14 ساله ام و قصد ازدواج با پسري 17 ساله را دارم!

در حال حاضر شما و فرد مورد علاقه تان در سن نوجواني هستيد و در اين سن افراد بسيار هيجاني رفتار مي کنند و تصميم مي گيرند. نياز به تعلق داشتن از جمله نيازهايي است که به طور ناگهاني در دوران بلوغ ايجاد نمي شود بلکه از دوران کودکي با فرد همراه است و صرفاً در دوران نوجواني به دليل تغييرات بيولوژيکي، شناختي، رواني و اجتماعي شدت مي يابد. در نتيجه فرد احساس مي کند دوست دارد که براي خود در ذهن يا واقعيت معشوقي داشته باشد تا بتواند اين نياز را در تقابل با آن رفع کند. عاشق شدن در نوجواني يک تجربه است، اما به دليل نداشتن آگاهي کافي ممکن است پر اشتباه باشد. عشق، نوجوانان را با مسائلي روبه رو مي کند که واقعاً آمادگي آن را ندارند. به طور مثال علاقه شديد يک نوجوان به فردي خاص در حالي که شرايط لازم براي ازدواج (عدم تحصيل، عدم سربازي، عدم کار و موقعيت اقتصادي) وجود ندارد، حاصلي جز ناکامي وسرخوردگي نخواهد داشت. از طرفي شما الان در دوران حساس و سرنوشت ساز تحصيلي و برنامه ريزي براي آينده  خود هستيد و چنانچه در اين دوران به مسئله ادامه تحصيل و يادگيري حرفه اي براي  آينده و موضوعاتي از اين قبيل، توجه لازم را نداشته باشيد، بي شک در آينده اي نه چندان دور (يعني در دوران جواني) با مشکلات متعددي روبه رو خواهيد شد. دلبستگي هاي عاطفي و احساسات عاشقانه گاهي اوقات آن چنان فرد را شيفته مي کند که نتيجه آن از دست دادن تمرکز، حواس پرتي و به تبع آن افت تحصيلي است؛ گاهي شيفتگي در نوجواني در حدي است که فرد روابط خودش را با همسالان کم يا قطع مي کند و تنها غرق در معشوق خود مي شود و اين جمله شما که دليل زنده بودنم شده و يا بدون من نمي تواند زندگي کند، نشانه همين غرق شدگي است.

بهتر است براي يک رفتار منطقي با اين مسئله، از خود چند سوال بپرسيد.

1- چگونه با اين فرد آشنا شدم و اگر در آن موقعيت شخص ديگري با شرايط بهتري وجود داشت، باز هم با اين شخص ارتباط برقرار مي کردم؟

2- اين فرد چه خصوصياتي دارد که من را به خودش جذب کرده است؟

3- اين خصوصيات بيشتر شبيه کدام يک از والدين من (پدر يا مادر) است؟

4- رابطه من با اين والدم چگونه است؟

در مسير اين سوال و جواب ها، شما مي توانيد عاملي را که باعث ايجاد اين ارتباط شده است شناسايي کنيد و با بررسي آنها، تصميماتي منطقي  براي مديريت ارتباط تان بگيريد.

شما در پايان پيامک خود پرسيديد که آيا اين آشنايي به ازدواج ختم مي شود؟ و در صورت ازدواج موفق خواهيد بود يا نه؟ هيچ کس نمي تواند پيش بيني کند که نهايت يک ارتباط کجاست و نتيجه آن چه مي شود، اما شما بعد از پاسخ به سوالات بخش قبل و مشورت با يک مشاور براي بررسي پاسخ هاي خود، مي توانيد تصوير واضح تري از عاقبت اين ارتباط به دست آوريد و احتمال دهيد که نتيجه دوستي شما چگونه پيش خواهد رفت. همچنين آگاهي از تجربه تلخ افرادي که پيش از اين گرفتار روابط خارج از عرف قبل از ازدواج شده اند، به شما در پيش بيني آينده کمک خواهد کرد. اين نکته را نيز فراموش نکنيد که براي ختم شدن يک ارتباط به ازدواج، به شناخت نياز است و براي شناخت بايد روي کاهش وابستگي و احساسات خود کار کنيد. چنانچه اعضاي خانواده خود را که بزرگ تر از شما هستند، در جريان اين ارتباط قرار دهيد، مي توانند به شما در شناخت بهتر کمک کنند.
-

راهله فارسي- کارشناس ارشد مشاوره