به گزارش فارس، مجله "تايم " در گزارشي در خصوص استفاده شبكه هاي اجتماعي از اطلاعات شخصي كاربران مي نويسد: امروزه تصوري غلط در ميان كاربران سايت هايي همچون توئيتر و فيس‌بوك رايج شده است و اين افراد گمان مي كنند كه دو سايت مزبور از اطلاعات شخصي آنها حفاظت مي كند. * فيس بوك دوست كاربران نيست پيش از اين تصور مي‌شد كه توئيتر موظف است تنها در صورت درخواست دادگاه، اطلاعات شخصي اعضاء را به محاكم قانوني تسليم كند. ولي امروز خبر جالب تري باعث تعجب و وحشت شما خواهد شد. حتي اينكه شما يك مطلب را با عبارت friends only به گونه اي علامت گذاري كنيد كه تنها دوستان شما بتوانند آن را ببينند، مي تواند مدركي عليه شما در دادگاهي باشد كه براحتي اطلاعات شخصي شما را از فيس بوك درخواست كند. اگر مي خواهيد اين مطلب براي شما راحت تر حلاجي شود كافي است چند بار با خودتان بگوئيد: "فيس بوك يك دوست نيست، يك تجارت است ". * قوانين تازه تصويب شده نيز مديران فيس بوك را ملزم مي كند كه رمز عبوران كاربران را به محاكم قضايي تسليم كنند در حال حاضر محاكم قضايي در شرف اعمال قوانين نظارتي بر فعاليت ها و حتي كامنت هاي اينترنتي هستند و معمولاً از هر ۱۰ شركت اينترنتي، ۹ شركت براي افشاي اطلاعات شخصي شما با بازرپرسان قضايي همكاري مي كنند. برخي از قوانين تازه تصويب شده نيز مديران فيس بوك را ملزم مي كند كه رمز عبوران كاربران را به محاكم قضايي تسليم كنند، اين يعني شما در حقيقت مطالب خود را درون فيس بوك آپلود نمي كنيد، بلكه صفحه فيس بوكي خود را در محدوده نظام حقوقي آمريكا به روزرساني كرده ايد. * شبكه هاي اجتماعي اطلاعات شخصي را براي نشان دادن آگهي هاي تبليغاتي خود مي خواهند، يعني براي كسب كار البته وقتي درباره فيس بوك مي نويسيم، در حقيقت منظورمان تمامي سايت‌هاي اجتماعي از قبيل "توئيتر "، "لينكدن " ، "فوراسكوئر " و تمامي سايت هاي اجتماعي است كه ما به غلط مي پنداريم خوبي ما را مي خواهند. تصورات ما بر مبناي غلطي پايه ريزي شده است. اين سايت ها به هيچ وجه درپي منافع شهروندان نيستند، اين سايت ها تنها يك ابزار كسب و كار براي مديران خود هستند. پس نبايد اين سايت ها را غولي سزاوار لعن و نفرين بدانيم، مسأله بسيار ساده است، اين سايت ها اطلاعات شخصي ما را براي نشان دادن آگهي هاي تبليغاتي خود مي خواهند، يعني براي كسب و كار. * ناتواني كاربران در جلوگيري از سوء استفاده مديران فيس بوك و شبكه هاي اجتماعي مشكل اصلي كاربران امروزي اينترنت آن است كه نمي توانند بين اين حقايق و توقعات مشتري مدارانه خود رابطه برقرار كنند. بشر امروزي عادت كرده است كه عواقب ناشي از كوتاهي هاي خود را به گردن شركت ها بيندازد. مثلاً اگر ما زياد سيگار مي كشيم اين تقصير كارخانه هاي توليدكننده سيگار است. اگر ما بيش از حد چاق شده ايم تقصير فروشندگان غذاهاي حاضري است. ولي اگر سايت هاي اجتماعي از اطلاعات شخصي شما سوء استفاده مي كنند، اين ديگر تقصير شما نيست.