به گزارش روزنامه دیلی میل، اوتیسم یا درخودماندگی (Autism) نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علت اصلی آن ناشناخته ‌است. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است.

اما اکنون محققان دانشگاه نورث کارولینا با ابداع یک اسکن مغزی می توانند احتمال ابتلا به این اختلال را با 96 درصد دقت در نوزادان شش ماهه پیش بینی کنند. این اسکن نشان می دهد که کدام مناطق از مغز این نوزادان بهم متصل و هماهنگ است و کدام مناطق اینگونه نیستند.

محققان با این اطلاعات می توانند پیش بینی کنند که کدام نوزدان ناهنجاری هایی در اتصالات مغزی خود دارند که آنها را در معرض خطر بالاتر ابتلا به اوتیسم قبل از دو سالگی قرار می دهد.

پیش از این نیز محققان دانشگاه نورث کارولینا در مطالعه دیگری برای تشخیص تفاوت ها در آناتومی مغز که نشان می دهد کدام نوزاد در سنین نوپایی به اوتیسم مبتلا می شوند، از ام.آر.آی استفاده کردند.

اوتیسم درمانی ندارد اما تحقیق نشان می دهد که مداخله زودهنگام با درمان های طراحی شده برای کمک به توسعه ارتباطات مهم و مهارت های اجتماعی می تواند کمک به کودک در مواجهه با چالش ها کمک کند.
این تحقیق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.
مترجم: درنا محمدیان - ايرنا