شواهد 430 هزار ساله از خشونت انسان!
بقایای کشف شده در غاری در شمال اسپانیا، نشانگر حمله مرگبار یک انسان به انسان دیگر است که 430 هزار سال قبل روی داده است.
به گزارش ایرنا از بی بی سی، محققان یک جمجمه از غاری در شمال اسپانیا کشف کرده اند که موسوم به چاه استخوان هاست که شامل بقایای حداقل 28 نفر است.
پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که دو شکستگی روی این جمجمه احتمالا ناشی از ضربات متعدد و به قصد کشت بوده است.
نتایج این مطالعه در نشریه پلاس وان چاپ شده است.
دانشمندان می گویند، این مطالعه سرنخ هایی به دست می دهد که چرا اجساد در این غار قرار داده شده اما همچنین شواهدی فراهم می کند از اینکه خشونت بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ انسانی بوده است.
تیمی بین المللی از محققان با استفاده از تکنیک های مدرن پزشکی از این جمجمه تصویربرداری کرد.
بازسازی مجازی نشان داد که دو شکستگی واضح در بخش جلوی سر تقریبا مانند یکدیگر وجود دارد که حاکی از این است که توسط شی واحد ایجاد شده است.
دانشمندان برای بیش از سه دهه در مورد این محل مطالعه کرده اند.
در سال 2013 میلادی، محققان توانستند «دی.ان.ای» کهن محفوظ در یکی از قطعه استخوان ها را استخراج کنند.
به گفته برخی کارشناسان تحلیل این «دی.ان.ای» نشان داد که اجساد حاضر در غار نمونه های اولیه جد نئاندرتال است.
بحث در مورد بقایای این غار از موضوع های داغ در میان محققانی است که سعی دارند سرمنشاء انسان را کشف کنند.
هرچند این مطالعه به موضوع سرمنشاء انسان نمی پردازد، اما نشان می دهد که حفره بلند عمودی و چاه مانند این غار محلی بوده که این انسان های کهن، اجساد مردگان گروه خود را در آن می انداختند.
محققان نتیجه گیری می کنند که این کار ممکن است یک رسم اجتماعی در میان این گروه بوده باشد و ممکن است قدیمی ترین شواهد از عادت تدفین را به دست دهد.
پروفسور دبرا مارتین استاد مردم شناسی که در دانشگاه نوادا درباره فرهنگ های باستانی تحقیق می کند می گوید که نتایج این تحقیقات برای او بسیار قانع کننده است.
وی می افزاید: تصور من این است که هرچه عقب تر برویم و شواهد مستقیمی پیدا کنیم، به این نتیجه خواهیم رسید که خشونت در فرهنگ نقش داشته و اصولا از زمانی که فرهنگی وجود داشته شواهد خشونت هم وجود داشته است.
به گزارش ایرنا از بی بی سی، محققان یک جمجمه از غاری در شمال اسپانیا کشف کرده اند که موسوم به چاه استخوان هاست که شامل بقایای حداقل 28 نفر است.
پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که دو شکستگی روی این جمجمه احتمالا ناشی از ضربات متعدد و به قصد کشت بوده است.
نتایج این مطالعه در نشریه پلاس وان چاپ شده است.
دانشمندان می گویند، این مطالعه سرنخ هایی به دست می دهد که چرا اجساد در این غار قرار داده شده اما همچنین شواهدی فراهم می کند از اینکه خشونت بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ انسانی بوده است.
تیمی بین المللی از محققان با استفاده از تکنیک های مدرن پزشکی از این جمجمه تصویربرداری کرد.
بازسازی مجازی نشان داد که دو شکستگی واضح در بخش جلوی سر تقریبا مانند یکدیگر وجود دارد که حاکی از این است که توسط شی واحد ایجاد شده است.
دانشمندان برای بیش از سه دهه در مورد این محل مطالعه کرده اند.
در سال 2013 میلادی، محققان توانستند «دی.ان.ای» کهن محفوظ در یکی از قطعه استخوان ها را استخراج کنند.
به گفته برخی کارشناسان تحلیل این «دی.ان.ای» نشان داد که اجساد حاضر در غار نمونه های اولیه جد نئاندرتال است.
بحث در مورد بقایای این غار از موضوع های داغ در میان محققانی است که سعی دارند سرمنشاء انسان را کشف کنند.
هرچند این مطالعه به موضوع سرمنشاء انسان نمی پردازد، اما نشان می دهد که حفره بلند عمودی و چاه مانند این غار محلی بوده که این انسان های کهن، اجساد مردگان گروه خود را در آن می انداختند.
محققان نتیجه گیری می کنند که این کار ممکن است یک رسم اجتماعی در میان این گروه بوده باشد و ممکن است قدیمی ترین شواهد از عادت تدفین را به دست دهد.
پروفسور دبرا مارتین استاد مردم شناسی که در دانشگاه نوادا درباره فرهنگ های باستانی تحقیق می کند می گوید که نتایج این تحقیقات برای او بسیار قانع کننده است.
وی می افزاید: تصور من این است که هرچه عقب تر برویم و شواهد مستقیمی پیدا کنیم، به این نتیجه خواهیم رسید که خشونت در فرهنگ نقش داشته و اصولا از زمانی که فرهنگی وجود داشته شواهد خشونت هم وجود داشته است.
