سه شنبه ۲۸ فروردين ۱۴۰۳ - 16 Apr 2024
تاریخ انتشار :
جمعه ۳ مهر ۱۳۹۴ / ۰۹:۰۵
کد مطلب: 33195
۱
دلنوشته پدر یک کودک اوتستیک

هفت ساله هایی که به مدرسه نمیروند

هفت ساله هایی که به مدرسه نمیروند
به گزارش سلامت نیوز وی در ادامه نوشت : اگه وضعیت ‫پسرک‬ خاص نبود فردا باید میرفت کلاس اول. ولی پسرک ما هم دنیای خودش رو داره.. تحصیل پسرک خیلی وقته که شروع شده.. بیش از سه ساله که پسرک هفته ای چند بار کیفش رو میگیره تو بغلش و توی ماشین بابا میشینه و میره سر کلاس درسته که توی کلاس پسرک فارسی و ریاضی و علوم درس نمیدن، درسته که کلاسش میز و نیمکت نداره، درسته که توی کیف پسرک به جای کتاب و دفتر و جامدادی فقط یه دفترچه کوچیکه با یه دست لباس و چندتا پوشک . ولی مهم اینه که پسرک هم آموزش میبینه.. پسرک هم چیز یاد میگیره و سعی میکنه هر روز دانسته ها و توانایی هاش رو بیشتر کنه.

آموزش و پرورش معنای ثابتی نداره، پسرک قصه ما هر روز آموزش میبینه و برای روزهای بهتر پرورش پیدا میکنه.مهم نیست که ما چقدر از بقیه عقب تر هستیم. مهم اینه که مسیر ما رو به جلوست.

هنوز هم صدای آهنگ فردا برام دلنوازه آغاز مدرسه، فصل شکفتن است در زنگ مدرسه، بیداری من است
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

«آلیس در سرزمین عجایب»؛ اختلال روانی عجیب
سندروم مسأله با پدر / آسیب‌های بی‌مهری پدران به دختران
روانشناسی که دنیای سرمایه گذاری را ۱۸۰ درجه تغییر داد
چرا گاهی نمی‌توان بخشید و فراموش کرد؟!
مغز چطور خاطرات ماندگار می‌سازد؟
روانشناسی جمع‌آوری اشیا و یا کلکسیونر شدن
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
در نهان به آنان دل می بندیم ؛ که دوستمان ندارند و در آشکار از آنان که دوستمان دارند غافلیم شاید این است دلیل تنهایی ما... دکتر علی شریعتی