تبلت، همبازی خطرناک کودکان
به گزارش ایرنا این ابزار هوشمند در کوتاه ترین زمان جای بسیاری از آداب و رسوم و رفتارهای اجتماعی و عاطفی را گرفتند و به عنوان عضو جدیدی در خانواده ها خودنمایی کردند.
تنوع جنس و قیمت و چشم و هم چشمی خانواده ها موجب شد که حداقل یک تلفن هوشمند یا تبلت در هر خانواده ایرانی دیده شود.
از ارسال و انتشار فیلم ها و عکس های خصوصی، نشر اکاذیب و شایعات اجتماعی و حتی نقاط قوت این ابزار که بگذریم، تبلت و بازی های رایانه ای امروز به راحتی جای بازی های گروهی و بازی های همراه با جست و خیز، ابتکار و مهارت آموزی را در بین کودکان گرفته است.
با روی کارآمدن این ابزارها کودکان روی خوشی به اسباب بازی، عروسک، کتاب و سایر اقلام مرتبط با سن خود نشان نمی دهند و بیشتر وقت را صرف دوست دیجیتالی خود می کنند.
بسیاری از والدین نیز به دلیل مشکلاتی نظیر زندگی در مجتمع های آپارتمانی، نا امن بودن محیط بیرون از خانه و نداشتن زمان کافی برای تعامل با کودکان ترجیح می دهند فرزندان خود را با وسایل الکترونیکی نظیر موبایل و تبلت در گوشه ای از خانه مسکوت سازند، غافل از اینکه این وسایل دارای چه مضرات جسمانی و روانی برای کودکان است.
امروز پدر و مادر و فرزندان هر کدام با در دست داشتن یکی از همین ابزارها، در گوشه ای خلوت می نشینند و به جای گپ و گفت و گو با یکدیگر، تحرکات جسمی، شادی، خنده و در کل روابط عاطفی و اجتماعی ساعتها در دنیای مجازی و بازی ها خود را مشغول می کنند.
هم اکنون که در ایام تابستان و اوقات فراغت کودکان و دانش آموزان هستیم، تبلت جای بازی های دور همی و چهره به چهره در کوچه ها، خاله بازی و بازی های سنتی را گرفته است و از نظر برخی خانواده ها این نوع زندگی، متمدن و امروزی محسوب می شود.
یکی از مشاوران و کارشناسان مسایل تربیتی بازی را بخش مهمی از زندگی کودکان دانست و گفت: کودک از طریق بازی با همسالان روابط اجتماعی و آداب و رسوم را می آموزد.
بهمن سلیمی افزود: کودک از طریق بازی با همسالان، مهارت های زندگی را کسب و آنها را در بوته آزمایش قرار می دهد و از طریق بازتاب این مهارت ها در دیگران و احساسی که هنگام ارایه مهارتهای خود حین بازی دریافت می کند، به اعتماد به نفس لازم برای زندگی دست می یابد.
به گفته وی کودک از طریق بازی، مهارتها و شغل های آینده را تمرین و به رشد عاطفی و هیجانی می رسد زیرا در حین بازی احساس های ترس، خشم، شادی و غضب را ابراز می نماید.
وی رشد جسمانی را از ویژگی های بازی کودکان با همسالان دانست و گفت: رشد ماهیچه از مرکز بدن آغاز و ابتدا عضلات بزرگی مانند ران و دستها رشد می کنند و کودک توان دویدن، چنگ زدن و دستکاری را پیدا می کند.
سلیمی افزود: کودک در حین بازی با همسالان خود به توانایی های لازم نظیر تقویت عضلات ظریف، هماهنگی چشم و دست، تقویت حافظه شنیداری و دیداری و سطح سازماندهی دست می یابد که همه این توانایی ها پیش نیاز یادگیری در مدرسه است.
وی افزود: هم اکنون در خانواده های تک فرزند و یا آپارتمان نشین به دلیل عدم حضور کودکان در پارک ها و محیط های تفریحی و بازی و عدم صرف وقت توسط والدین برای بازی با کودکان، بازی های رایانه ای، تبلت و ماهواره جایگزین بازی های فعال با همسالان شده است که قطعا این جایگزینی مشکلاتی را برای خانواده در بر خواهد داشت.
سلیمی عدم رشد مهارت های لازم برای یادگیری آموزشگاهی، عدم ورزیدگی جسمانی و عضلانی کودکان، چاقی مفرط و شیوع انواع بیماری ها مانند دیابت کودکی را از عوارض جایگزین کردن وسایل دیجیتالی با بازی های گروهی دانست و گفت: عدم رشد عاطفی و هیجانی کودکان، نداشتن اعتماد به نفس، خودپنداره ضعیف، عدم بروز واکنش های هیجانی مناسب، پرخاشگری، بیش فعالی و نقص توجه از دیگر عوارض ابزارهای دیجیتالی است.
وی اضافه کرد: تنبلی چشم و مشکلات انکساری، قوز کردن و افتادگی شانه ها، آرتروز گردن، مشکلات خواب، عدم خلاقیت و حل مساله در کودکان و الگوگیری از کاراکترهای معیوب بازی های رایانه ای همگی از عوارض بازی های رایانه ای و بازی با تبلت و گوشی های هوشمند است .
وی به خانواده ها توصیه کرد زمان بازی های دیجیتالی و هوشمند فرزندان خود را کنترل نمایند و بیش از یک ساعت در روز اجازه بازی به آنها ندهند.
وی بهترین بازی کودکان را بازی با اسباب بازی هایی دانست که بتوان آنها را خراب کرد و از نو ساخت.
سلیمی گفت: گل بازی و خاک بازی نیز با فعالیت های جسمی مناسبی همراه هستند.
تبلت ها علاوه بر عوارضی که ذکر شد باعث ابتلای کودکان به یبوست و چاقی، سلب خلاقیت، ممانعت از ارتباط گیری با همسالان، افزایش پرخاشگری و ایجاد ترس و اضطراب می شوند.
گزارش از آتوسا آزرم
تنوع جنس و قیمت و چشم و هم چشمی خانواده ها موجب شد که حداقل یک تلفن هوشمند یا تبلت در هر خانواده ایرانی دیده شود.
از ارسال و انتشار فیلم ها و عکس های خصوصی، نشر اکاذیب و شایعات اجتماعی و حتی نقاط قوت این ابزار که بگذریم، تبلت و بازی های رایانه ای امروز به راحتی جای بازی های گروهی و بازی های همراه با جست و خیز، ابتکار و مهارت آموزی را در بین کودکان گرفته است.
با روی کارآمدن این ابزارها کودکان روی خوشی به اسباب بازی، عروسک، کتاب و سایر اقلام مرتبط با سن خود نشان نمی دهند و بیشتر وقت را صرف دوست دیجیتالی خود می کنند.
بسیاری از والدین نیز به دلیل مشکلاتی نظیر زندگی در مجتمع های آپارتمانی، نا امن بودن محیط بیرون از خانه و نداشتن زمان کافی برای تعامل با کودکان ترجیح می دهند فرزندان خود را با وسایل الکترونیکی نظیر موبایل و تبلت در گوشه ای از خانه مسکوت سازند، غافل از اینکه این وسایل دارای چه مضرات جسمانی و روانی برای کودکان است.
امروز پدر و مادر و فرزندان هر کدام با در دست داشتن یکی از همین ابزارها، در گوشه ای خلوت می نشینند و به جای گپ و گفت و گو با یکدیگر، تحرکات جسمی، شادی، خنده و در کل روابط عاطفی و اجتماعی ساعتها در دنیای مجازی و بازی ها خود را مشغول می کنند.
هم اکنون که در ایام تابستان و اوقات فراغت کودکان و دانش آموزان هستیم، تبلت جای بازی های دور همی و چهره به چهره در کوچه ها، خاله بازی و بازی های سنتی را گرفته است و از نظر برخی خانواده ها این نوع زندگی، متمدن و امروزی محسوب می شود.
یکی از مشاوران و کارشناسان مسایل تربیتی بازی را بخش مهمی از زندگی کودکان دانست و گفت: کودک از طریق بازی با همسالان روابط اجتماعی و آداب و رسوم را می آموزد.
بهمن سلیمی افزود: کودک از طریق بازی با همسالان، مهارت های زندگی را کسب و آنها را در بوته آزمایش قرار می دهد و از طریق بازتاب این مهارت ها در دیگران و احساسی که هنگام ارایه مهارتهای خود حین بازی دریافت می کند، به اعتماد به نفس لازم برای زندگی دست می یابد.
به گفته وی کودک از طریق بازی، مهارتها و شغل های آینده را تمرین و به رشد عاطفی و هیجانی می رسد زیرا در حین بازی احساس های ترس، خشم، شادی و غضب را ابراز می نماید.
وی رشد جسمانی را از ویژگی های بازی کودکان با همسالان دانست و گفت: رشد ماهیچه از مرکز بدن آغاز و ابتدا عضلات بزرگی مانند ران و دستها رشد می کنند و کودک توان دویدن، چنگ زدن و دستکاری را پیدا می کند.
سلیمی افزود: کودک در حین بازی با همسالان خود به توانایی های لازم نظیر تقویت عضلات ظریف، هماهنگی چشم و دست، تقویت حافظه شنیداری و دیداری و سطح سازماندهی دست می یابد که همه این توانایی ها پیش نیاز یادگیری در مدرسه است.
وی افزود: هم اکنون در خانواده های تک فرزند و یا آپارتمان نشین به دلیل عدم حضور کودکان در پارک ها و محیط های تفریحی و بازی و عدم صرف وقت توسط والدین برای بازی با کودکان، بازی های رایانه ای، تبلت و ماهواره جایگزین بازی های فعال با همسالان شده است که قطعا این جایگزینی مشکلاتی را برای خانواده در بر خواهد داشت.
سلیمی عدم رشد مهارت های لازم برای یادگیری آموزشگاهی، عدم ورزیدگی جسمانی و عضلانی کودکان، چاقی مفرط و شیوع انواع بیماری ها مانند دیابت کودکی را از عوارض جایگزین کردن وسایل دیجیتالی با بازی های گروهی دانست و گفت: عدم رشد عاطفی و هیجانی کودکان، نداشتن اعتماد به نفس، خودپنداره ضعیف، عدم بروز واکنش های هیجانی مناسب، پرخاشگری، بیش فعالی و نقص توجه از دیگر عوارض ابزارهای دیجیتالی است.
وی اضافه کرد: تنبلی چشم و مشکلات انکساری، قوز کردن و افتادگی شانه ها، آرتروز گردن، مشکلات خواب، عدم خلاقیت و حل مساله در کودکان و الگوگیری از کاراکترهای معیوب بازی های رایانه ای همگی از عوارض بازی های رایانه ای و بازی با تبلت و گوشی های هوشمند است .
وی به خانواده ها توصیه کرد زمان بازی های دیجیتالی و هوشمند فرزندان خود را کنترل نمایند و بیش از یک ساعت در روز اجازه بازی به آنها ندهند.
وی بهترین بازی کودکان را بازی با اسباب بازی هایی دانست که بتوان آنها را خراب کرد و از نو ساخت.
سلیمی گفت: گل بازی و خاک بازی نیز با فعالیت های جسمی مناسبی همراه هستند.
تبلت ها علاوه بر عوارضی که ذکر شد باعث ابتلای کودکان به یبوست و چاقی، سلب خلاقیت، ممانعت از ارتباط گیری با همسالان، افزایش پرخاشگری و ایجاد ترس و اضطراب می شوند.
گزارش از آتوسا آزرم
