زمان بیدارشدن از کما پیش‌بینی شد!
میگنا: محققین دانشگاه «کپنهاگ» دانمارک در تکنیک جدید خود که نوعی اسکن PET است به اندازه گیری میزان قند در حال مصرف توسط سلول های مغزی افراد به کما رفته می پردازند.
با تحلیل داده های بدست آمده از این فرآیند می توان پیش بینی کرد که با توجه به سطح هوشیاری فرد، آیا از کما بیدار می شود و یا چه مدتی ممکن است که زمان برد. در واقع سوخت و ساز قند و اینکه سلول های مغزی چه مقدار از آن را مصرف می کنند، محاسبه می شود.
محققین دانمارکی معتقد هستند، ساز و کار این روش به طرز قابل توجه ای با واکنش های رفتاری بیمار در ارتباط است و می توان پیش بینی کرد که فرد به کما رفته چه زمانی از زندگی نباتی خود بیدار می شود.
نتیجه دستاورد محققین نشان می دهد که بعد از آسیب مغزی به منظور بازگشت هوشیاری در فرد، نیاز است که مغز انرژی مصرف کند اگر چه در سطح بسیار پایینی باشد. در حقیقت با اندازه گیری سوخت و ساز نرون ها (یاخته های عصبی) در مغز بیمار می توان نتیجه گرفت برای مثال آیا امکان بازگشت شخص به کما رفته در سال جاری وجود دارد یا بر اساس سوخت و ساز سلول های مغزی این احتمال وجود ندارد.
بر اساس آزمایشات محققین افرادی که دارای فعالیت مغزی نرمال کمتر از ۴۲ درصد بودند بیش از یکسال زمان برد تا از کما باز گردند در حالی که افراد با فعالیت بیش از ۴۲ درصد ظرف مدت یکسال از کما خارج شدند.
با تحلیل داده های بدست آمده از این فرآیند می توان پیش بینی کرد که با توجه به سطح هوشیاری فرد، آیا از کما بیدار می شود و یا چه مدتی ممکن است که زمان برد. در واقع سوخت و ساز قند و اینکه سلول های مغزی چه مقدار از آن را مصرف می کنند، محاسبه می شود.
محققین دانمارکی معتقد هستند، ساز و کار این روش به طرز قابل توجه ای با واکنش های رفتاری بیمار در ارتباط است و می توان پیش بینی کرد که فرد به کما رفته چه زمانی از زندگی نباتی خود بیدار می شود.
نتیجه دستاورد محققین نشان می دهد که بعد از آسیب مغزی به منظور بازگشت هوشیاری در فرد، نیاز است که مغز انرژی مصرف کند اگر چه در سطح بسیار پایینی باشد. در حقیقت با اندازه گیری سوخت و ساز نرون ها (یاخته های عصبی) در مغز بیمار می توان نتیجه گرفت برای مثال آیا امکان بازگشت شخص به کما رفته در سال جاری وجود دارد یا بر اساس سوخت و ساز سلول های مغزی این احتمال وجود ندارد.
بر اساس آزمایشات محققین افرادی که دارای فعالیت مغزی نرمال کمتر از ۴۲ درصد بودند بیش از یکسال زمان برد تا از کما باز گردند در حالی که افراد با فعالیت بیش از ۴۲ درصد ظرف مدت یکسال از کما خارج شدند.
مرجع : خبرگزاری مهر migna.ir
