سید حسین سلیمی رییس انجمن علمی روانشناسی بالینی پیرامون انتقال رشته روان شناسی بالینی به وزارت بهداشت با ارسال نامه ای برای رئیس جمهور،خواستار حل این چالش علمی و اجرایی برای ایجاد نشاط علمی در جامعه دانشگاهیان و به ویژه اهالی روانشناس و ارایه هرچه بهتر آموزش در دانشگاه برای خدمت­ رسانی به جامعه اسلامی کشورمان شد

احتراما عطف به نامه شماره  223/100 مورخ 17/3/95 در خصوص نامه وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص انتقال رشته ­های روان شناسی بالینی، روان شناسی سلامت و روان شناسی خانواده درمانی به وزارت بهداشت موارد زیر با هدف ارتقاء کیفی آموزش و سلامت جامعه و به ویژه سلامت روان به استحضار جنابعالی می­رسد:

1- شکی نیست که وزیر بهداشت و همکاران محترم­شان دغدغه سلامت روان جامعه را به دوش می­ کشند و از این بابت جای شکر و قدردانی دارد، اما پر واضح است که هر بررسی و تصمیم ­گیری­های علمی در عرصه آموزش و درمان نیازمند همفکری و تدابیر علمی است و به علاوه باید نیاز جامعه و حساسیت های موجود و نیز زیرساخت­های انجام کار به دقت در فرایند تصمیم مورد مداقه و همفکری قرار گیرند.

2- نگاهی اجمالی به دفترچه ­های پذیرش دانشجو در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری نشان دهنده این واقعیت است که وزارت بهداشت در حوزه روان شناسی بالینی کمتر از 10 درصد پذیرش دانشجو بالینی در کشور را به خود اختصاص داده است هرچند که دانشجویان در وزارت بهداشت از نظر آموزش و کارورزی امکانات بهتر و بیشتری در اختیار دارند و این فارغ­ التحصیلان توانمندی ارایه خدمات با کیفیت آموزشی موثرتری را به جامعه دارا هستند اما آیا می­ توان با ظرفیت 10 درصدی پیشنهاد انتقال این رشته را مطرح نمود و بدون آمادگی و بررسی 90 درصد افزایش ظرفیت را بر عهده گرفت؟ لذا به راحتی می­توان به نابهنگام بودن این طرح واقف شد و لذا موفقیت در این امر حتی اگر در محتوی صحیح باشد در اجرا ناهمگونی دارد و ضریب شکست بالایی خواهد داشت.

3-جای سوال است آیا استادان محترم همکار در وزارت آموزش، تحقیقات و فن­آوری با افزایش ارتقاء کیفی آموزش و در نهایت عرضه فارغ­ التحصیلان کارآمد و حرفه ­ای به جامعه مخالفند؟ پاسخ این سوال روشن و شفاف است که دانشمند و متخصص حرفه ­ای مشتاقانه در پی پیشرفت علم است. پس چرا این تصمیم گیری با مخالفت جدی همکاران در وزارت آموزش و انجمن­ های علمی روان شناسی و نیز سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور همراه شده است؟  آیا وزیر محترم بهداشت از همکاران و مشاوران سلامت روان در وزارت، اجرایی شدن و زمان­بندی این تصمیم را جویا شده است؟

4- در دهه ­های اخیر روان شناسی به عنوان یک علم کاربردی و پرفایده برای جوامع مطرح است. پرفایده و کاربردی بودن آن باعث شده است که روانشناسی با گرایش های متعددی همراه باشد (بیش از 70 گرایش) و این تعدد گرایش به نحوی است که از روان شناسی تربیتی از یک طرف و نیز روان شناسی بالینی و سلامت و خانواده، قانونی و بالینی نظامی از طرف دیگر تا گرایش ­های کاربردی تجاری مثل روان شناسی ورزشی و صنعتی-سازمانی و ... تا روان شناسی قانونی همه و همه در ارتقاء سلامت، سبک زندگی و بهبودی فرد و جامعه تاثیر­گذار بوده و با استقبال روبرو شده ­اند. همین موضوع موجب شده تا دانشگاه­ های پیشرفته جهان نتوانند مرز سلامت و غیر آن را در حیطه روانشناسی مشخص نمایند و این به دلیل ماهیت رشته است.
مفهوم سلامت پهنای وسیع دارد و محدود به بعد زیستی و روانشناختی نیست و ابعاد تربیتی، معنوی، دینی و اجتماعی را نیز در بر دارد و این ابعاد اهمیت دوچندان دارند. روان شناسی در سراسر فراز و فرود­های فردی، خانوادگی و جامعه نقش بازی می­کند. این مهم موجب شده که به راحتی بتوان گفت روانشناسی با همه گرایش­ هایش در سلامتی نقش دارد.
آیا می­توان گفت روان شناسی با هر گرایشی در سبک زندگی سالم و دینی بی تاثیر است؟ آیا سبک زندگی از سلامت روان جداست؟ پس با این بیان باید تمام گرایش­های روان شناسی به وزرات بهداشت  منتقل شوند. 
به نظر می رسد وزارت بهداشت به عنوان متولی بهداشت بهتر و شایسته بود برای اجرایی شدن سلامت روان در جامعه و انتقال رشته­ های روانشناسی بالینی در حیطه آموزش با درایت و تدبیر بیشتری به موضوع ورود پیدا می­کرد.

5- جای سوال است که آیا تصمیم حاضر در خصوص اجرایی شدن انتقال رشته ­های بالینی به وزارت بهداشت با استادان روان شناس در دانشگاههای علوم پزشکی و یا بورد روانشناسی بالینی و یا انجمن­ های علمی روانشناسی بالینی همفکری شده است؟ انجمن روانشناسی بالینی به طور جدی خواستار تجدید نظر در این موضوع است و معتقد است این تصمیم به دور از تدبیر و مداقه می باشد.

6- جای سوال است وزارت بهداشت با کدام جایگاه حرفه ­ای برای روانشناسان در صدد انتقال رشته و کار برای فارغ ­التحصیلان رشته ­های روانشناسی بالینی است؟ هنگامی که حذف تعرفه خدمات در کتاب ارزش های نسبی برای روان شناسان رنگ می­ بازد و تنها در این خدمات روانپزشکان لحاظ می­شوند، خدمتی که خاص روانشناسان بالینی و سلامت است و با برنامه آموزشی آنان نیز منطبق است کمترین همفکری با آنان صورت نمی­گیرد و حتی به اعتراض حق آنها پاسخی ارایه نمی شود، به گونه ­ای که این مساله فرایند آموزش در دانشگاه­های علوم پزشکی را با مخاطره همراه کرده است، آیا می توان از انتقال رشته صحبتی به میان آورد؟ هرچند که این تصور ناخوشایند است اما شاید بتوان گفت این تصمیم با نگاه محدود و غیر علمی و شاید هم حذفی پرداخته شده است.

7- نیاز جامعه به خدمات روانشناختی در دهه اخیر و اعتماد اقشار مختلف به جامعه روان شناسان برای حل مشکلات روانشناختی که طیف وسیعی را در بر دارد نشانگر اهمیت خدمات متخصصین روانشناختی در جامعه است.
وزارت بهداشت کدام ظرفیت و با کدام بستر نیروی متخصص و ساختار اقدام به تصمیم­گیری کرده است؟ وزارت بهداشت چگونه پاسخگوی نیاز جامعه به خدمات روانشناختی خواهد بود؟

در خاتمه انجمن علمی روان شناسی بالینی از ریاست محترم جمهوری اسلامی به عنوان اول شخص اجرایی کشور که نهال و بارقه تدبیر و امید را در جامعه کاشتند و مهم این که این نهال نوپا با خردمندی و تدبیر دوچندان جنابعالی و همکاران محترم­تان به بار خواهد نشست، انتظار دارد تا:
1) فرایند تصمیم­گیری موضوع و نحوه همفکری با بازوهای علمی وزارتخانه و مراکز علمی،
2) پیامدهای مثبت و منفی این موضوع در دانشگاه­ها و جامعه و امکان اجرایی شدن این موضوع؛
3) تعیین واقعی جایگاه روانشناسان بالینی در وزارت بهداشت،
4) فرایند و چگونگی انتقال رشته­های حوزه روانشناسی بالینی با توجه به نیاز جامعه به دریافت خدمات روانشناختی، مجددا در دولت تدبیر و امید مورد تجدید نظر قرار گیرد.

امید است با تدبیر مجدانه و سیاست­ های اندیشمندانه و فرهیخته جنابعالی این چالش علمی و اجرایی با درایت موجب نشاط علمی در جامعه دانشگاهیان و به ویژه اهالی روانشناس و ارایه هرچه بهتر آموزش در دانشگاه و خدمت­ رسانی به جامعه اسلامی و عزیز کشورمان عزیزمان شود، ان­شاءالله.

با تشکر

رییس انجمن علمی روانشناسی بالینی

سید حسین سلیمی