ویژگی های خانواده هاي سالم و ناسالم
نویسنده: دکتر احمد به پژوه
ویژگی های خانواده ناسالم:
اعضای خانواده با یکدیگر رابطه ای ندارند و مانند چند " ربات " کنار هم زندگی می کنند.
اعضای خانواده کمتر یکدیگر را ملاقات می کنند.
در خانواده فضای گفت و شنود وجود ندارد و اعضاء یکدیگر را تحقیر و سرزنش می کنند!
اعضای خانواده، از یکدیگر نفرت دارند و دائما عیب جویی می کنند و در حال مشاجره و بگوومگو هستند!
اعضای خانواده نسبت به رفتار یکدیگر بی تفاوت هستند و در فضای خانه یاس و بدبینی حاکم است.
اعضای خانواده نسبت به امور خانه و خانواده بی تفاوت هستند و احساس مسئولیت نمی کنند.
میان اعضای خانواده، پنهان کاری، فریب کاری و عدم صداقت حاکم است.
زن و شوهر با یکدیگر رابطه جنسی ندارند یا از رابطه جنسی خود رضایت ندارند.
اعضای خانواده با یکدیگر آمرانه، پرخاشگرانه و توهین آمیز برخورد و رفتار می کنند!
پدر و مادر و یا یکی از آنها به دلیل اشتغال بیش از حد حضور ندارند و قابل دسترس نیستند.
به نیازهای اعضای خانواده، به ویژه نیازهای روانی آنان، مانند محبت و احترام، توجه نمی شود.
زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر ابراز پشیمانی می کنند و عدم رضایت خود را در رفتار و گفتارشان بروز می دهند.
اعضای خانواده مایوس هستند.
اعضای خانواده گذشته نگر هستند و شکست ها را بزرگنمایی می کنند و آینده را تیره و تار می بینند.
در میان اعضای خانواده، پنهان کاری، عدم اعتماد و عدم رازداری وجود دارد.
پدر و مادر، فرزندان را مانع خوشبختی و پیشرفت خود می دانند و از داشتن فرزندان ابراز پشیمانی می کنند.
اعضای خانواده، هنگام بروز مشکلات و مصیبت ها در کنار یکدیگر نیستند و از هم حمایت نمی کنند.
به غم ها و شادی های یکدیگر توجه ندارند و هرکس در دنیای خودش به سر می برد.
رذایل اخلاقی حاکم است، مانند: دروغ، غیبت، ناسپاسی، خیانت، نفاق، ریا و بدبینی.
فضای ناسپاسی و طلب کاری حاکم است و اعضای خانواده برای زحمات یکدیگر ارزشی قایل نیستند.
زن و شوهر همواره با اعمال و گفتار خود یکدیگر را آزار می دهند، سعی می کنند از هم انتقام بگیرند و با عیب جویی، ایجاد تنش کرده و سلامت خانواده را تهدید می کنند.
یک نفر تصمیم می گیرد و به اعضای خانواده تحمیل می کند و بقیه اعضا باید اطاعت و متابعت کنند.
مسئولیت ها فقط به عهده پدر و مادر است و به فرزندان مسئولیت نمی دهند. در نتیجه آنان تنبل و مسئولیت ناپذیر بار می آیند.
اعضای خانواده با یکدیگر رابطه ای ندارند و مانند چند " ربات " کنار هم زندگی می کنند.
اعضای خانواده کمتر یکدیگر را ملاقات می کنند.
در خانواده فضای گفت و شنود وجود ندارد و اعضاء یکدیگر را تحقیر و سرزنش می کنند!
اعضای خانواده، از یکدیگر نفرت دارند و دائما عیب جویی می کنند و در حال مشاجره و بگوومگو هستند!
اعضای خانواده نسبت به رفتار یکدیگر بی تفاوت هستند و در فضای خانه یاس و بدبینی حاکم است.
اعضای خانواده نسبت به امور خانه و خانواده بی تفاوت هستند و احساس مسئولیت نمی کنند.
میان اعضای خانواده، پنهان کاری، فریب کاری و عدم صداقت حاکم است.
زن و شوهر با یکدیگر رابطه جنسی ندارند یا از رابطه جنسی خود رضایت ندارند.
اعضای خانواده با یکدیگر آمرانه، پرخاشگرانه و توهین آمیز برخورد و رفتار می کنند!
پدر و مادر و یا یکی از آنها به دلیل اشتغال بیش از حد حضور ندارند و قابل دسترس نیستند.
به نیازهای اعضای خانواده، به ویژه نیازهای روانی آنان، مانند محبت و احترام، توجه نمی شود.
زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر ابراز پشیمانی می کنند و عدم رضایت خود را در رفتار و گفتارشان بروز می دهند.
اعضای خانواده مایوس هستند.
اعضای خانواده گذشته نگر هستند و شکست ها را بزرگنمایی می کنند و آینده را تیره و تار می بینند.
در میان اعضای خانواده، پنهان کاری، عدم اعتماد و عدم رازداری وجود دارد.
پدر و مادر، فرزندان را مانع خوشبختی و پیشرفت خود می دانند و از داشتن فرزندان ابراز پشیمانی می کنند.
اعضای خانواده، هنگام بروز مشکلات و مصیبت ها در کنار یکدیگر نیستند و از هم حمایت نمی کنند.
به غم ها و شادی های یکدیگر توجه ندارند و هرکس در دنیای خودش به سر می برد.
رذایل اخلاقی حاکم است، مانند: دروغ، غیبت، ناسپاسی، خیانت، نفاق، ریا و بدبینی.
زن و شوهر همواره با اعمال و گفتار خود یکدیگر را آزار می دهند، سعی می کنند از هم انتقام بگیرند و با عیب جویی، ایجاد تنش کرده و سلامت خانواده را تهدید می کنند.
یک نفر تصمیم می گیرد و به اعضای خانواده تحمیل می کند و بقیه اعضا باید اطاعت و متابعت کنند.
مسئولیت ها فقط به عهده پدر و مادر است و به فرزندان مسئولیت نمی دهند. در نتیجه آنان تنبل و مسئولیت ناپذیر بار می آیند.
-
ویژگی های خانواده سالم
میان اعضای خانواده روابط سالم و تفاهم آمیز وجود دارد و آنان با یکدیگر در تعامل هستند.
اعضای خانواده از مصاحبت یکدیگر لذت می برند و فرصت هایی را برای با هم بودن، بحث و گفتگوی آزاد و بدون واهمه در نظر می گیرند و به حرف های یکدیگر فعالانه گوش می دهند.
اعضای خانواده در بحث های خانوادگی مشارکت می کنند و حضوری فعال دارند و احساس ها و اندیشه ها و نگرانی های خود را به راحتی بیان می کنند.
اعضای خانواده نسبت به رفتار یکدیگر حساس هستند و به یکدیگر انرژی مثبت می دهند.
اگر یکی از اعضای خانواده دچار ناراحتی شود، علت را جویا می شوند و مشکل را با کمک یکدیگر حل می کنند.
میان اعضای خانواده تقسیم کار وجود دارد و اعضای خانواده نسبت به امور خانه و خانواده احساس مسئولیت می کنند.
میان اعضای خانواده، اعتماد، صداقت و احترام متقابل وجود دارد.
زن و شوهر از یک رابطه جنسی سالم، رضایت بخش و امن برخوردارند.
میان اعضای خانواده به ویژه پدر و مادر، همدلی، همفکری، همکاری و هماهنگی وجود دارد.
اعضای خانواده، با یکدیگر مودبانه، محبت آمیز و با احترام صحبت و رفتار می کنند.
پدر و مادر حضوری دائمی، فعال و با کیفیت دارند.
فضای خانه، گرم و صمیمی است و اعضای خانواده کنار یکدیگر احساس امنیت و آرامش روانی می کنند.
زن و شوهر نسبت به یکدیگر و پدر و مادر نسبت به فرزندان محبت غیرمشروط دارند.
زن و شوهر از ازدواج خود ابراز خرسندی و رضایت می کنند.
اعضای خانواده، امیدوار هستند و یکدیگر را به امید دعوت می کنند.
اعضای خانواده به ارزش تلاش و سخت کوشی توجه می کنند و معتقد هستند که نابرده رنج، گنج میسر نمی شود.
در میان اعضای خانواده، اعتماد متقابل، امانت داری و رازداری وجود دارد. زن و شوهر با عشق زندگی می کنند.
اعضای خانواده، با نشاط و با روحیه هستند. والدین به وجود فرزندان خود افتخار می کنند و خداوند را شاکر هستند. پدر و مادر در حق فرزندان خود دعا می کنند.
هنگام بروز بحران مانند بیکاری، بیماری، ورشکستگی و مرگ و میر، اعضای خانواده به یکدیگر نزدیک و متحد می شوند تا با بحران مقابله کنند.
در خانواده، ارزشها و فضایل اخلاقی حاکم است، مانند شرافت، صداقت، وفاداری، تعهد، خوش بینی، توکل و صبر. فضای قدردانی، تشکر و شکرگزاری وجود دارد و اعضای خانواده برای زحمات یکدیگر ارزش قائل هستند.
زن و شوهر تلاش می کنند از هرگونه حرف یا عملی که موجب رنجش یا کدورت شود و دوام و بقای خانواده را تهدید کند، اجتناب کنند و به حساسیت های مثبت و منفی یکدیگر توجه دارند.
فضای عفو و گذشت وجود دارد و همواره محبت ها و خوبی ها و خاطره های مثبت و خوشایند را مورد تاکید قرار می دهند.
اعضای خانواده با هم تصمیم می گیرند و به یکدیگر کمک می کنند تا هرکس خود تصمیم بگیرد. والدین به فرزندان مسئولیت می دهند و آنان مسئولیت می پذیرند.
اعضای خانواده از زنده بودن و زندگی کردن کنار هم لذت می برند.
-
نویسنده: دکتر احمد به پژوه
منبع: ماهنامه پیوند - شماره 388
ویژگی های خانواده سالم
میان اعضای خانواده روابط سالم و تفاهم آمیز وجود دارد و آنان با یکدیگر در تعامل هستند.
اعضای خانواده از مصاحبت یکدیگر لذت می برند و فرصت هایی را برای با هم بودن، بحث و گفتگوی آزاد و بدون واهمه در نظر می گیرند و به حرف های یکدیگر فعالانه گوش می دهند.
اعضای خانواده در بحث های خانوادگی مشارکت می کنند و حضوری فعال دارند و احساس ها و اندیشه ها و نگرانی های خود را به راحتی بیان می کنند.
اعضای خانواده نسبت به رفتار یکدیگر حساس هستند و به یکدیگر انرژی مثبت می دهند.
اگر یکی از اعضای خانواده دچار ناراحتی شود، علت را جویا می شوند و مشکل را با کمک یکدیگر حل می کنند.
میان اعضای خانواده تقسیم کار وجود دارد و اعضای خانواده نسبت به امور خانه و خانواده احساس مسئولیت می کنند.
میان اعضای خانواده، اعتماد، صداقت و احترام متقابل وجود دارد.
زن و شوهر از یک رابطه جنسی سالم، رضایت بخش و امن برخوردارند.
میان اعضای خانواده به ویژه پدر و مادر، همدلی، همفکری، همکاری و هماهنگی وجود دارد.
اعضای خانواده، با یکدیگر مودبانه، محبت آمیز و با احترام صحبت و رفتار می کنند.
پدر و مادر حضوری دائمی، فعال و با کیفیت دارند.
زن و شوهر نسبت به یکدیگر و پدر و مادر نسبت به فرزندان محبت غیرمشروط دارند.
زن و شوهر از ازدواج خود ابراز خرسندی و رضایت می کنند.
اعضای خانواده، امیدوار هستند و یکدیگر را به امید دعوت می کنند.
اعضای خانواده به ارزش تلاش و سخت کوشی توجه می کنند و معتقد هستند که نابرده رنج، گنج میسر نمی شود.
در میان اعضای خانواده، اعتماد متقابل، امانت داری و رازداری وجود دارد. زن و شوهر با عشق زندگی می کنند.
اعضای خانواده، با نشاط و با روحیه هستند. والدین به وجود فرزندان خود افتخار می کنند و خداوند را شاکر هستند. پدر و مادر در حق فرزندان خود دعا می کنند.
هنگام بروز بحران مانند بیکاری، بیماری، ورشکستگی و مرگ و میر، اعضای خانواده به یکدیگر نزدیک و متحد می شوند تا با بحران مقابله کنند.
در خانواده، ارزشها و فضایل اخلاقی حاکم است، مانند شرافت، صداقت، وفاداری، تعهد، خوش بینی، توکل و صبر. فضای قدردانی، تشکر و شکرگزاری وجود دارد و اعضای خانواده برای زحمات یکدیگر ارزش قائل هستند.
زن و شوهر تلاش می کنند از هرگونه حرف یا عملی که موجب رنجش یا کدورت شود و دوام و بقای خانواده را تهدید کند، اجتناب کنند و به حساسیت های مثبت و منفی یکدیگر توجه دارند.
فضای عفو و گذشت وجود دارد و همواره محبت ها و خوبی ها و خاطره های مثبت و خوشایند را مورد تاکید قرار می دهند.
اعضای خانواده با هم تصمیم می گیرند و به یکدیگر کمک می کنند تا هرکس خود تصمیم بگیرد. والدین به فرزندان مسئولیت می دهند و آنان مسئولیت می پذیرند.
اعضای خانواده از زنده بودن و زندگی کردن کنار هم لذت می برند.
نویسنده: دکتر احمد به پژوه
منبع: ماهنامه پیوند - شماره 388
