پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
تاریخ انتشار :
چهارشنبه ۴ ارديبهشت ۱۳۹۲ / ۱۳:۱۶
کد مطلب: 17239
۲
۲

مهارت هايي براي ارتباط بهتر نوجوانان با والدين

روي صحبت من در اين نوشته با دو گروه است ابتدا نوجواناني که چنين مشکلاتي دارند و سپس والدين آن ها. با توجه به اين سؤال و ابراز ناراحتي شديد از شرايط، اولين اقدامي که بايد انجام دهيد، مشورت با يک بزرگ تر فهيم و يا مراجعه به روان شناس است. قبل از پرداختن به راه حل، ابتدا شما را با چرايي و علت مسئله روبه رو مي کنم تا بهتر بتوانيد بر اوضاع مسلط شويد.
بيشتر بشناسيد
وجود تعارض و اختلاف سليقه بين نوجوان و والدين به خاطر شرايط خاص نوجواني امري طبيعي است. اما مديريت اين شرايط و جلوگيري از منزوي شدن نوجوان نياز به مهارت کافي دارد. در اين شرايط هم نوجوان و هم والدين به شناخت بيشتر طرف مقابل نياز دارند؛ براي مثال نوجوان اصلا نصيحت پذير نيست و متأسفانه برخي والدين با تکرار و اصرار بر اين امر، موجب فاصله گرفتن نوجوان از خودشان و کل خانواده مي شوند.از سويي نوجوانان بايد بدانند والدين هر کاري مي کنند به خاطر عشق و علاقه به فرزندشان است اگر گاهي توهين و تحقيري انجام مي گيرد نشانه ناتواني والدين در حل مسئله است نه چيز ديگري.
اگر نوجوان هميشه قصد و هدف واقعي والدين خود را بداند با احساس بهتر و مطمئن تري مي تواند با آن ها رابطه اي منطقي برقرار کند و چنين ارتباطي موجب آرامش و برآورده شدن توقعات دو طرف خواهد شد.پس نوجوانان عزيز اگر مي خواهند از بحراني که امروز احساس مي کنند در ارتباط با والدين خود دارند، رها شوند و در آينده با هم کلاسي ها، همکار، همسر و فرزند خود دچار بحران هايي از اين نوع نشوند، بايد از همين حالا مراقب باشند تا برچسبي که به رفتار ديگران مي زنند، منطبق با واقعيت باشد.
براي اين منظور بايد از خود بپرسيد آيا واقعا تحليل شما که به صورت خودکار و قالبي از رفتار افراد در ذهنتان شکل مي گيرد، درست و بي نقص است؟ خوب است بدانيد منشاء احساس ناکامي و به دنبال آن خشم، سرخوردگي و ناتواني، اين جمله است:"او قصد آزار من را دارد و من هم بايد يا تحمل کنم يا مقابله به مثل." همه ما متناسب با اين که منبع و علت آزارمان چه بوده است، واکنش هاي مختلفي نشان مي دهيم که يکي از آن ها تحمل افراطي است که به علت ناتواني در حل مسئله بروز مي کند و رفته رفته به رفتارهاي خودتخريبي تبديل مي شود که در اين سؤال به نمونه هايي از آن اشاره شده است. حالا که علت ماجرا را دانستيد، بهتر مي توانيد با مشکل خود کنار بياييد و آن را حل کنيد.
بر خلاف نظر شما که احتمالا فکر مي کنيد بايد پدر و مادرتان تغيير کنند و به عبارتي به حرف شما گوش کنند، در واقع خود شما بايد با تغيير نگرش و رفتار درست بر اساس نگرش جديد زمينه همراهي و هم سويي آن ها را فراهم کنيد. شايد با روش ذکر شده موافق نباشيد که اين مسئله غيرطبيعي نيست ولي مي توانيد به عنوان کنجکاوي نوجوانانه هم که شده، آن را امتحان کنيد، شايد نتيجه گرفتيد!
و اما والدين عزيز!
در مقابل، والدين نيز وظيفه دارند با مطالعه و مشورت به دنياي نوجوان خود نزديک تر شوند. سعي کنيد به نوجوان دستور ندهيد؛ بلکه او را در انجام امور سهيم و اجازه فکر کردن و زمينه انتخاب را مهيا کنيد. احترام، اجازه ابراز وجود، فرصت انتخاب، تصميم گيري و روبه رو شدن با پيامد رفتار در حد خود و در نهايت احترام شيوه هايي است که به شما کمک فراواني خواهد کرد.
يادآوري مي کنم فرزندتان تنها براي يک يا دو سال با شما زندگي نمي کند، او از نوزادي با شماست و خواهد بود. اگر غذايي خوشمزه و خوش بو مي خواهيد، به مهارت، تجربه و زمان طبخ کافي نياز داريد. فرزنداني عجول و بي تحمل نتيجه تعجيل در تربيت است.
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

baran
Iran, Islamic Republic of
سلام من دختر16ساله ای هستم که با مادرم راخت نیستم حتی با پدر وبرادرم دوست دارم ازشون دور باشم نزدیکم نشن مخصوصا مادرم مادر من افکارقدیمی داره که جای استقلال دادان بهم باعث میشه استقلالی که هم دارم ازدست بدم میترسه بدون خودش بیرون برم ترخدا جوابمو بدید ممنون
مینو
سلام من مادر پسر17ساله هستم وهمینطور که میدونید الان در مقطع پیش دانشگاهی درس میخونه ومن بااون مشکلاتی دارم که یکی از اونها اینه :مدرسه غیردولتی با دادن شهریه گزاف ثبت نام کردم واز تابستان رفته سر کلاس ولی بااینکه از جدیت این سال تحصیلی براش بارهاوبارها توضیح دادم ولی درک نمی کنه وهمش دلش میخواد با دوستاش بره بیرون وبا گوشی موبایل اس ام اس میده البته معدلش بد نیست البته خیلی بهتر بوده واخیرا پایین اومده واینکه به نظر خودش اول درسش را میخونه بعد میره بیرون .حالا سوال من اینه آیا با توجه به اینکه نمراتش بد نیست (ولی من راضی نیستم ) باید در مورد بیرون رفتنش اجازه بدم یا نه

----------------
بستگي به روحيات پسر شما داره .قبل از هرچيز بايد اطلاعتي از گروه دوستي وي كسب كنيد كه با بچه مثبت هاي درسخون معاشرت داره يا گروه بازيگوش. همچنين ملاك سطح نمرات پسر شما در مدرسه هست . اگه ديديد با بيرون رفتن افزايش نمره دارد خب مي توانيد به ايشان اعتماد كنيد و گرنه كه نه دامنه دوستي هاي بيرون بايد كم شود .
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
چه سكوتی دنیا را فرا می‌گرفت اگر هركس به اندازه عملش صحبت می‌كرد