خوشا آنانکه با عزت ز گیتی/ بساط خویش برچیدند و رفتند

بساط خویش برچیدند و رفتند

ز کالاهای این آشفته بازار
محبت را پسندیدند و رفتند

خوشا آنانکه در میزان وجدان
حساب خویش سنجیدند و رفتند

نگردیدند هرگز گِرد باطل
حقیقت را پسندیدند و رفتند

خوشا آنانکه بر این عرصه خاک
چو خورشیدی درخشیدند و رفتند

خوشا آنانکه از پیمانه دوست
شراب عشق نوشیدند و رفتند

خوشا آنانکه با ایمان و اخلاص
حریم دوست بوسیدند و رفتند

خوشا آنانکه بذر آدمیت
در این ویرانه پاشیدند و رفتند

چو نخل باروَر بر تنگدَستان
ثمر دادند و بخشیدند و رفتند

ز جزر و مدّ ِ این گرداب هایل
سبکباران نترسیدند و رفتند

خوشا آنانکه پا در وادی حق
نهادند و نلغزیدند و رفتند

ز تقوا جامه در بر کُن که نیکان
ز تقوا جامه پوشیدند و رفتند

مشو غافل که پاداش بد و نیک
ز گیتی رفتگان دیدند و رفتند

خوشا آنانکه بار ِ دوستی را
کشیدند و نرنجیدند و رفتند

“رسا” در راه خدمت باش کوشا
خوشا آنانکه کوشیدند و رفتند