هفت رفتار سالمی که بیشتر مردم آنها را منفی می پندارند

یک- خشم
خشم رفتاری است که بسیاری از ما برای بیان خود، از آن جلوگیری می کنیم در حالی که می تواند برایمان رهایی بخش باشد. عصبانی شدن و بیان آن از روشی سالم، می تواند به خلق یک نیرو و تغییریی مثبت در زندگی برسد. خشم، به سادگی، یک نوع انرژی عاطفی است و هنگامی در ما شکل می گیرد که مورد ظلم واقع شده باشیم، از مرزهای شخصیتی ما عبور کرده و ظاهر می شود. ماموریت این انرژی این است که وضعیت نامناسبی را که باعث درد و رنجش ما شده، از بین ببرد.
بنابراین، بهتر است یاد بگیریم که چگونه از این انرژی به شکل مثبتی استفاده کنیم. بررسی کنید هنگام عصبانیت چگونگی چگونه خود را به روشی مثبت بیان کنید که به تغییر و بهترشدن حالتان منجر شود. در این هنگام ما در حال انکار و اجتناب از خشم خود هستیم که می تواند به شیوه های ناسالم تری مانند؛ غضب یا افسردگی منجر شود. بهتر است بدانید که خشم سالم برای دلیلی بوجود می آید و آن دلیل چیزی نیست بجز؛ محافظت و رهایی شما!

دو- خود را گم کردن
هنگامی احساس گم شدن به ما دست می دهد که حس جهت یابی خود را از دست داده باشیم. با این حال زمانی که گم می شویم، به لحظات و غرایز خود توجه می کنیم. اگر شما تا کنون در شهر یا کشور غریبی گم شده باشید، به احتمال زیاد به اکتشافات فوق العاده ای، در حالی که تلاش می کردید راه خود را بیابید، دست یافته اید.
صحت این موضوع در زندگی نیز صدق می کند. مهم این است که زندگی را به عنوان یک سفر بشناسیم و بدانیم که گاهی اوقات نیز در این مسافرت گم خواهیم شد ولی احتمالا مسیرهایی را می یابیم که در آنها خودمان را به شکل شگفت انگیزی بهتر خواهیم شناخت. در این موارد ما استعدادهای نهفته را در خود می یابیم، دوستان جدید پیدا می کنیم که در غیر این صورت یک راز نایافته باقی می ماندند. گم شدن در حال حاضر بدین معنا نیست که برای همیشه گم شده اید. این موضوع به سادگی بدین معناست که شما در حال طی کردن زمان برای پیدا کردن راه و روش های بهتری برای خودتان هستید. این موضوع همچنین به جهان پیرامونتان اجازه می دهد تا مسیرهای بهتری برای ادامه راهتان به شما ارائه دهد. گم شدن، در بیشتر مواقع به مجموعه مسیرهای حقیقی ما ختم می شوند که آنها را هرگز در خواب هم نمی دیدیم.

سه- گریستن
گریه نیز مانند خشم، یک واکنش عاطفی در انسان سالمی است که در شرایط ویژه ای به سر می برد. اگر چه تعداد کمی از ما در تمام اوقات تمایل به گریه کردن داریم، این موضوع حائز اهمیت بسیار است؛ به اوقاتی که در زندگی به اشک ریختن ما ختم می شود، با احترام بنگریم. آن اشک ها می توانند در اثر غم یا شادی باشند. هنگامی که ما گریه می کنیم، کمک می شود تا روانمان نوعی انرژی آزاد سازد که اگر آن را نگاه می داشتیم به سمی شدید، که در نهایت باعث سختی و شکنندگی ما می گردید، ختم می شد.
گریه، شخصیت درونی و همچنین ظاهرمان در جهان بیرونی را نرم می کند و به دیگران نشان می دهد که ما یا غمگین هستیم یا تحث تاثیر موضوع پر اهمیتی قرار گرفته ایم. گریه کردن به ما اجازه می دهد که نه تنها غم و اندوه خود را بزداییم بلکه به دیگران نیز یک سیگنال به عنوان این که ما یک انسان باز و آسیب پذیر هستیم را می فرستد. این موضوع باعث جذاب تر بودن برای دوستی و ارتباط (نسبت به کسانی که هرگز قطره ای اشک نمی ریزند) است.

چهار- تنها بودن
تنها بودن، یک روش منفی نیست بلکه در بیشتر موارد می تواند به این معنی باشد که ما برخی از فعالیت اجتماعی غیرضروری را برای جستجوی عمیق ترِ وجود خودمان، قطع کرده ایم. این درست است که در برخی شرایط که فرد خود را منزوی می کند، می تواند دلیلی برای نگرانی باشد ولی این را نیز بدانید که بسیاری از هنرمندان، نویسندگان و متفکران بزرگ، ارزش خود را در انزوا، برای پیدا کردن الهامی عمیق تر و اشتعال دوباره احساس خلاقیتشان، یافته اند. گاهی اوقات ما نیاز داریم که محرک های خارجی را خاموش سازیم و با خودمان تنها باشیم.
اگر شما احساس نیاز به تنها بودن می کنید، به این حستان اعتماد کنید و به آن احترام بگذارید. گاهی اوقات قدم زدن در یک پارک، یا حتی به تعطیلات انفرادی رفتن، می تواند سطحی از بازتاب شما را که به طور کامل به تجدید احساسات و یا تقویت نیروی هدف یابیتان ختم می شود، کمک کند. در برخی از شرایط، سالم ترین کاری که می توانید انجام دهید، این است که تنها باشید.

پنج- گوش ندادن
گوش ندادن به دیگران در بیشتر مواقع به عنوان یک شکل از رفتار ضد اجتماعی یا حتی بی احترامی انگاشته می شود ولی در عین حال گاهی شما نیاز دارید که شهودتان را دنبال کنید و با ندای درونتان همراه شوید. گاهی چشم پوشی یا خاموش کردن صداهایی که برایتان قابل درک یا هماهنگ با شما نیست، لازم است. به خودتان اعتماد داشته باشید و بدانید که اگر از درونتان به شما مشاوره داده می شود که گوش ندهید، دلیل بسیار خوبی برای آن وجود دارد.
گوش ندادن همچنین می تواند نمایشی از یک سطح بصیرت باشد. مردمی که به هر چیزی به آنها گفته می شود گوش می دهند، در بیشتر مواقع سکان زندگی و قدرت حس جهت یابی خود را از دست می دهند. عاقل باشید و بدانید که چه هنگامی به دیگران گوش دهید یا ندهید. اگر هشدار درونی شما می گوید که راه خود را ادامه دهید؛ به احساس قلبی خود، علیرغم آنچه دیگران می گویند، گوش دهید و به آن اعتماد کنید.

شش- شکستن قوانین
با شکستن قوانین، شما می توانید زندگی خود و دیگران را بهبود دهید. قوانین به وسیله انسان ساخته شده است و هیچ انسانی کامل نیست. پس به توانایی های خود اعتماد داشته باشید و عواطف پنهان شده در قوانین را بیابید، سپس برای خودتان تصمیم بگیرید که آیا آن قانون زندگی شما را بهبود می بخشد یا خیر! بیشتر نوآوران در هنر، علم و جامعه، قانون شکن بودند زیرا جاودانگی قوانین را متوقف کرده و با شجاعت و به چالش کشیدن آنها، آن قوانین ظالمانه را تغییر دادند.

هفت- همرنگ نبودن با جماعت
همرنگ نبودن با جماعت می تواند دردناک و دردسر ساز باشد، به ویژه در عنفوان جوانی، ولی همچنین می تواند به این معنا باشد که شما یک نوآور هستید و در ورای هنجارها قرار دارید. هنگامی که ما همرنگ جماعت می شویم، معمولاً برای افکار، احساسات ویا حتی تصوراتی است که در جامعه رایج است. گام گذاشتن در بیرون از چارچوبی که دیگران انتظار دارند می تواند ما را به یک مکان نامناسب هدایت کند ولی همچنین می تواند به اکتشافاتی خارج از عقاید و افکار پذیرفته شده جامعه نیز منجر شود. این موضوع زمینه ساز مناسبی است برای ایده های تازه و روش های تفکری که سبب بوجود آمدن نوآوری می شود.
آینده هرگز متناسب با گذشته نیست پس خود را همانی که اکنون هستید بپذیرید حتی اگر با دیگران همرنگ نباشد. بدانید که نوآوری احتمالا از یک مسیر جدید که دیگران نیز در نهایت از آن پیروی می کنند، میسر می شود.