حبيبالله مسعوديفريد، معاون اجتماعي سازمان بهزيستي ميگويد: «سال گذشته 700 هزار تماس با اورژانس اجتماعي داشتيم، بيشترين گزارشها درباره کودکآزاري بوده و بعد از آن، همسرآزاري.»
بهزيستي نگران است
افزايش کودکآزاري ناشي از موادمخدر
17 شهريور 1396 ساعت 13:03
حبيبالله مسعوديفريد، معاون اجتماعي سازمان بهزيستي ميگويد: «سال گذشته 700 هزار تماس با اورژانس اجتماعي داشتيم، بيشترين گزارشها درباره کودکآزاري بوده و بعد از آن، همسرآزاري.»
«حساسيت نسبت به خشونت زياد شده و اين نشانه مثبتي در جامعه است.» اين ديدگاه معاون امور اجتماعي سازمان بهزيستي کشور به اخبار حوادث است؛ اخباري از کودکآزاري، همسرآزاري، سالمندآزاري و ساير خشونتهايي که اين روزها بيشتر از قبل با واکنشهاي اجتماعي در فضاي مجازي مواجه ميشود.
حبيبالله مسعوديفريد میگوید: بايد به فال نيک بگيريم اين را که ديگر مردم فکر نميکنند هر اتفاقي در خانهها ميافتد به آنها مربوط نيست، اين نشان ميدهد حساسيتهاي اجتماعي نسبت به نوع رفتار با ديگران بيشتر شده و مخصوصا اين واکنشها درباره کودکان که قدرت دفاعي کمتري دارند، بيشتر است. او البته بر اين هم تأکيد ميکند که هنوز نياز به آگاهيرساني بيشتر، قوانين جامعتر و آموزشهاي همگانيتري داريم تا کمتر شاهد اين خبرهاي تلخ باشيم. او درباره نقش بهزيستي در کاهش اين خشونتها، پيگيريهايي که لازم است از طريق نهادهايي مانند اورژانس اجتماعي انجام شود، نوع مداخلاتي که در مواجهه با خشونتهاي خانگي اتفاق ميافتد، سياستهايي که بهزيستي براي رسيدن به جامعهاي با خشونت کمتر در نظر دارد، انتقادهايي که در بعضي موارد به عملکرد 123 وارد ميشود و... هم در گفتوگو با خبرآنلاين توضيحاتي ميدهد.
مسعوديفريد در گفتوگو با خبرآنلاين درباره اينکه گفته ميشود زناني که تحت خشونت خانگي هستند ميتوانند با 123 تماس بگيرند و در خانه امن اسکان داده شوند، ميگويد: «اين موضوع براي زناني است که در خانه زندگي ميکنند و در معرض خشونت هستند. آنها ميتوانند با تماس با 123 از طريق اورژانس اجتماعي به خانه امن ارجاع داده شده و پذيرش شوند. تماسهايي که با 123 دراينزمينه گرفته ميشود، ارزيابي ميشوند و اينطور نيست که تماسها بدون کارشناسي، رها شوند و به موارد رسيدگي نشود؛ شايد تماسهايي که گرفته شده، شامل افرادي بوده که تحت خشونت خانگي نبودهاند، افراد معتاد يا بيخانمان بودهاند که آنها را در خانه امن اسکان نميدهيم. خانه امن مخصوص زناني است که در خانه ممکن است خطري آنها را تهديد کند.» او ادامه ميدهد: «در واقع خانه امن شامل افرادي نميشود که بيخانمان هستند. کساني که اعتياد داشته يا بيخانمان باشند بايد از طرق ديگري اسکان داده شوند و به وضعيت آنها رسيدگي شود. خانههاي امن فقط زناني را پذيرش ميکند که در معرض خشونت خانگي باشند. مسئوليت بيخانمانها به عهده شهرداري است.» مسعوديفريد در جواب اين سؤال که اين خشونت بايد حتما اتفاق افتاده باشد يا احتمال آن هم براي تماس کافي است، ميگويد: «حتي اگر احتمال خشونت هم بدهند ميتوانند با 123 تماس بگيرند و بعد از کارهاي کارشناسي، يا مشاوره بگيرند يا به خانه امن ارجاع داده شوند. سال گذشته بيش از هزار نفر از خدمات ما در خانههاي امن بهرهمند شدهاند. بعضي چند روز اسکان داده شدند و بعضي بيشتر. زنان تحت خشونت تا 9 ماه ميتوانند از خدمات خانه امن استفاده کنند. سياست اوليه ما اين است که اين افراد بتوانند به خانههايشان برگردند ولي حتما ارزيابيهاي لازم را انجام ميدهيم و دقت ميکنيم به خانههايي برگردند که خطري آنها را تهديد نکند.» او با اشاره به برنامه بهزيستي براي افزايش تعداد خانههاي امن ميگويد: «ميخواهيم در تمام مراکز استانها خانه امن داشته باشيم. در بيشتر کلانشهرها اين خانههاي امن را داريم؛ تهران، اصفهان، استان مرکزي و بسياري استانهاي ديگر.»
مسعوديفريد ادامه ميدهد: «در اين خانههاي امن تنها زنان حضور دارند، هيچ مردي حق تردد و فعاليت ندارد و همه مسئولان و کارشناسان، دورههاي لازم را گذراندهاند. افرادي که درحالحاضر در مراکز غيردولتي فعاليت ميکنند سابقه کار در مراکز دولتي و اورژانس اجتماعي و مراکز مرتبط با حوزه زنان را دارند.»
او درباره اقدامات سامانه 123 در مورد کودکآزاري ميگويد: «تعداد کارشناسان 123 در سالهاي اخير افزايش خوبي پيدا کرده اما با توجه به آشنايي بيشتر مردم و حجم تماسهايي که گرفته ميشود، باز هم نياز است اين تعداد افزايش پيدا کند. تبليغاتي که براي 123 انجام شده و مردم بيشتر با اين خدمات آشنا شدهاند باعث خوشحالي است اما بايد به تناسب آن، تواناييهاي اين سازمان را هم افزايش دهيم. ما تا پايان سال 95، 197 مرکز اورژانس اجتماعي داشتيم. امسال هم 150 مرکز جديد راهاندازي ميکنيم که بسياري از آنها راهاندازي شده و ميتوانم بگويم بالغ بر 270 مرکز اورژانس اجتماعي در کل کشور داريم..»
مسعوديفريد ادامه ميدهد: «اولين کاري که همکاران ما در اورژانس اجتماعي انجام ميدهند، ارزيابي خطر است، به اين معني که لزوما هر تلفني به آنها بشود، وارد اقدام عملياتي نميشوند و بلافاصله در محل حضور پيدا نميکنند. کارشناسي که پشت تلفن نشسته، ارزيابي درجه خطر ميکند و با توجه به سؤالاتي که از تماسگيرنده ميپرسد، مداخله را تعريف ميکند که چه نوع مداخلهاي انجام شود. بااينحال، دنبال اين هستيم که تا جايي که ميشود اورژانس را تقويت کنيم تا بتوانيم مداخلات سريعتر و مفيدتري داشته باشيم. فکر ميکنم تعداد موارد شناسايي افزايش پيدا کرده اما موردي که در بين کودکآزاريها نگرانکننده است و نميتواند ربطي به نحوه آگاهي خانوادهها از رفتار با کودکان داشته باشد، شامل موادمخدر ميشود. وقتي پدر و مادري موادمخدر مصرف ميکنند که دچار هذيان و توهم شده و قدرت کنترل افکار و اعمالشان را ندارند، کودکآزاريهاي سخت اتفاق ميافتد. همانطور هم که در موارد اخير ديده شد، بعضي از شديدترين کودکآزاريها در اثر اعتياد اتفاق افتاده و لازم است درباره موادمخدر چه از نوع سنتي و چه صنعتي و محرکها، پيشگيري و آگاهيرساني بيشتري داشته باشيم.»
وقایع اتفاقیه
کد مطلب: 41883