انتهای این جاده «دانش‌آموزانی» منتظرند
بیش از یک میلیون فرهنگی در سطح کشور در مدارس و ادارات آموزش و پرورش حضور دارند و تعداد زیادی از آنها از منطقه‌ای به منطقه دیگر در تردد هستند؛ گاهی مسیر رسیدن به مدرسه برای برخی معلمان هیچ‌گاه به انتها نمی‌رسد.به گزارش فارس ، در نخستین روز از آغاز سال تحصیلی 92ـ1391، دانش‌آموزان پس از اجرای مراسم صبحگاهی و جشن بازگشایی مدارس، به سر کلاس رفتند تا خانم معلم مهربان‌شان را ببینند و تحصیل را آغاز کنند.
اما زمان می‌گذشت و از خانم معلم خبری نشده بود؛ خانم مدیر هم نگران بود چرا که خانم معلم تلفنش را پاسخ نمی‌داد.
آن روز کلاس درس با همکاری خانم مدیر به پایان رسید و نه تنها آن روز بلکه روزهای دیگر نیز خانم صمصامی به مدرسه نیامد....
آری، درست در نخستین روز از سال تحصیلی امسال، آمنه صمصامی معلم روستای دهداران بر اثر تصادف با تریلی در محور آبپخش ـ شبانکاره، نزدیک روستای میاندشت، برای همیشه با دانش‌آموزانش وداع کرد.
* تصادف سرویس‌های فرهنگیان
آبان ماه سال گذشته پنج معلم مرد در میناب که با یک خودرو پراید به سمت محل کار خود عازم بودند در اثر تصادف با یک خودرو مخصوص حمل سوخت قاچاق جان خود را از دست دادند.
21 آذرماه امسال نیز در محور بروجن به لردگان، تصادف دو مینی‌بوس حامل فرهنگیان با کامیون منجر به فوت دو معلم و راننده یکی از مینی‌بوس‌ها شد؛ ضمن اینکه تعدادی از فرهنگیان هم مصدوم شدند.
و اما امروز هم در محور شهرکرد به تاوان در استان چهارمحال و بختیاری یک دستگاه مینی‌بوس بنز حامل فرهنگیان واژگون شد که در اثر آن 3 نفر مجروح شدند.
اینها تنها بخشی از حوادث رخ داده برای فرهنگیان است که در مسیر رفت و آمد به محل کار به وقوع پیوسته است.
* وقتی معلمان از یک منطقه به منطقه دیگر می‌روند
یکی از فرهنگیان شهرستان‌های استان تهران به خبرنگار فارس می‌گوید: محل سکونت خانواده‌ام در تهران است و من هر روز از تهران به شهریار در رفت و آمد هستم.
وی ادامه می‌دهد: محل کار مابقی اعضای خانواده در تهران است و من نمی‌توانم از آنها بخواهم که به خاطر من، به شهریار بیایند.
این فرهنگی اضافه میکند: در آن زمان که مشغول به کار شدم، تنها دوست داشتم بتوانم به شغل مورد علاقه‌ام که معلمی است، بپردازم و اصلا رفت و آمد در مسیر برایم اهمیتی نداشت.
وی می‌افزاید: اصولاً مدارس مناطق صعب‌العبور و روستایی توسط سرباز معلم‌ها و معلمان جدیدالورود اداره میشوند و معلمان بعد از کسب تجربه و افزایش سابقه کار به مرکز شهر منتقل میشوند.
معلم دیگری که در منطقه اسلامشهر تدریس میکند، می‌گوید: ای کاش آموزش و پرورش برنامه‌ریزی می‌کرد و هر معلمی را به منطقه محل سکونت خودش هدایت می‌کرد.
وی اضافه میکند: در حال حاضر در منطقه ما، برخی معلمان از مسیرهای طولانی به اسلامشهر می‌آیند و برخی نیز از اسلامشهر به مناطق دیگر می‌روند.
* بومی‌گزینی یک راه مناسب
علی فرهادی، رئیس مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در خصوص مشکلات ناشی از تردد فرهنگیان از منطقه‌ای به منطقه دیگر به خبرنگار فارس می‌گوید: سیاست آموزش و پرورش بر اساس سند تحول بنیادین این وزارتخانه، بومی گزینی است که از امسال نیز اجرا شد.
وی ادامه می‌دهد: امسال 25 هزار دانشجوی گزینش شده در دانشگاه فرهنگیان، بر اساس نیازهای هر منطقه پذیرش شده‌اند و بومی‌گزینی در این گزینش‌ها لحاظ شده است.
فرهادی اضافه میکند: بومی‌گزینی موجب میشود که معلمان برای تردد به محل کار، در رفت و آمد نباشند.
وی با بیان اینکه در سال تحصیلی جاری با تمام انتقال‌های برون استانی فرهنگیان موافقت شد، می‌گوید: انتقال‌های درون استانی در اختیار مدیرکل آموزش و پرورش استان است که در این خصوص بر اساس شرایط و نیاز تصمیم‌گیری میکند.
رئیس مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش می‌افزاید: در سال‌های گذشته بحث بومی‌گزینی به دلایل مختلف به طور کامل انجام نشده است ولی در تلاش هستیم که بر اساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، شرایطی فراهم شود که هر معلم در منطقه محل سکونت خود تدریس کند.
* آیا میشود معلمان را در مناطق محل زندگی خود ساماندهی کرد؟
بیش از یک میلیون فرهنگی در سطح کشور در مدارس و ادارات آموزش و پرورش حضور دارند و تعداد زیادی از آنها از منطقه‌ای به منطقه دیگر هر روز در تردد هستند.
مسلماً اگر آموزش و پرورش در این زمینه اقدامی کند و مناطق محل زندگی فرهنگیان و محل کار را ساماندهی کند، این اقدام نه تنها از حجم ترددهای برون شهری کاهش می‌دهد، بلکه موجب میشود که الگویی برای سایر دستگاه‌ها و نهادها شود.
در هر صورت چشم‌انتظاری برای حضور معلم در سر کلاس شاید برای لحظه‌ای شادی آور باشد به خصوص آن روزها که قرار است امتحانی برگزار شود، اما هیچ دانش‌آموز از صدمه دیدن معلمش خوشحال نمی‌شود.
