نقش اختلالات روانی و شخصیتی در اسیدپاشی

به گزارش میگنا احمد علیپور در گفت‌وگو با فارس، درباره انگیزه افرادی که به رفتارهای پرخاشگرانه‌ای چون اسید‌پاشی اقدام می‌کنند، اظهار داشت: برخی افراد برای مهم شدن و مورد توجه قرار گرفتن این کار را انجام می‌دهند در واقع تکرار این رفتار پرخاشگرانه بی‌رحمانه که در روزهای اخیر تکرار شده است می‌تواند ناشی از این واقعیت باشد.

*رفتارهای پرخاشگرانه با هدف بر هم زدن نظم عمومی

وی افزود: گاهی علت رفتارهایی مانند اسیدپاشی می‌تواند انگیزه‌های شخصی و گاهی نیز با هدف بر هم زدن نظم عمومی جامعه انجام شود این در حالی است که انجام یک عمل و بازتاب آن در رسانه می‌تواند این رفتار را به برخی افراد که استعداد ذاتی روانی برای انجام چنین رفتارهای پرخاشگرانه‌ای دارند یاد دهد.

* انتقام‌گیری انگیزه‌ای برای اسیدپاشی

این روانشناس با بیان انتقام‌گیری به عنوان یکی دیگر از انگیزه‌های افرادی که اقدام به رفتارهای بزهکارانه‌ای مانند پرخاشگری می‌کنند، گفت: متأسفانه در نزاع‌های خیابانی دیده می‌شود که افراد در قبال توهین طرف مقابل با اشیای برنده به او حمله می‌کنند در حالی که معمولا باید مجازات مشابه باشد و این نشان می‌دهد که برخی افراد پتانسیل بالایی برای پرخاشگری و رفتارهای پرخاشگرانه دارند.

*افرادی که اسید می‌پاشند چه ویژگی‌هایی دارند؟

وی ادامه داد: این افراد جزو گروهی هستند که زود عصبانی و برانگیخته می‌شوند و برای انتقام بی‌رحمانه‌ترین راه‌ها را انتخاب می‌کنند.

* اسید‌پاشان حس ترحم ندارند

رئیس انجمن علمی سلامت اظهار داشت: افرادی که اقدام به اسیدپاشی می‌کنند حس ترحم ندارند زیرا این حس در شرایط طبیعی ایجاد می‌شود.

*اسیدپاشان باید مورد تحلیل روانی قرار گیرند

این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از دلایل ارتکاب این نوع رفتارها است، هر چند که مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی نیز معمولا رفتارهایی را برمی‌گزینند که بیشتر به اموال عمومی آسیب می‌زند این در حالی است که اسیدپاشی نیاز به طرح و برنامه دارد بنابراین باید این افراد شناسایی شوند و متخصصان حوزه بهداشت روان با مطالعه رفتار آنها از انگیزه این افراد مطلع شوند.

* نقش تربیت خانوادگی، طرد از مدرسه و عدم ابراز خویشتن در اسید‌پاشی

وی خاطر نشان کرد: به نظر می‌رسد تکرار این رفتارها ناشی از  رواج آنها است چرا که افرادی وجود دارند که به طرق جامعه‌پسند نمی‌توانند خود را مطرح کنند یا مورد طرد و بی‌توجهی قرار گرفته‌اند. همچنین عدم تربیت خانوادگی مناسب یا طرد از سوی مدرسه و عدم ابراز خویشتن در جامعه می‌تواند موجب بروز چنین رفتارهایی شود.