در قدم اول شما بايد حس مسئوليت پذيري را در فرزندتان تقويت کنيد و کارهايي را متناسب با سن و سالش به او بسپاريد و نتيجه را نيز از او بخواهيد چراکه فرزندتان در کنار کسب علم و دانش بايد در ميدان عمل و زندگي نيز تلاش و فعاليت داشته باشد تا قدرت مقابله اش با مشکلات زندگي افزايش يابد بنابراين به خاطر ترحم و دلسوزي، او را بي مسئوليت بار نياوريد.

به احتمال زياد يکي از دلايل گرايش فرزندتان به سيگاري شدن در دوره نوجواني، تلاش براي جلب توجه ديگران است. بنابراين با تعريف هاي به جا از او، اعتماد به نفس اش را بالا ببريد و از برخورد توام با خشونت و مجازات خودداري کنيد چراکه به احتمال زياد نتيجه نخواهد داد. همچنين سعي کنيد خودتان را از لحاظ عاطفي به او نزديک کنيد و با تقويت روابط عاطفي و رواني و برخورد محبت آميز در او تاثير مثبت بگذاريد تا زمينه ترک اين رفتار غلط در او فراهم شود.

با گفت و گو از همسرتان بخواهيد تا در سيستم تربيتي فرزندتان با شما هماهنگ شود و توجه داشته باشيد که برخورد قهر آميز با فرزندتان فقط او را از شما دورتر خواهد کرد و احتمال اصلاح او را کاهش خواهد داد. همچنين اوقات فراغت و بلا تکليفي فرزندتان را با کارهاي فرهنگي، هنري، ورزشي و آموزش مهارت هاي شغلي مناسب پر کنيد. دقايقي از شبانه روز را به همنشيني و گوش دادن به صحبت هاي فرزندتان بگذرانيد و به هر شيوه اي که به شخصيت او توهين نشود، تلاش کنيد تا او را آگاه کنيد تا به اشتباهات خودش پي برده و براي اصلاح آن همت کند و به اهميت کنترل رفتار خود پي ببرد. البته اين که او مخفيانه سيگار مي کشد، نشان مي دهد که از نامناسب بودن رفتارش آگاه است بنابراين براي اصلاح رفتار اشتباه اش به او کمک کنيد. همچنين حتما دوستان فرزندتان را هم بيش تر بشناسيد و در صورت لزوم رفت و آمد او با بعضي دوستانش را محدود کنيد چراکه شايد يکي از دلايل سيگاري شدن او دوستان نامناسبش باشند. در پايان مي توانيد از مشاوران ومتخصصان در حوزه ترک سيگار هم کمک بگيريد.

عباسعلي براتي، کارشناس ارشد روان شناسي