بعضی والدین بعد از به دنیا آمدن فرزند با خودشان می گویند که این بچه خودش بزرگ خواهد شد . چرا ما باید او را تربیت کنیم! معمولا چنین والدینی برنامه ریزی می کنند تا فقط از لحاظ مالی نیازهای فرزندشان را تامین کنند و توجهی به نیازهای روانی او ندارند. والدین باید راه و روش صحیح زندگی کردن را به فرزندشان بیاموزند تا او بتواند به مبارزه با مشکلات برود و این مرحله آموزش از لحظه تولد فرزند شروع می شود؛ بنابراین والدینی که می خواهند فرزندی با اعتماد به نفس بالا، خلاق، راستگو و به طور کلی موفق داشته باشند باید قبل از تولد او برای تربیتش برنامه ریزی کنند و این یعنی تربیت صحیح.
بعضی زن و شوهرها فکر می کنند بحث تربیت فرزند بعد از به دنیا آمدن او شروع می شود و قبل از آن لازم نیست به این موضوع توجه شود. دلیل این تصور از آن جا نشات می گیرد که والدین نمی دانند تربیت فرزند از چه زمانی باید شروع شود، از زمان بارداری، از زمان به دنیا آمدن فرزند یا از 2 ساله شدن او به بعد. در پاسخ به این سوال ها باید بدانید که برای تربیت فرزند یک سری پیش نیازها وجود دارد که والدین برای تربیت صحیح و شکوفا شدن فرزندشان باید قبل از تولد او رعایت کنند.
تربیت فرزند یعنی چه؟
تربیت فرزند یعنی یک سری آموزش هایی که والدین باید ببینند و یاد بگیرند تا بتوانند آن ها را به فرزندان شان یاد بدهند. طبیعتا والدینی که در حوزه تربیت فرزند موفق باشند، فرزندانی خواهند داشت که از لحاظ روانی سالم هستند. فراموش نکنید که یکی از بزرگ ترین سرمایه های انسان، سلامت روان است و سلامت روان جز در سایه تربیت صحیح والدین به دست نخواهد آمد.
اهمیت تربیت فرزند
بعضی والدین بعد از به دنیا آمدن فرزند با خودشان می گویند که این بچه خودش بزرگ خواهد شد . چرا ما باید او را تربیت کنیم! معمولا چنین والدینی برنامه ریزی می کنند تا فقط از لحاظ مالی نیازهای فرزندشان را تامین کنند و توجهی به نیازهای روانی او ندارند. والدین باید راه و روش صحیح زندگی کردن را به فرزندشان بیاموزند تا او بتواند به مبارزه با مشکلات برود و این مرحله آموزش از لحظه تولد فرزند شروع می شود؛ بنابراین والدینی که می خواهند فرزندی با اعتماد به نفس بالا، خلاق، راستگو و به طور کلی موفق داشته باشند باید قبل از تولد او برای تربیتش برنامه ریزی کنند و این یعنی تربیت صحیح.
یک نکته بسیار مهم این است که آموزش والدین، پیش نیاز تربیت فرزند است یعنی والدینی که خودشان با مهارت های زندگی آشنا نباشند، نمی توانند فرزندی آشنا با مهارت های ضروری زندگی تربیت کنند؛ به طور کلی والدین باید قبل از به دنیا آمدن فرزندشان آموزش ببینند، به تربیت بیندیشند و زمینه را برای شکوفایی فرزندشان مهیا کنند.
بالا بردن رضایت از زندگی مشترک
زن و شوهرها قبل از پدر و مادر شدن باید بررسی کنند که آیا به شرایط رضایت مندی در زندگی مشترک رسیده اند یا نه. بعضی ها به خاطر این که احساس خوبی از پدر یا مادر شدن دارند بدون توجه به مشکلات زندگی شان، تصمیم می گیرند بچه دار شوندکه طبیعتا اشتباه است. این که زن و شوهری بدون توجه به میزان خوب بودن ارتباط شان با یکدیگر بعد از تولد فرزندشان تازه به فکر تربیت او بیفتند، منطقی و اصولی نیست. فرزندی که در خانواده ای به دنیا می آید که آرامش را به روی خود ندیده است، بستر تربیت صحیح شدن را ندارد؛ بنابراین پیش نیازهایی باید در زندگی زن و شوهرها قبل از تولد فرزند وجود داشته باشد تا امکان تربیت صحیح فرزند مهیا شود وگرنه این انتظار غیر منطقی خواهد بود که فرزندی موفق از آن خانه و خانواده، راهی جامعه شود.
حل کردن مشکلات انباشته شده
یکی از پیش نیازها برای تربیت فرزند قبل از تولد او، این است که زوجین بررسی کنند که چه میزان از مشکلات شان با یکدیگر حل شده است و از بودن در کنار یکدیگر به آرامش رسیده اند یا نه. زن و شوهری که مشکلات زیادی در زندگی شان دارند و تا به حال برای حل آن ها اقدامی نکرده اند باید توجه داشته باشند که بعد از تولد فرزند به دلیل نیاز او به توجه بیشتر، معمولا مشکلات جدیدی برایشان ایجاد می شود و رابطه شان را سردتر می کند.
کسب آمادگی روانی برای تحمل سختی ها
والدین باید آمادگی پذیرش فرزند در زندگی دو نفره شان را داشته باشند. زن و شوهرها باید آمادگی روانی شان را برای نگهداری و تربیت فرزند بالا ببرند و به فکر این نباشند که تمام بار زحمت های فرزند را به دوش همسرشان بیندازند. متاسفانه بعضی زن و شوهرها به دلیل توجه نکردن به همین موضوع بعد از به دنیا آمدن فرزند بر سر همین مسئله جر و بحث می کنند و به این نتیجه می رسند که خیلی زود فرزندشان را به مهدکودک بفرستند که طبیعتا فرزند را از دامن مهربانانه و دلسوزانه پدر و مادر دور می کند.
تصمیم بگیرید الگوی خوبی باشید
زن و شوهرها به محض به دنیا آمدن فرزندشان باید در رفتارها و گفتارهایشان بازنگری کنند تا الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند. در خور ذکر است که نوزادان از لحظات ابتدایی به دنیا آمدنشان در حال یادگیری هستند و به هر رفتار و گفتار والدین شان با دقت می نگرند و به مرور همان ها را تقلید خواهند کرد.
