایجاد می کند و تاثیرات منفی بر افراد دچار ضعف سیستم ایمنی می گذارد. این انگل همچنین به ایجاد تغییرات روحی در اختلالات شخصیتی مانند شیزوفرنی مرتبط شده است.
اگر فردی به عفونت باکتریایی مبتلا باشد با مصرف دارو و آنتی بیوتیک ها، بیماری از بدنش پاک می شود و می توان انتظار داشت تمامی نشانه ها از بین برود. اکنون نمونه ای داریم که هیچ آسییب آشکاری توسط انگل ایجاد نمی شود اما با این حال حتی پس از، از بین رفتن انگل تغییرات اصلی در عصب شناختی موش باقی می ماند.
محققان می گویند این عفونت می تواند موجب بروز یک تغییر دائمی در مغز موش ها شود. وندی اینگرام و همکارانش از دانشگاه کالیفرنیا برکلی چگونگی واکنش موش ها را به ادرار گربه وحشی اندازه گیری کردند.
گربه ها معمولا قلمرو خود را با ادرارشان علامت گذاری می کنند؛ اقدامی که به موش ها کمک می کند این منطقه را شناسایی کرده و از آن دوری کنند چرا که ممکن است شکارچیان در آن مخفی شده باشند. موش هایی که به این انگل مبتلا نشده بودند از ادرار گربه دوری می کردند در حالی که موش های مبتلا به این انگل به راحتی و آزادانه در منطقه مورد بررسی راه می رفتند و از چیزی بیم نداشتند.
نکته قابل توجه اینجاست که حتی پس از آنکه عفونت این موش ها عمدتا و یا کاملا بهبود یافت تغییر رفتار موش ها حفظ شد. به گفته اینگرام داشتن یک عفونت گذرا که به طور بالقوه ای تغییر دائمی در زیست شناسی میزبان ایجاد کند می تواند برای پزشکی بیماری های عفونی معانی مهمی را در پی داشته باشد.
در جوندگان عفونت معمولا ناشی از خوردن مدفوع گربه ایجاد می شود سپس این انگل در تمامی عضوهای بدن می رود بویژه در مغز و در آنجا کیست هایی را ایجاد می کند.
این عفونت قابل سرایت به انسان است. تخمین های اخیر حاکی از آن است که سالانه در انگلیس 350 هزار نفر به توکسوپلاسموسیس مبتلا می شوند. عفونت به این انگل مشکلاتی را در بارداری انسان ایجاد می کند و تاثیرات منفی بر افراد دچار ضعف سیستم ایمنی می گذارد. این انگل همچنین به ایجاد تغییرات روحی در اختلالات شخصیتی مانند شیزوفرنی مرتبط شده است.
اگر فردی به عفونت باکتریایی مبتلا باشد با مصرف دارو و آنتی بیوتیک ها، بیماری از بدنش پاک می شود و می توان انتظار داشت تمامی نشانه ها از بین برود. اکنون نمونه ای داریم که هیچ آسییب آشکاری توسط انگل ایجاد نمی شود اما با این حال حتی پس از، از بین رفتن انگل تغییرات اصلی در عصب شناختی موش باقی می ماند.
