آسیب به کارآمدی رشته روان شناسی با جدا کردن آن از علوم انسانی

میگنا:  دکتر محمد نریمانی، در خصوص درخواست وزیر بهداشت، از رئیس جمهور مبنی بر انتقال برخی گرایش‌های رشته روان شناسی از وزارت علوم به وزارت بهداشت، گفت: به نظر من جدا کردن روان شناسی بالاخص روان شناسی خانواده از مجموعه رشته‌های علوم انسانی به معنی بی‌توجهی به ابعاد فرهنگی و اجتماعی تأثیرگذار بر رفتار انسان است.

وی اظهار کرد: وقتی که ما روان شناسی را از علوم انسانی جدا می‌کنیم و به سمت علوم پزشکی می‌بریم بدین معناست که می‌خواهیم رفتار انسان را فقط در بعد زیستی و عصب‌شناختی و در واقع تک عاملی بررسی کنیم و با این دیدگاه به نظر من هیچ وقت روان شناسان ما و دانش روان شناسی نمی‌تواند تأثیر چندان کارآمدی در جامعه و رفتار افراد بگذارد.

استاد تمام روان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی با تأکید بر این مطلب که این جداسازی تأثیر بسیار منفی بر فرآیند رشد دانش روانشناسی و خدماتی که این دانش به مردم ارائه می‌دهد خواهد داشت، گفت: این موضوع علاوه بر این که بر خدمات مشاوره‌ای که از سوی نهاد دانش روانشناسی به اقشار مختلف داده می‌شود تأثیر می‌گذارد و فی المثل می‌تواند مستقیماً بر آرامش خانواده‌ها و ایجاد تغییرات در آن اثرگذار باشد، در ابعاد پژوهشی این دانش نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.

برتری قابل توجه‌ پژوهش‌های روان شناسی نسبت به پژوهش‌های روانپزشکی عضو شورای علمی کرسی نظریه‌پردازی علوم رفتاری در این باره اظهار کرد: در حال حاضر پژوهش‌هایی که در دامنه علوم انسانی انجام می‌گیرد در مقایسه با فعالیت‌های پژوهشی همکاران ما در علوم پزشکی به ویژه روانپزشکی از بنیه و اساس بسیار قابل توجهی برخوردار است.

به همین خاطر جدا کردن روان شناسی از علوم انسانی یعنی آسیب زدن به این رشته و آسیب زدن به آن چیزی که ما تحت عنوان روانشناسی اسلامی دنبال کرده‌ایم و در مقابل به مبانی عصب‌شناختی اتکا کرده ایم.

استاد روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی افزود: اگر چنین رویکردی را پیگیری کنیم، دیگر نمی‌توانیم به رفتار انسان کل‌نگرانه نگاه کنیم و در نتیجه جایی برای دخالت دادن عوامل اجتماعی و عوامل فرهنگی وجود نخواهد داشت.
-
میزان