مطالعه ای با عنوان ارزیابی کیفیت زندگی و امید در زنان مبتلا به سرطان سینه پس از شعردرمانی با همکاری پروفسور محمد اسماعیل اکبری استاد و دکتر پوران دابوئی دانشجوی دکترای پژوهشی مرکز تحقیقات سرطان انجام شد که نشان داد این موضوع بر افزایش امید و کیفیت زندگی این بیماران موثر است.
به گزارش ایرنا از مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، دکتر پوران دابویی در خصوص این تحقیق گفت: کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان موضوع مهمی است و بر جنبه های مختلف زندگی بیماران تأثیر می گذارد. گروه درمانی حمایتی به اکثر زنان مبتلا به سرطان سینه کمک می کند تا بیماری خود را درمان کرده و عود بیماری کاهش پیدا کند.
وی ادامه داد: در همین راستا مطالعه ای به منظور بررسی تأثیر شعر درمانی "به عنوان روشی که هیچ خطری برای بیمار ندارد" بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. در مجموع ۹۱ شرکت کننده در این پژوهش به دو گروه شعر درمانی (۳۱ نفر) و گروه کنترل (۶۰ نفر) تقسیم شدند که شش جلسه در هفته شعردرمانی برگزار شد.
دابویی با اشاره به اینکه پرسش نامه های امید و کیفیت زندگی توسط بیماران قبل، یک هفته و ۲ و ۶ ماه پس از مداخله تکمیل شد. افزود: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد شعر درمانی بدون اینکه هیچ عوارضی در بیماران داشته باشد، باعث افزایش امید و کیفیت زندگی یک هفته، ۸ هفته و ۶ ماه پس از مداخله می شود.
پروفسور محمد اسماعیل اکبری رییس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی خاطر نشان کرد: با توجه به نتایج این مطالعه شعر درمانی گروهی می‌تواند روش روان‌درمانی خوبی برای افزایش کیفیت زندگی و امید در بیماران مبتلا به سرطان پستان باشد.
نتایج این پژوهش در مجله معتبر علمی INTERNATIONAL JOURNAL OF CANCER MANAGEMENT به چاپ رسیده است.
همچنین نتایج حاصل از این تحقیق در کتابی با عنوان شعر درمانی در سرطان تالیف دکتر پوران دابویی با همکاری پروفسور محمد اسماعیل اکبری به چاپ رسیده است.
دریافت صفحه با کد QR