والدین چگونه قلب کودکان خود را می‌شکنند؟
محققان دریافتند: تنبیه بدنی و کمبود محبت از سوی والدین در سال‌های نخست زندگی تأثیر مخربی بر سلامت جسمی و روحی فرد در آینده می‌گذارد.
ایسنا: دانشمندان در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) موفق به کشف یک رابطه بیولوژیکی قوی بین تجربیات ناخوشایند سال‌های نخست زندگی کودک با بروز مشکلات حاد جسمی و روحی در آینده شده‌اند. «جودیت کارول» نویسنده ارشد این مطالعه تأکید می‌کند: یافته‌های ما نشان می دهد که تأثیر تنبیه بدنی و کمبود توجه از سوی والدین می تواند بر کل سیستم بدن کودک تأثیر منفی گذاشته و سلامت وی را در آینده با خطرات جدی از جمله مشکلات قلبی و عروقی مواجه سازد.
در این مطالعه 756 فرد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفتند و 18 نشانگر بیولوژیکی سلامت مانند فشار خون، ضربان قلب، هورمون استرس، کلسترول، اندازه دور کمر و قند خون برای سنجش وضعیت سلامت فرد مورد ارزیابی قرار گرفتند؛ سایر فاکتورهای تأثیر گذار از جمله تغذیه نامناسب و آلودگی های محیطی در نظر گرفته نشدند.
برای تعیین اثر استرس دوران کودکی، پژوهشگران از مقیاس خود گزارشی پرسشنامه خانواده های پر خطر (Risky Families Questionnaire) استفاده کردند. محققان موفق به کشف ارتباط معناداری بین تنبیه بدنی در کودکی و خطرات تهدید کننده سلامتی در بزرگسالی شدند؛ برعکس در افراد بهره مند از محبت کافی از سوی والدین میزان مشکلات جسمی – روحی در بزرگسالی بطور چشمگیری کاهش پیدا می کند.
اثر متقابل تنبیه بدنی و محبت از سوی والدین نشان می‌دهد افرادی که در کودکی از توجه کمتر والدین و میزان بالای تنبیه بدنی برخوردار باشند، در معرض بالاترین مشکلات جسمی و روحی در بزرگسالی قرار خواهند داشت.
به گفته «کارول»، احتمالا راهی برای کاهش تأثیرات تنبیه بدنی دست کم بر سلامت جسمی فرد وجود دارد و اگر کودک از عشق والدین در عین تنبیه بدنی برخوردار باشد، در مقایسه با کودکان بی بهره از توجه والدین کمتر تحت تأثیر مشکلات سلامت جسمی-روحی قرار می گیرد.
نتایج این پژوهش در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
ایسنا: دانشمندان در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) موفق به کشف یک رابطه بیولوژیکی قوی بین تجربیات ناخوشایند سال‌های نخست زندگی کودک با بروز مشکلات حاد جسمی و روحی در آینده شده‌اند. «جودیت کارول» نویسنده ارشد این مطالعه تأکید می‌کند: یافته‌های ما نشان می دهد که تأثیر تنبیه بدنی و کمبود توجه از سوی والدین می تواند بر کل سیستم بدن کودک تأثیر منفی گذاشته و سلامت وی را در آینده با خطرات جدی از جمله مشکلات قلبی و عروقی مواجه سازد.
در این مطالعه 756 فرد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفتند و 18 نشانگر بیولوژیکی سلامت مانند فشار خون، ضربان قلب، هورمون استرس، کلسترول، اندازه دور کمر و قند خون برای سنجش وضعیت سلامت فرد مورد ارزیابی قرار گرفتند؛ سایر فاکتورهای تأثیر گذار از جمله تغذیه نامناسب و آلودگی های محیطی در نظر گرفته نشدند.
برای تعیین اثر استرس دوران کودکی، پژوهشگران از مقیاس خود گزارشی پرسشنامه خانواده های پر خطر (Risky Families Questionnaire) استفاده کردند. محققان موفق به کشف ارتباط معناداری بین تنبیه بدنی در کودکی و خطرات تهدید کننده سلامتی در بزرگسالی شدند؛ برعکس در افراد بهره مند از محبت کافی از سوی والدین میزان مشکلات جسمی – روحی در بزرگسالی بطور چشمگیری کاهش پیدا می کند.
اثر متقابل تنبیه بدنی و محبت از سوی والدین نشان می‌دهد افرادی که در کودکی از توجه کمتر والدین و میزان بالای تنبیه بدنی برخوردار باشند، در معرض بالاترین مشکلات جسمی و روحی در بزرگسالی قرار خواهند داشت.
به گفته «کارول»، احتمالا راهی برای کاهش تأثیرات تنبیه بدنی دست کم بر سلامت جسمی فرد وجود دارد و اگر کودک از عشق والدین در عین تنبیه بدنی برخوردار باشد، در مقایسه با کودکان بی بهره از توجه والدین کمتر تحت تأثیر مشکلات سلامت جسمی-روحی قرار می گیرد.
نتایج این پژوهش در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
