شیطنت را با بیش‌فعالی اشتباه نگیرید
«خدیجه باقرآبادی» در گفت‌وگو با ایسنا، بیش‌فعالی (ADHD) را یکی از مهم‌ترین اختلالات روانی در کودکان دانست و افزود: این اختلال معمولاً با کم‌توجهی و فعالیت بیش از حد همراه است. وی افزود: کودکانی که بیش‌فعال هستند معمولاً نشانه‌های فقدان توجه و تکانش‌گری زیادی دارند، تمرکز و توجه آنها روی موضوعات کوتاه است و معلم و یا خانواده باید یک چیز را چند بار برای آنها تکرار کند.
این کارشناس ارشد روانشناسی ادامه داد: این کودکان معمولاً بدون فکر عمل می‌کنند و کارهای خطرناک انجام می‌دهند، محرک‌های محیطی به‌راحتی موجب حواس پرتی آنها میشود، عمدتاً با همسالان خود سازگاری ندارند، مهارتهای اجتماعی را می‌شناسند، اما نمی‌توانند آن را به کار ببرند، مقررات را رعایت نمی‌کنند و زیاد تحرک دارند.
باقرآبادی با بیان این‌که خانواده‌ها نباید هرگونه تحرک و شیطنت زیاد را با بیش‌فعالی اشتباه بگیرند، خاطرنشان کرد: کودکان بیش فعال معمولاً علاوه‌بر تحرک زیاد سایر علائم را هم دارند. وی گفت: این نکته را هم نباید فراموش کنیم که چون فضاهای خانه کوچک و آپارتمانی شده ممکن است شیطنت بچه‌ها بیشتر به نظر برسد.
این روانشناس از خانواده‌ها خواست برای تشخیص دقیق بیش‌فعالی به روانشناس مراجعه کنند و یادآور شد: معمولاً نسبت بیش‌فعالی در پسرها دو برابر دخترهاست. باقرآبادی تصریح کرد: اگرچه این کودکان برای درمان نیازمند دارو هستند، اما همراه با دارو درمانی حتماً به درمان‌های غیردارویی و روانشناسی هم نیاز دارند.
وی با اشاره به این‌که خانواده این کودکان نیز باید شیوه برخورد صحیح با آنها را بدانند، خاطرنشان کرد: جلسات مشاوره برای والدین کودکان بیش فعال نیز ضروری است.
به گفته این کارشناس ارشد روانشناسی، کودکان بیش فعال معمولاً اعتماد به نفس کمی دارند و از همین رو سرزنش و تنبیه آنها به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.
باقرآبادی گفت: نباید این کودکان را خصوصاً در جمع به‌علت رفتاری که دارند سرزنش کرد، بلکه باید تا جایی‌که ممکن است به رفتار آنها بی‌تفاوتی نشان داد. وی خاطرنشان کرد: ما کودکان بیش فعال را به روانپزشک هم ارجاع می‌دهیم تا درمان‌های دارویی لازم را هم دریافت کنند.
این کارشناس ارشد روانشناسی ادامه داد: این کودکان معمولاً بدون فکر عمل می‌کنند و کارهای خطرناک انجام می‌دهند، محرک‌های محیطی به‌راحتی موجب حواس پرتی آنها میشود، عمدتاً با همسالان خود سازگاری ندارند، مهارتهای اجتماعی را می‌شناسند، اما نمی‌توانند آن را به کار ببرند، مقررات را رعایت نمی‌کنند و زیاد تحرک دارند.
باقرآبادی با بیان این‌که خانواده‌ها نباید هرگونه تحرک و شیطنت زیاد را با بیش‌فعالی اشتباه بگیرند، خاطرنشان کرد: کودکان بیش فعال معمولاً علاوه‌بر تحرک زیاد سایر علائم را هم دارند. وی گفت: این نکته را هم نباید فراموش کنیم که چون فضاهای خانه کوچک و آپارتمانی شده ممکن است شیطنت بچه‌ها بیشتر به نظر برسد.
این روانشناس از خانواده‌ها خواست برای تشخیص دقیق بیش‌فعالی به روانشناس مراجعه کنند و یادآور شد: معمولاً نسبت بیش‌فعالی در پسرها دو برابر دخترهاست. باقرآبادی تصریح کرد: اگرچه این کودکان برای درمان نیازمند دارو هستند، اما همراه با دارو درمانی حتماً به درمان‌های غیردارویی و روانشناسی هم نیاز دارند.
وی با اشاره به این‌که خانواده این کودکان نیز باید شیوه برخورد صحیح با آنها را بدانند، خاطرنشان کرد: جلسات مشاوره برای والدین کودکان بیش فعال نیز ضروری است.
به گفته این کارشناس ارشد روانشناسی، کودکان بیش فعال معمولاً اعتماد به نفس کمی دارند و از همین رو سرزنش و تنبیه آنها به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.
باقرآبادی گفت: نباید این کودکان را خصوصاً در جمع به‌علت رفتاری که دارند سرزنش کرد، بلکه باید تا جایی‌که ممکن است به رفتار آنها بی‌تفاوتی نشان داد. وی خاطرنشان کرد: ما کودکان بیش فعال را به روانپزشک هم ارجاع می‌دهیم تا درمان‌های دارویی لازم را هم دریافت کنند.
